Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak na niespełna dwustu stronnicową książkę, czytanie "Fruwającej duszy" zajęło mi potwornie długo. Nie dlatego, że jest to książka trudna czy nudna. Nie potrafię tego precyzyjniej wyrazić, ale czytanie tej pozycji było dla mnie jak dryfowanie w stygnącym budyniu na granicy jawy i snu.
W mojej opinii książka warta polecenia.

Jak na niespełna dwustu stronnicową książkę, czytanie "Fruwającej duszy" zajęło mi potwornie długo. Nie dlatego, że jest to książka trudna czy nudna. Nie potrafię tego precyzyjniej wyrazić, ale czytanie tej pozycji było dla mnie jak dryfowanie w stygnącym budyniu na granicy jawy i snu.
W mojej opinii książka warta polecenia.

Główne zastrzeżenie, jakie mam do tej książki to jakość tłumaczenia. Sam fakt, że bez sprawdzania widać, że książka przekładana była z języka angielskiego, niezbyt pochlebnie świadczy o warsztacie tłumaczki. Główny bohater często zwraca się do nowo poznanych ludzi na "ty", co nie ma sensu ani w języku polskim, ani tym bardziej w realiach japońskich. W Japonii nawet do kolegów w szkole przyjęło się zwracać po nazwisku, mówienie sobie po imieniu (to jest w tym kontekście na "ty") zarezerwowane jest dla rodziny, bliskich przyjaciół i partnera. Rozumiem, że przy obecnej sytuacji na rynku wydawniczym tłumaczom narzucane jest wysokie tempo pracy, jednak czytanie "Deszczowych ptaków" dla mnie przypominało jedzenie przyzwoitej grzybowej, w której jednak chrzęści piasek.
Jeśli chodzi natomiast o fabułę, nie mogę pozbyć się wrażenia, że "Deszczowe ptaki" to taka "haremówka" - występuje tu zatrzęsienie bohaterek kobiecych z niezrozumiałych przyczyn bardzo zainteresowanych naszym dość miałkim głównym bohaterem. Jedynie nieliczne z tych kobiet wnoszą cokolwiek do fabuły i wszystkie zachowują się w tak podobny sposób, że tym bardziej nie rozumiem, czemu autorka nie poprzestała na wprowadzeniu tylko jednej takiej postaci.

Główne zastrzeżenie, jakie mam do tej książki to jakość tłumaczenia. Sam fakt, że bez sprawdzania widać, że książka przekładana była z języka angielskiego, niezbyt pochlebnie świadczy o warsztacie tłumaczki. Główny bohater często zwraca się do nowo poznanych ludzi na "ty", co nie ma sensu ani w języku polskim, ani tym bardziej w realiach japońskich. W Japonii nawet do...

Błahostka, ale w tej książce bardzo podobała mi się jej długość - historia nie jest ani przeciągnięta, ani nienaturalnie przyspieszona. Wydanie jest piękne a wstęp przydatny.
Fabuła mnie nie porwała, ale myślę, że warto zapoznać się z tą pozycją choćby dla poszerzenia wiedzy o literaturze japońskiej, szczególnie, że "Gorączkę złotych rybek" można łyknąć w jeden wieczór.

Błahostka, ale w tej książce bardzo podobała mi się jej długość - historia nie jest ani przeciągnięta, ani nienaturalnie przyspieszona. Wydanie jest piękne a wstęp przydatny.
Fabuła mnie nie porwała, ale myślę, że warto zapoznać się z tą pozycją choćby dla poszerzenia wiedzy o literaturze japońskiej, szczególnie, że "Gorączkę złotych rybek" można łyknąć w jeden...