Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem dlaczego ta pozycja ma tyle pozytywnych opinii. Jest tu kilka tak dużych minusów, że ostateczny odbiór książki dla mnie nie mógł być pozytywny.
Przede wszystkim całą historię już gdzieś kiedyś słyszałem... A no tak... "Igrzyska śmierci"! Te dwie opowieści są do siebie niezwykle podobne. Przypadek? - Nie sądzę.
Jedna sprawa jest też dla mnie nielogiczna. Ci wszyscy młodzi "wybrańcy" mieli przechodzić przez śmiertelnie niebezpieczne testy po to, by później pracować tak jak ojciec głównej bohaterki? Z jednej strony wszyscy twierdzą, że po uniwersytecie, bohaterowie zostaną kimś w rodzaju władz Wspólnoty, z drugiej, że zajmą się rewitalizacją skażonych ziem.

Największą wadą powieści jest jednak styl autorki. Prawie w ogóle nie zaznamy tu opisów, pozwalających na wyobrażenie sobie interesującego przecież świata. Wiemy, że gdzieś tam jest sobie drzewo, gdzieś krzaczek, ale to wszystko. Podobnie jest z emocjami bohaterki. Kurcze, no przepraszam, ale samo stwierdzenie, że ktoś był wystraszony, nie wystarczy by dobrze opisać uczucia towarzyszące spotkaniu z krwiożerczymi bestiami...

Dziękuję, nie polecam.

Nie wiem dlaczego ta pozycja ma tyle pozytywnych opinii. Jest tu kilka tak dużych minusów, że ostateczny odbiór książki dla mnie nie mógł być pozytywny.
Przede wszystkim całą historię już gdzieś kiedyś słyszałem... A no tak... "Igrzyska śmierci"! Te dwie opowieści są do siebie niezwykle podobne. Przypadek? - Nie sądzę.
Jedna sprawa jest też dla mnie nielogiczna. Ci wszyscy...

Dopiero co byłem zachwycony ogromem pracy włożonym przez Marca Elsberga w jego powieść "Blackout", by uczynić ją realistyczną. Jednak to co zrobił Andy Weir jest praktycznie doskonałe. Nie jestem specjalistą w dziedzinie działania ziemskich technologii na Marsie, ale w każde słowo autora na ten temat, byłbym w stanie w ciemno uwierzyć! Techniczny język, opisy kabli, czy reakcji chemicznych o dziwo są nadzwyczaj ciekawe i za to należy się autorowi wielki pokłon. Najlepsza w "Marsjaninie" jest jednak główna postać. Mark Watney to bohater z krwi i kości. Gdy czytelnik traci w niektórych momentach wiarę na jego przeżycie, on niczym marsjański MacGyver potrafi wszystko naprawić jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.
Absolutnie fantastyczna książka!

Dopiero co byłem zachwycony ogromem pracy włożonym przez Marca Elsberga w jego powieść "Blackout", by uczynić ją realistyczną. Jednak to co zrobił Andy Weir jest praktycznie doskonałe. Nie jestem specjalistą w dziedzinie działania ziemskich technologii na Marsie, ale w każde słowo autora na ten temat, byłbym w stanie w ciemno uwierzyć! Techniczny język, opisy kabli, czy...

Pochwały należą się autorowi za ogrom wysiłku, którego dokonał by napisać tę książkę. Dzięki niemu cała historia jest niezwykle realistyczna, a czytelnik przy okazji może zdobyć jakieś podstawowe pojęcie na temat działania elektrowni. Jedyna sprawa, która nie przypadła mi do gustu to główny bohater - Piero Manzano. Zbyt dużo szczęścia miał podczas tych niespełna dwóch tygodni i zdaje mi się, że w niektórych momentach autor odrobinę przesadził (chociażby sytuacja z prowadzeniem pociągu, czy co to tam było). Wyszło mi z tego Manzano wyobrażenie "informatycznego Rambo".

Książkę zdecydowanie polecam. Miła lektura, od której ciężko się oderwać!

Pochwały należą się autorowi za ogrom wysiłku, którego dokonał by napisać tę książkę. Dzięki niemu cała historia jest niezwykle realistyczna, a czytelnik przy okazji może zdobyć jakieś podstawowe pojęcie na temat działania elektrowni. Jedyna sprawa, która nie przypadła mi do gustu to główny bohater - Piero Manzano. Zbyt dużo szczęścia miał podczas tych niespełna dwóch...