Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przyjemna książka. Ponad 500 stron, ale tak szybko się ją czyta, że nie wiadomo kiedy już koniec :-) Najfajniejsze jest chyba to, że prawdziwie wchodzi się w świat bohaterów. Lubię jak książka mnie zaskakuje na końcu i wydarza się coś czego nie przewidziałam. Ale tutaj cieszę się, że tego zabrakło. Dlaczego? Bo czytając co chwila denerowowałam się na bohaterów i czułam nieodpartą chęć przeniknięcia do książki i potrząśnięcia nimi. Jednak z drugiej strony mocno im kibicowałam, w związku z tym ucieszyłam się na koniec niesamowicie, kiedy wszystko finalnie skończyło się tak jak chciałam ;-)
Ale oczywiście zawsze można do czegoś się przyczepić i znaleźć jakieś "ale". Dla mnie osobiście najsłabszą historią jest opowieść o Tao. Myślę, że przede wszystkim dlatego, że szuka przez długi czas odpowiedzi na pytanie, na które ty znasz odpowiedź od samego początku. Jednak to zaledwie taki mały minus, prawie niedostrzegalny ;-)

Podsumowując, książka jest niesamowita. Poznajemy z pozoru trzech zupełnie różnych ludzi, których łączy tak naprawdę bardzo wiele. Jest to fantastyczna opowieść o rodzicielskiej miłości i samych rodzicach, którzy znajdują się w trudnych sytuacjach i próbują odnaleźć też w jakiś sposób siebie samych. Także idealna książka na to, żeby zabrać ją teraz np. do parku :-)

Bardzo przyjemna książka. Ponad 500 stron, ale tak szybko się ją czyta, że nie wiadomo kiedy już koniec :-) Najfajniejsze jest chyba to, że prawdziwie wchodzi się w świat bohaterów. Lubię jak książka mnie zaskakuje na końcu i wydarza się coś czego nie przewidziałam. Ale tutaj cieszę się, że tego zabrakło. Dlaczego? Bo czytając co chwila denerowowałam się na bohaterów i...

Muszę przyznać, że jest to pierwszy przypadek kiedy najpierw obejrzałam film, a dopiero potem sięgnęłam po książkę. I przyznaję, że na początku tego żałowałam. W końcu film jest świetny i nie ukrywam, że podobał mi się bardzo. Myślę, że właśnie dlatego na początku książka mnie nudziła. Ale tylko na początku, bo oczywiście jest znacznie bogatsza w różnego rodzaju historie niż film. I w gruncie rzeczy po pewnym czasie okazuje się, że książka różni się też od tego co możemy zobaczyć na ekranie.
Książka napisana jest prostym językiem, dlatego czyta się ją szybko. Poza tym dużo w niej Życia (tego przed duże Ż). Seks, alkohol, narkotyki i pieniądze. I do wszystko w niebywałych ilościach. Prawie po każdym rozdziale w głowie myślałam sobie: Co?! Jak to jest wszystko możliwe?
Historia jest po poprostu tak niebanalna i momentami abstrakcyjna.

Ogromnie cieszę się, że sięgnęłam po książkę, bo ona zdecydowanie więcej wyjaśnia i mówi o tym jaki był wtedy Belfort. Jest wiele odniesień do jego życia prywatnego, które pozwalają więcej zrozumieć i zobaczyć. Jak oglądasz film myślisz po prostu o tym, że facet miał barwne życie i potrafił się bawić. Po przeczytaniu książki wiesz więcej na temat tego, co myślał o ludziach, którzy go otaczali, jak wyglądały jego relacje z Księżną i dziećmi.

Polecam, bo na pewno warto przeczytać. Postać jest ciekawa z intrygującym życiorysem. Dobra zabawa gwarantowana :-)

Muszę przyznać, że jest to pierwszy przypadek kiedy najpierw obejrzałam film, a dopiero potem sięgnęłam po książkę. I przyznaję, że na początku tego żałowałam. W końcu film jest świetny i nie ukrywam, że podobał mi się bardzo. Myślę, że właśnie dlatego na początku książka mnie nudziła. Ale tylko na początku, bo oczywiście jest znacznie bogatsza w różnego rodzaju historie...

Jestem świeżo po lekturze i przyznam, że trochę trudno napisać nawet kilka zdań. Podobała się - to na pewno. Po przeczytaniu pojawiają się emocje i mnóstwo myśli dotyczących życia zakonnic, ale też i samej wiary. Chociaż większość z nas wie lub też przypuszcza, że życie za murem wygląda dokładnie tak jak opisała to autorka, to po zamknięciu książki czuje się lekką złość, a może bardziej współczucie, czy też niezrozumienie?
Osobiście trzymam kciuki za bohaterki książki, jak również za te kobiety, które nie odważyły się jednak opowiedzieć swoich historii głośno.

Jestem świeżo po lekturze i przyznam, że trochę trudno napisać nawet kilka zdań. Podobała się - to na pewno. Po przeczytaniu pojawiają się emocje i mnóstwo myśli dotyczących życia zakonnic, ale też i samej wiary. Chociaż większość z nas wie lub też przypuszcza, że życie za murem wygląda dokładnie tak jak opisała to autorka, to po zamknięciu książki czuje się lekką złość, a...