Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wchodziłam w jej świat z pewnym ociąganiem i oporem, nie polubiłam jej od razu. Sympatia rodziła się powoli. Aż w końcu spojrzałam na opisywaną rzeczywistość jej oczami, poczułam jej strach i odwagę, motywy działań i zaniechań, brutalny świat polityki i osamotnienie kobiety rzuconej w sam jej środek. I cóż, jutro biegnę po dalszy ciąg jej historii.

Wchodziłam w jej świat z pewnym ociąganiem i oporem, nie polubiłam jej od razu. Sympatia rodziła się powoli. Aż w końcu spojrzałam na opisywaną rzeczywistość jej oczami, poczułam jej strach i odwagę, motywy działań i zaniechań, brutalny świat polityki i osamotnienie kobiety rzuconej w sam jej środek. I cóż, jutro biegnę po dalszy ciąg jej historii.

Młodziutka Hrabianka z Grossenborau w dniu swoich 19-nastych urodzin poślubia wymarzonego księcia z bajki, podąża za nim do jego rodzinnego dworu w Kieckow, (obecnie Kikowo na Pomorzu Zachodnim) i można byłoby zakończyć tę historię, jak wiele innych, słowami: "...i żyli długo i szczęśliwie", ale tu przecież zaczyna się najciekawsze- prawdziwe życie. A ono w pierwszej połowie XX wieku nie szczędzi bohaterom dramaturgii, gdy do tego dodamy jeszcze zmienne i zaskakujące koleje losu, świetnie oddane barwnym piórem autorki, otrzymamy historię życia kobiety niepospolitej.

Młodziutka Hrabianka z Grossenborau w dniu swoich 19-nastych urodzin poślubia wymarzonego księcia z bajki, podąża za nim do jego rodzinnego dworu w Kieckow, (obecnie Kikowo na Pomorzu Zachodnim) i można byłoby zakończyć tę historię, jak wiele innych, słowami: "...i żyli długo i szczęśliwie", ale tu przecież zaczyna się najciekawsze- prawdziwe życie. A ono w pierwszej...

Pozycja obowiązkowa dla każdego, kto posiada księgarnię, antykwariat lub cichutko o tym marzy, ewentualnie dla tych, którzy pragną zanurzyć się po uszy w klimatycznej księgarence jak ze snów.
Książka jest opisem autentycznych zmagań związanych z realizacją marzenia- własny antykwariat. Znajdziecie tu wszystko od ekonomicznych aspektów przedsięwzięcia, poprzez remont i aranżację wnętrza po reklamę.

Pozycja obowiązkowa dla każdego, kto posiada księgarnię, antykwariat lub cichutko o tym marzy, ewentualnie dla tych, którzy pragną zanurzyć się po uszy w klimatycznej księgarence jak ze snów.
Książka jest opisem autentycznych zmagań związanych z realizacją marzenia- własny antykwariat. Znajdziecie tu wszystko od ekonomicznych aspektów przedsięwzięcia, poprzez remont i...

W ksiegarni przeczytałam kilka pierwszych stron i nie mogłam się od niej oderwać. Księgarnia mieszcząca sie na barce z miejscami do czytania, z widokiem na rzekę i jej niezwkły właściciel...przenikliwy, zainteresowany człowiekiem, niosący niezawodną pomoc każdemu, kto chce ją od niego przyjąć. Za nic nie wyrwałabym go z tego miejsca i nie pozwoliłabym mu zmienić życia. Dlaczego upieramy się przy happy endach i w książkach i w życiu? W tym wypadku książka straciła potencjał, który wnosił początek.

W ksiegarni przeczytałam kilka pierwszych stron i nie mogłam się od niej oderwać. Księgarnia mieszcząca sie na barce z miejscami do czytania, z widokiem na rzekę i jej niezwkły właściciel...przenikliwy, zainteresowany człowiekiem, niosący niezawodną pomoc każdemu, kto chce ją od niego przyjąć. Za nic nie wyrwałabym go z tego miejsca i nie pozwoliłabym mu zmienić życia....

Sama nie wiem, czego się spodziewałam sięgając po tę książkę. Okładka i tytuł jasno sugerowały, że będzie lekko, łatwo i przyjemnie i tak właśnie było, a jednak pozostał mi jakiś niesmak z powodu straty czasu. Nie poczułam też klimatu Paryża ani domu głównej bohaterki. Zdecydowanie odradzam.

Sama nie wiem, czego się spodziewałam sięgając po tę książkę. Okładka i tytuł jasno sugerowały, że będzie lekko, łatwo i przyjemnie i tak właśnie było, a jednak pozostał mi jakiś niesmak z powodu straty czasu. Nie poczułam też klimatu Paryża ani domu głównej bohaterki. Zdecydowanie odradzam.

Zadaniowa natura autorki nie pozwoliła jej pożegnać się z pomysłem projektu po pierwszej udanej książce- "Projekt szczęście". Niestety, o ile pierwsza część była inspirująca i ciekawa, o tyle druga wydaje się być jej powieleniem. Dodam tylko, że pozbawiona jest nie tylko świeżości pierwowzoru, ale również uporządkowania, lekkości i pomysłu.

Zadaniowa natura autorki nie pozwoliła jej pożegnać się z pomysłem projektu po pierwszej udanej książce- "Projekt szczęście". Niestety, o ile pierwsza część była inspirująca i ciekawa, o tyle druga wydaje się być jej powieleniem. Dodam tylko, że pozbawiona jest nie tylko świeżości pierwowzoru, ale również uporządkowania, lekkości i pomysłu.

Urzekł mnie list ojca do syna otwierający "drzwi" do wspomnień:
"A gdybyśmy usiedli codziennie na godzinkę obaj razem, ty i ja, ty zadawałbyś mi wszystkie pytania, jakie zawsze chciałeś mi zadać, a ja opowiadałbym po kolei o wszystkim, co mi leży na sercu?"
Któż nie chciałby skorzystać z takiego zaproszenia?
Zwykle, gdy budzi się w nas takie pragnienie albo nie ma szans, aby się ziściło, albo jest już za późno.
Pasjonująca opowieść ojca, dziennikarza i świadka przemijającej urody Dalekiego Wschodu.

Urzekł mnie list ojca do syna otwierający "drzwi" do wspomnień:
"A gdybyśmy usiedli codziennie na godzinkę obaj razem, ty i ja, ty zadawałbyś mi wszystkie pytania, jakie zawsze chciałeś mi zadać, a ja opowiadałbym po kolei o wszystkim, co mi leży na sercu?"
Któż nie chciałby skorzystać z takiego zaproszenia?
Zwykle, gdy budzi się w nas takie pragnienie albo nie ma szans,...

Na fali oczarowania serialem i jego bohaterką pochłonęłam tę właśnie próbę jej biografii.
Są to wspomnienia ludzi znanych i mniej znanych, bliskich p. Annie bądź nie, układające się w chronologiczną opowieść o jej barwnym, ale i niewolnym od cierpienia życiu.
Bardzo szybko się czyta, ciekawie, ale pozostawia pewien niedosyt.

Na fali oczarowania serialem i jego bohaterką pochłonęłam tę właśnie próbę jej biografii.
Są to wspomnienia ludzi znanych i mniej znanych, bliskich p. Annie bądź nie, układające się w chronologiczną opowieść o jej barwnym, ale i niewolnym od cierpienia życiu.
Bardzo szybko się czyta, ciekawie, ale pozostawia pewien niedosyt.

To była niezwykle ekscytująca podróż do kraju, po którym podróż z najlepszym nawet biurem podróży to profanacja, samotnie strach, zaś z p. Pawłem Smoleńskim niezapomniana przygoda.
Pozostaje więc czekać na więcej.

To była niezwykle ekscytująca podróż do kraju, po którym podróż z najlepszym nawet biurem podróży to profanacja, samotnie strach, zaś z p. Pawłem Smoleńskim niezapomniana przygoda.
Pozostaje więc czekać na więcej.

Powieść Małgorzaty Kalicińskiej wpisuje się doskonale w listopadowy nastrój pełen zadumy i refleksji.
Odwieczny festyn trwania i przemijania we wszystkich dziedzinach życia człowieka, począwszy od miłości, poprzez przyjaźnie, zdrowie, dobrobyt aż po życie i jego kres, czynią z tej opowieści historię żywą i bliską każdemu czytelnikowi.

Powieść Małgorzaty Kalicińskiej wpisuje się doskonale w listopadowy nastrój pełen zadumy i refleksji.
Odwieczny festyn trwania i przemijania we wszystkich dziedzinach życia człowieka, począwszy od miłości, poprzez przyjaźnie, zdrowie, dobrobyt aż po życie i jego kres, czynią z tej opowieści historię żywą i bliską każdemu czytelnikowi.

Byłaby to jedynie sprawnie opowiedziana historia o relacji wnuczki i babci, różnicy pokoleń i wspólnocie przeżyć i pragnień, gdyby nie epilog.
Dzięki epilogowi ta opowieść zyskuje wymiar uniwersalny i wielowymiarowy.
Nie wolno podglądać zakończenia.

Byłaby to jedynie sprawnie opowiedziana historia o relacji wnuczki i babci, różnicy pokoleń i wspólnocie przeżyć i pragnień, gdyby nie epilog.
Dzięki epilogowi ta opowieść zyskuje wymiar uniwersalny i wielowymiarowy.
Nie wolno podglądać zakończenia.

Garść praktycznych porad ułatwiających oddzielenie pragnień od autentycznych potrzeb, porządkujących priorytety, obnażających zakłamanie świata, w którym żyjemy. To dość dużo, jak na niewielkich rozmiarów poradnik.

Garść praktycznych porad ułatwiających oddzielenie pragnień od autentycznych potrzeb, porządkujących priorytety, obnażających zakłamanie świata, w którym żyjemy. To dość dużo, jak na niewielkich rozmiarów poradnik.

W zasadzie nic nowego, a jednak nie uważam czasu spędzonego przy książce za stracony. I choć teoria bezwzględności wg autorki sprowadza się do wzoru P= Mc(kwadrat), gdzie P to przyszłość, M to miłość pomnożona przez czas do kwadratu, czyli nic innego jak sedno Ewangelii, to sposób dotarcia do niej imponujący. A ponadto kilka myśli, którym warto się przyjrzeć z bliska, np."Ja jestem źródłem zdarzeń"- w ujęciu globalnym oznacza, że to, co się dzieje na kuli ziemskiej, jest sumą naszych wspólnych myśli i przekonań, czyli moje emocje, myśli i słowa zasilają ogólny obieg energii dobrej lub złej. Dla mnie odkrywcze.

W zasadzie nic nowego, a jednak nie uważam czasu spędzonego przy książce za stracony. I choć teoria bezwzględności wg autorki sprowadza się do wzoru P= Mc(kwadrat), gdzie P to przyszłość, M to miłość pomnożona przez czas do kwadratu, czyli nic innego jak sedno Ewangelii, to sposób dotarcia do niej imponujący. A ponadto kilka myśli, którym warto się przyjrzeć z bliska,...

Spodziewałam się mniej, dostałam więcej. Mnie wciągnęły wykłady bohatera o literaturze i malarstwie niemieckiego romantyzmu,a miłość do muzyki klasycznej, atmosfera sklepiku muzycznego i księgarni dodały smaku całości tworząc niepowtarzalny klimat.

Spodziewałam się mniej, dostałam więcej. Mnie wciągnęły wykłady bohatera o literaturze i malarstwie niemieckiego romantyzmu,a miłość do muzyki klasycznej, atmosfera sklepiku muzycznego i księgarni dodały smaku całości tworząc niepowtarzalny klimat.

Doskonała pozycja dla samouków. Do poduszki i pod poduszkę niezależnie od stopnia zaawansowania.

Doskonała pozycja dla samouków. Do poduszki i pod poduszkę niezależnie od stopnia zaawansowania.

Urzekła mnie dedykacja: "Mojej mamie i wszystkim mamom, które codziennie stają na głowie, by ugotować coś dla rodziny- jakikolwiek jest tego rezultat...". Sugerowała, że książka powinna być pomocna zarówno dla bardziej zaprawionych w "rewolucjach kuchennych ", jak i dla amatorów. I tak jest w istocie. Do tego przepiękne zdjęcia,urocze odręczne notatki, anegdoty, cenne rady i mnóstwo smakowitych przepisów. Polecam.

Urzekła mnie dedykacja: "Mojej mamie i wszystkim mamom, które codziennie stają na głowie, by ugotować coś dla rodziny- jakikolwiek jest tego rezultat...". Sugerowała, że książka powinna być pomocna zarówno dla bardziej zaprawionych w "rewolucjach kuchennych ", jak i dla amatorów. I tak jest w istocie. Do tego przepiękne zdjęcia,urocze odręczne notatki, anegdoty, cenne rady...

W książkach pani Beaty urzeka mnie jej entuzjazm i fascynacja każdym krokiem na odkrywanym lądzie. Chłonięcie otaczającej rzeczywistości każdą komórką i wszystkimi zmysłami jednocześnie- to jest to, co w podróżach lubię najbardziej. A jeśli do tego dorzucę zasadę: "gdzie mnie stopy poniosą", mimo kurczowo ściskanego przewodnika,gotowa jestem zaprzyjaźnić się z autorką na czas trwania wszystkich opisanych przez nią podróży. Jest jednak jedno małe "ale". Mimo że jestem fanką koloryzowania rzeczywistości, obraz Chin wydaje się zbyt odrealniony, zbyt uproszczony.

W książkach pani Beaty urzeka mnie jej entuzjazm i fascynacja każdym krokiem na odkrywanym lądzie. Chłonięcie otaczającej rzeczywistości każdą komórką i wszystkimi zmysłami jednocześnie- to jest to, co w podróżach lubię najbardziej. A jeśli do tego dorzucę zasadę: "gdzie mnie stopy poniosą", mimo kurczowo ściskanego przewodnika,gotowa jestem zaprzyjaźnić się z autorką na...

Jest to rodzaj duchowego przewodnika pozwalającego przyjrzeć się sobie z szerszej perspektywy.
Jeśli doskwiera komuś brak miłości, radości, pokoju, cierpliwości, uprzejmości, łagodności a może opanowania, warto sięgnąć po prostą do zrealizowania receptę, którą zaleca autorka.

Jest to rodzaj duchowego przewodnika pozwalającego przyjrzeć się sobie z szerszej perspektywy.
Jeśli doskwiera komuś brak miłości, radości, pokoju, cierpliwości, uprzejmości, łagodności a może opanowania, warto sięgnąć po prostą do zrealizowania receptę, którą zaleca autorka.

Przeczytałam z ciekawości i śmiałam się do łez.

Przeczytałam z ciekawości i śmiałam się do łez.

Moja przypadkowa znajomość z Kafką Tamura prawie natychmiast przerodziła się w fascynację.
Jego nieprzeciętna wrażliwość, ciekawość świata, zdyscyplinowanie, odpowiedzialność, elokwencja, dojrzałość, tak nieprzystające do przeciętnego piętnastolatka, na drażnią przesadą, lecz rozbudzają ciekawość.
I mimo że ta postać jest projekcją sumy doświadczeń nie tylko autora, nie pozwala o sobie łatwo zapomnieć.

Moja przypadkowa znajomość z Kafką Tamura prawie natychmiast przerodziła się w fascynację.
Jego nieprzeciętna wrażliwość, ciekawość świata, zdyscyplinowanie, odpowiedzialność, elokwencja, dojrzałość, tak nieprzystające do przeciętnego piętnastolatka, na drażnią przesadą, lecz rozbudzają ciekawość.
I mimo że ta postać jest projekcją sumy doświadczeń nie tylko autora, nie...