Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ocena dla tomów 1-6 (z wyłączeniem one-shotów zamieszczonych w ostatnim tomiku). Przezabawne czytadło, garściami czerpiące z gatunkowych klisz ze sztampowych nastolatkowych komedii romantycznych. Momentami naprawdę ryczałem w głos ze śmiechu. Na plus fakt, że finał jest nieco poważniejszy (a może nawet dojrzalszy) od reszty serii i pozostawia czytelnika z jakąś-tam refleksją.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Ocena dla tomów 1-6 (z wyłączeniem one-shotów zamieszczonych w ostatnim tomiku). Przezabawne czytadło, garściami czerpiące z gatunkowych klisz ze sztampowych nastolatkowych komedii romantycznych. Momentami naprawdę ryczałem w głos ze śmiechu. Na plus fakt, że finał jest nieco poważniejszy ...

Rozwiń

Zwiń

Trochę wymęczył mnie ten zbiorek, miejscami bardzo nierówny.
„Historie prawdopodobne” - dwie historyjki ciekawe, przy innych aż mnie skręcało zażenowania.
„Tylko kolejny koniec świata, nic więcej” - straszliwa nuda.
„Studium w szmaragdzie” - jest okej, ale oczekiwałem o wiele więcej. Do "W głowie Sherlocka Holmesa" od Non Stopów nie ma podskoku.
„Problem Zuzanny i inne opowiadania” - tu ponownie w kratkę, fajna "Zuzanna", nuda, fajny "Październik", i znowu nuda.

Ogólnie - standardy poprzednich Gaimanowych zbiorków zachowane, czyli sinusoida znakomitości i totalnej padaki :D. Ale nie zniechęcam - warto spróbować, bo może akurat znajdziecie tu coś, co Was zachwyci.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Trochę wymęczył mnie ten zbiorek, miejscami bardzo nierówny.
„Historie prawdopodobne” - dwie historyjki ciekawe, przy innych aż mnie skręcało zażenowania.
„Tylko kolejny koniec świata, nic więcej” - straszliwa nuda.
„Studium w szmaragdzie” - jest okej, ale oczekiwałem o wiele więcej. Do &...

Rozwiń

Zwiń

Brawurowe połączenie "Bakumana", "451 stopni Fahrenheita" i "Procesu" Kafki z domieszką "The Walking Dead". Wiele dobrego o tej mandze słyszałem, a dostałem i tak więcej, niż oczekiwałem. Absurd miesza się z niewysłowioną grozą, gdy wprowadzona w Japonii cenzura obyczajowa zaszczuwa młodego artystę pracującego nad - całkiem sztampowym - komiksem o zombie. Świetna satyra na świętoszkowatych konserwatystów, u nas akurat bardzo na czasie i totalnie w punkt.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Brawurowe połączenie "Bakumana", "451 stopni Fahrenheita" i "Procesu" Kafki z domieszką "The Walking Dead". Wiele dobrego o tej mandze słyszałem, a dostałem i tak więcej, niż oczekiwałem. Absurd miesza się z niewysłowioną grozą, gdy wprowadzona w Jap...

Rozwiń

Zwiń

Idealny przykład tego, że nagromadzenie scen akcji nie wygeneruje z automatu angażującej historii.

Pierwszy tom i walka o życie małej Meg pod względem emocjonalnym siada bardzo dobrze. Gdyby Lemire pozostał przy tych przyziemniejszych, ludzkich wątkach i zaserwował nam opowieść o chorobie i macierzyństwie w stylu "Stasia i złej nogi" (tylko w wersji horror) - otrzymalibyśmy coś wybitnego. Niestety wszystko, co dzieje się później, to niepotrzebne bajdurzenie bez realnych stawek i wiarygodnych bohaterów. Randomowe skoki czasowe całkowicie niszczą napięcie i jeszcze bardziej rozwadniają wszystko to, co na początku stanowiło o sile tej serii.

Ogólnie: do przeczytania, pobiadolenia nad zmarnowanym potencjałem, i szybkiego zapomnienia.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Idealny przykład tego, że nagromadzenie scen akcji nie wygeneruje z automatu angażującej historii.

Pierwszy tom i walka o życie małej Meg pod względem emocjonalnym siada bardzo dobrze. Gdyby Lemire pozostał przy tych przyziemniejszych, ludzkich wątkach i zaserwował nam opowieść o chorobie...

Rozwiń

Zwiń

Króciutka, melancholijna impresja na temat przejmijania. Oryginalny klimat, intrygujący pomysł na bohaterkę, ale to właściwie tyle - cała historia kończy się akurat w momencie, w którym zaczyna się robić ciekawie. Tak czy siak jednak - warto, jeśli szukacie czegoś do poczucia i przeżycia, ale nie nastawiajcie się na rozbudowaną fabułę.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Króciutka, melancholijna impresja na temat przejmijania. Oryginalny klimat, intrygujący pomysł na bohaterkę, ale to właściwie tyle - cała historia kończy się akurat w momencie, w którym zaczyna się robić ciekawie. Tak czy siak jednak - warto, jeśli szukacie czegoś do poczucia i przeżycia, ...

Rozwiń

Zwiń

Ocena dla kompletu wydania polskiego + dwa tomy "Nailbiter Returns". / Choć sam koncept miasteczka, w którym hurtowo rodzą się seryjni mordercy, wydaje się oryginalny i niemożliwie intrygujący, sama seria w ostatecznym rozrachunku okazała się płytką bzdurką, zapełnioną postaciami, w które trudno uwierzyć i którym trudno kibicować. Dodajmy do tego naiwne, niesatysfakcjonujące rozwiązania głównych tajemnic obu serii, i mnóstwo naprawdę nieudolnych prób łączenia horroru z komedią (co w wykonaniu wprawnego storytellera mogłoby zdziałać cuda, ale tutaj tylko nieustannie rujnuje napięcie i sprawia, że trudno wziąć tę historię na poważnie). Pod pewnymi względami seria przypominała mi "Odrodzenie" od Non Stop Comics, jednak wszystko to, co w "Odrodzeniu" gra i chwyta za serducho, tutaj pozostawiło mnie całkowicie obojętnym.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Ocena dla kompletu wydania polskiego + dwa tomy "Nailbiter Returns". / Choć sam koncept miasteczka, w którym hurtowo rodzą się seryjni mordercy, wydaje się oryginalny i niemożliwie intrygujący, sama seria w ostatecznym rozrachunku okazała się płytką bzdurką, zapełnioną postaciami, w które ...

Rozwiń

Zwiń

Ocena dla całej serii. Bardzo udane połączenie "Władcy much" i "30 dni nocy". Największym plusem są na pewno nieźle wykreowani, nieoczywiści moralnie bohaterowie, o których troszczymy się bez względu na to, po której stronie barykady się znaleźli. Dodajmy do tego wprawną narrację, wzorowe budowanie napięcia, intrygującą Wielką Tajemnicę, ciągłe zwroty akcji - i w rezultacie dostajemy szybką, spójną, zaskakująco intensywną lekturę, od której nie sposób się oderwać. Bardzo polecam i z niecierpliwością czekam na polskie wydanie!

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Ocena dla całej serii. Bardzo udane połączenie "Władcy much" i "30 dni nocy". Największym plusem są na pewno nieźle wykreowani, nieoczywiści moralnie bohaterowie, o których troszczymy się bez względu na to, po której stronie barykady się znaleźli. Dodajmy do tego wprawną narrację, wzorowe ...

Rozwiń

Zwiń

To raczej osamotniona opinia, ale według mnie ten cykl byłby o wiele lepszy, gdybyśmy nie wałkowali cały czas tej samej historii. W sensie: to naprawdę bardzo ciekawy narracyjny gimmick, ale jednocześnie - mam wrażenie - wraz z trzecim tomem stał się on raczej ograniczeniem, które nie pozwala serii ewoluować i podążać w nowych, ciekawszych kierunkach. No i druga sprawa: tom pierwszy był dla mnie taką petardą, że spokojnie mógłby stanowić zamkniętą całość. Przez to kolejne tomy i prezentowane w nich perspektywy innych bohaterów wciąż jawią mi się wyłącznie jako odcinanie kuponów od tego, co było najlepsze w premierowej odsłonie.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

To raczej osamotniona opinia, ale według mnie ten cykl byłby o wiele lepszy, gdybyśmy nie wałkowali cały czas tej samej historii. W sensie: to naprawdę bardzo ciekawy narracyjny gimmick, ale jednocześnie - mam wrażenie - wraz z trzecim tomem stał się on raczej ograniczeniem, które nie pozw...

Rozwiń

Zwiń

Strzał w pysk jeszcze boleśniejszy niż w poprzednim tomie. Momentami aż trudno oglądać, jak autorka sabotuje kolejne szanse na zdobycie czegoś dobrego w swoim życiu (tym bardziej, że niektóre sytuacje czy przemyślenia wydały mi się niepokojąco znajome...). Z drugiej strony fascynująca jest ta ekshibicjonistyczna wręcz szczerość mangaczki, jakże daleka od typowej japońskiej mentalności. Jeśli szukacie dobrej (czy raczej: dogłębnie druzgocącej) obyczajówki - zdecydowanie warto, i koniecznie w komplecie z "Moimi lesbijskimi"!

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Strzał w pysk jeszcze boleśniejszy niż w poprzednim tomie. Momentami aż trudno oglądać, jak autorka sabotuje kolejne szanse na zdobycie czegoś dobrego w swoim życiu (tym bardziej, że niektóre sytuacje czy przemyślenia wydały mi się niepokojąco znajome...). Z drugiej strony fascynująca jest...

Rozwiń

Zwiń