Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szanuje uczucia autorki przy pisaniu tej ważnej dla niej pozycji, ale bardzo zgrzytało mi powielanie mitów na temat autyzmu. Autyzm to nie choroba, autyzmu się nie leczy, autysci to nie są ludzie zamkięci w domu bez przyjaciół, którzy nie mówią i nie okazują uczuć. I wreszcie autyzm to nie wyrok dla całej rodziny, koniec świata i najgorsza diagnoza jaką można usłyszeć

Szanuje uczucia autorki przy pisaniu tej ważnej dla niej pozycji, ale bardzo zgrzytało mi powielanie mitów na temat autyzmu. Autyzm to nie choroba, autyzmu się nie leczy, autysci to nie są ludzie zamkięci w domu bez przyjaciół, którzy nie mówią i nie okazują uczuć. I wreszcie autyzm to nie wyrok dla całej rodziny, koniec świata i najgorsza diagnoza jaką można usłyszeć

za korektę tekstu rebis idzie do kąta. Dziwaczna składnia zdań, literówki pojawiąjące się w tekście - źle się to czyta w ten sposób.
co do treści samej ksiązki, to nie porwała mnie. Tło ksiązki, wojna atomowa i jej następstwa, analiza całej sytuacji wygladają dość wiarygodnie. NIestety sama fabuła, bohaterowie i ich perypetie są po prostu nudne. Nie da się zadnej zpostaci polubić, bo są jednowmiarowe, brak im jakiejkolwiek głębi. Właściwie służą tylko do objaśniania nam sytuacji, jak manekiny. Autor posługuje się stereotypami przy tworzeniu swoich bohaterów.
ksiązka przeczytana szybko, ale bez satysfakcji.

za korektę tekstu rebis idzie do kąta. Dziwaczna składnia zdań, literówki pojawiąjące się w tekście - źle się to czyta w ten sposób.
co do treści samej ksiązki, to nie porwała mnie. Tło ksiązki, wojna atomowa i jej następstwa, analiza całej sytuacji wygladają dość wiarygodnie. NIestety sama fabuła, bohaterowie i ich perypetie są po prostu nudne. Nie da się zadnej zpostaci...

zachwycajaca ksiązka, piękne baśnie i wspaniała oprawa graficzna. spędziałm cudowny zimowy wieczór

zachwycajaca ksiązka, piękne baśnie i wspaniała oprawa graficzna. spędziałm cudowny zimowy wieczór