Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ze wszystkich książek Tomasza Michniewicza tę uważam za najlepszą."Chrobot. Życie najzwyklejszych ludzi świata." W niezwykły a może właśnie prosty sposób autor opisuje w niej życie siedmiu osób w różnych zakątkach świata. Czytelnik poznaje problemy i radości ludzi z różnych krajów, śledzi ich dzieciństwo, czasy szkolne, dojrzewanie i wreszcie dorosłe życie. Czytając tę książkę nie sposób nie myśleć o dzisiejszym świecie, o tym jak miejsce urodzenia determinuje całe życie człowieka. Lektura tej książki powoduje chrobot w duszy, zgrzyt sumienia czy postępujemy we właściwy sposób i czy szanujemy to co dał nam los: pokój w kraju, własne M, pełną lodówkę, przepełnioną szafę, wodę w kranie, ciepłe kaloryfery... Polecam każdemu by na chwilę zatrzymać się w codziennej gonitwie i przemyśleć postawione przez Autora, nie zawsze wprost, pytania.

Ze wszystkich książek Tomasza Michniewicza tę uważam za najlepszą."Chrobot. Życie najzwyklejszych ludzi świata." W niezwykły a może właśnie prosty sposób autor opisuje w niej życie siedmiu osób w różnych zakątkach świata. Czytelnik poznaje problemy i radości ludzi z różnych krajów, śledzi ich dzieciństwo, czasy szkolne, dojrzewanie i wreszcie dorosłe życie. Czytając tę...

Sięgając po kolejny tom Jeżycjady mam świadomość, że to bajka dla dorosłych. Ale niezmiennie od lat członkowie rodziny Borejków poprawiają mi nastrój, to najlepsza seria na chandrę! Dobrze znów się spotkać ze znajomymi sprzed lat i poczytać o ich smutkach i radościach. Jaka szkoda, że takich rodzin jest wokół nas coraz mniej ...

Sięgając po kolejny tom Jeżycjady mam świadomość, że to bajka dla dorosłych. Ale niezmiennie od lat członkowie rodziny Borejków poprawiają mi nastrój, to najlepsza seria na chandrę! Dobrze znów się spotkać ze znajomymi sprzed lat i poczytać o ich smutkach i radościach. Jaka szkoda, że takich rodzin jest wokół nas coraz mniej ...

Nie jestem fanką krótkiej formy ale ten zbiór opowiadań przypadł mi do gustu. Podoba mi się w nim między innymi to, że niektóre postacie pojawiają się w kilku opowiadaniach, pozornie że sobą niezwiązanych. Dodatkową gwiazdka za piękny język i kunszt tłumacza.

Nie jestem fanką krótkiej formy ale ten zbiór opowiadań przypadł mi do gustu. Podoba mi się w nim między innymi to, że niektóre postacie pojawiają się w kilku opowiadaniach, pozornie że sobą niezwiązanych. Dodatkową gwiazdka za piękny język i kunszt tłumacza.

Ja, fanka Remigiusza Mroza, jestem po przeczytaniu zdecydowanie na "nie". Ta książka Autorowi nie wyszła :-( Doczytałam do końca wciąż mając nadzieję, że jednak zostanę zaskoczona , nie zostałam i pozostało rozczarowanie. Przyznaję horror to gatunek po który nigdy nie sięgam. Teraz czekam z niecierpliwością na dalsze perypetie Chyłki i Zordona ...

Ja, fanka Remigiusza Mroza, jestem po przeczytaniu zdecydowanie na "nie". Ta książka Autorowi nie wyszła :-( Doczytałam do końca wciąż mając nadzieję, że jednak zostanę zaskoczona , nie zostałam i pozostało rozczarowanie. Przyznaję horror to gatunek po który nigdy nie sięgam. Teraz czekam z niecierpliwością na dalsze perypetie Chyłki i Zordona ...

Daniel Podgórski wraca do formy. Plus za mniejszą liczbę wulgaryzmów, choć niestety autorka jeszcze je wplata w dialogi bohaterów. Wątek kryminalny jak zawsze wciąga i nie pozwala się oderwać od lektury do ostatniej strony. Książka na pewno zachwyci wszystkich fanów Pani Puzyńskiej ale zapewne spodoba się również tym czytelnikom, którzy jeszcze po lipowską sagę nie sięgali ...

Daniel Podgórski wraca do formy. Plus za mniejszą liczbę wulgaryzmów, choć niestety autorka jeszcze je wplata w dialogi bohaterów. Wątek kryminalny jak zawsze wciąga i nie pozwala się oderwać od lektury do ostatniej strony. Książka na pewno zachwyci wszystkich fanów Pani Puzyńskiej ale zapewne spodoba się również tym czytelnikom, którzy jeszcze po lipowską sagę nie sięgali ...

Nietypowy dla Isabel Allende gatunek - kryminał ale autorka radzi sobie z nim nieźle. Typowe dla pisarki bohaterki, kobiety silne nieco tajemnicze ale z pasją i radością życia.

Nietypowy dla Isabel Allende gatunek - kryminał ale autorka radzi sobie z nim nieźle. Typowe dla pisarki bohaterki, kobiety silne nieco tajemnicze ale z pasją i radością życia.