Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sponiewierała mnie ta książka.
I kompletnie nie umiem jej ocenić.

Na początek powiem jedno - playlista daje NIESAMOWICIE dużo.

Wchodziłam w tą książkę z kompletnie czystą głową. Nie czytałam recenzji, opisu, nie sprawdziłam nawet gatunku. Jedyne co wiedziałam to to, że ludziom się podoba.
I myślę, że dało mi to bardzo, bardzo dużo - bo nie miałam wobec niej oczekiwań. Nie wiedziałam czego się spodziewać. Gdybym wiedziała cokolwiek, na pewno bym szukała jakichś punktów "do odhaczenia". które powinny być w takim a takim gatunku.

Niby lato, słońce, sielanka, ale przez ten prolog człowiek cały czas siedzi w napięciu, bo wie, że w każdej chwili coś może je*nąć ._.
I mimo tego, że człowiek ciągle czuje to napięcie, takie wyczekiwanie na nieuniknione trzęsienie ziemi, to jednak zanurza się w tym lecie, w tej... wolności, bezkresnej, nie mającej żadnych ram ani końca.

I ta playlista...
Wystarczy kilka nut, a ja znów tam jestem. W tym dusznym upale. Pośród gór, lasów, łąk. W tym ostatnim lecie wielkich możliwości.
W Domku z Drewna i Szkła.
Gdzie mogło zdarzyć się wszystko.
I gdzie zdarzyło się wszystko... nawet to co wydawało się niewyobrażalne.

Sponiewierała mnie ta książka.
I kompletnie nie umiem jej ocenić.

Na początek powiem jedno - playlista daje NIESAMOWICIE dużo.

Wchodziłam w tą książkę z kompletnie czystą głową. Nie czytałam recenzji, opisu, nie sprawdziłam nawet gatunku. Jedyne co wiedziałam to to, że ludziom się podoba...

Rozwiń Zwiń

Recenzja krótka:
Takie 5,5/10. Myślałam że będzie dużo gorzej 😂 Ale pewnie ocena byłaby wyższa, gdybym wcześniej nie przeczytała "Mgły" Świderskiej.

Recenzja długa:
(Tak, będzie dużo porównań do "Mgły" 😂)
Szczerze, chciałam tą książkę przeczytać żeby zobaczyć o ile lepsza jest książka Świderskiej 😂 I tbh, nie do końca umiem je aż tak porównać, bo to w sumie trochę inna grupa docelowa.
To raczej taka obyczajóweczka z elementami kryminału, niż full-fleshed kryminał. U Świderskiej kryminał z romansem dzielą się mniej więcej fifty-fifty. No i "Mgła" jest cięższa i ciemniejsza, a to raczej takie czytadełko na rozluźnienie.
Świderska ma w swoim pisaniu jakiś taki magnetyzm, ciekawe budowanie napięcia, a tu jest raczej wszystko powiedziane wprost. Może aż nazbyt? Trochę mi to trąciło ekspozycją.
Przez pierwsze 20% miałam problem żeby się wkręcić, ale potem już poszło gładko. (No i trochę w tych pierwszych 1/5 jest jak na mój gust za dużo przekleństw. W sensie że aż mnie to raziło po oczach, i czułam że są tam stawione trochę na siłę.)
Btw, czytając aż mi się cisnęło ma usta "audycja zawiera lokowanie produktu" 😂
Ale w sumie związek bohaterów jest całkiem uroczy. Miła odmiana po emocjonalnym rollercoasterze w "Mgle" haha
+ nie do końca mi pasuje sam styl pisania. Niektóre wypowiedzi brzmią sztucznie, w stylu że "ludzie tak nie mówią" albo "ludzie tak ze sobą nie rozmawiają" 🤷‍♀️ Było też mnóstwo momentów które prosiły się o kropkę, a był tam przecinek xd Wiem że to może trochę takie czepianie się, ale wybijało mnie to z rytmu czytania.
Minusem jest też Arleta - wiem że miała to być postać taka trochę przerysowana, ale aż razi po oczach. Szczególnie że ostatnie ~10% pokazuje ją kompletnie inaczej - wcześniej nie ma nawet najmniejszych przebłysków jej charakteru z końcówki, i trochę mi się to nie spina.

Podsumowując:
Można przeczytać?
Parafrazując: a można, jak najbardziej.
Ba, nawet może się ona podobać. Mnie nie zachwyciła, ale też nie czuję jakbym zmarnowała czas czytając ją.

Edit: tak czytam te opinie tutaj, i się zastanawiam czy ja i te wszystkie osoby oceniające ją na 8-10 gwiazdek i piejące peany na jej temat czytaliśmy tą samą książkę XD

Recenzja krótka:
Takie 5,5/10. Myślałam że będzie dużo gorzej 😂 Ale pewnie ocena byłaby wyższa, gdybym wcześniej nie przeczytała "Mgły" Świderskiej.

Recenzja długa:
(Tak, będzie dużo porównań do "Mgły" 😂)
Szczerze, chciałam tą książkę przeczytać żeby zobaczyć o ile lep...

Rozwiń Zwiń