Boy tak pisze o literaturze, że aż chce się sięgnąć po twórczość niektórych pisarzy czy dramaturgów. Tytuł książki tłumaczy jednak część zatytułowana "Dziewice konsystorksie i okupanci w sutannach". W swoich felietonach Boy uderza w zabobony, przesądy i hipokryzję, porusza wiele współczesnych mu problemów, a niektóre z nich, co smutne, pozostają aktualne do dziś.

Boy tak pisze o literaturze, że aż chce się sięgnąć po twórczość niektórych pisarzy czy dramaturgów. Tytuł książki tłumaczy jednak część zatytułowana "Dziewice konsystorksie i okupanci w sutannach". W swoich felietonach Boy uderza w zabobony, przesądy i hipokryzję, porusza wiele współczesnych mu problemów, a niektóre z nich, co smutne, pozostają aktualne do dziś.

Zbiór esejów, który pomimo upływu czasu (niestety) się nie zestarzał.

Zbiór esejów, który pomimo upływu czasu (niestety) się nie zestarzał.

Cudny poczciwy Boy! Niesamowite jak bardzo nieraz wyprzedzał nawet naszą epokę, a mówimy przecież o tekstach sprzed 100 lat! Brawurowo przekłuwał jeden za drugim, wszystkie balony nabrzmiałe fałszywą moralnością i konwenansami. Lekkim piórem i zachowując ciagle wysoki poziom odbrązawiał (w pozytywnym sensie i w jak najlepszej intencji) postacie znanych pisarzy (np tekst "Mickiewicz a my" gorąco polecam). Jakby to powiedział Kisiel - wielka rzecz.

Cudny poczciwy Boy! Niesamowite jak bardzo nieraz wyprzedzał nawet naszą epokę, a mówimy przecież o tekstach sprzed 100 lat! Brawurowo przekłuwał jeden za drugim, wszystkie balony nabrzmiałe fałszywą moralnością i konwenansami. Lekkim piórem i zachowując ciagle wysoki poziom odbrązawiał (w pozytywnym sensie i w jak najlepszej intencji) postacie znanych pisarzy (np tekst...

Gruby zbiór felietonów naszego Boya - przeczytałem tylko te dotyczące aborcji, praw kobiet i kleru. Właśnie znakomicie się je czyta mimo takich dość poważnych tematów jakich dotyczą. Dominuje tu język lekki dla czytelnika, wręcz gawęda, a sam autor pisze jakbyśmy byli z nim na piwie - jest humor, ironia, trafne myśli i duża dawka wiedzy.

Gruby zbiór felietonów naszego Boya - przeczytałem tylko te dotyczące aborcji, praw kobiet i kleru. Właśnie znakomicie się je czyta mimo takich dość poważnych tematów jakich dotyczą. Dominuje tu język lekki dla czytelnika, wręcz gawęda, a sam autor pisze jakbyśmy byli z nim na piwie - jest humor, ironia, trafne myśli i duża dawka wiedzy.

Odarcie z blichtru półprawd epoki. Jakże niewiele zmieniło się przez ten czas!

Odarcie z blichtru półprawd epoki. Jakże niewiele zmieniło się przez ten czas!

Arcydzieło w swojej kategorii. Gdzie dzisiaj chowa się przed światem ktoś na miarę Boya?

Arcydzieło w swojej kategorii. Gdzie dzisiaj chowa się przed światem ktoś na miarę Boya?

To już dziewiąta pozycja Boya recenzowana przeze mnie (dotychczas 5x10; 9; 2x8),a dochodzą jeszcze przekłady. Tym razem mam problem, bo w wykazie "Dzieł" Boya w Wikipedii mamy:
Reflektorem w serce (Wrażenia teatralne) (Warszawa 1934)

Tymczasem tutaj dostaliśmy antologię zawierającą dzieła Boya na przeróżne tematy, lecz wrażeń teatralnych - niewiele. Ponadto znalazły się tu również artykuły wydane pośmiertnie. Wniosek wyciągam prosty: autor opracowania i wstępu, Andrzej Z, Makowiecki tytuł zapożyczył. Oczywiście nic nie mam przeciwko lecz to się wiąże z następną uwagą, że w skład tej grubej antologii weszły utwory publikowane wcześniej jako utwory samodzielne. Również przeciw temu nic nie mam, ino jedynie zaznaczam, że ja je już recenzowałem ("Dziewice Konsystorskie", "Piekło kobiet", "Nasi okupanci" czy "Flirt z Melpomeną")

Zaczynam od świetnego „wstępniaka” Makowieckiego pt „Boy - publicysta”., w którym tak charakteryzuje jego publicystykę społeczną (s.9):
„Publicystyka społeczna Boya objęła zasięgiem trzy zespoły zagadnień, sygnowane tytułami trzech kolejnych książek; reforma prawa małżeńskiego („Dziewice konsystorskie”),regulacja przyrostu naturalnego i stosunek prawa do przerywania ciąży („Piekło kobiet”) oraz supremacja kleru i ofensywa świadomości klerykalnej („Nasi okupanci”)....”.

Parę stron dalej, ciągnąc wątek kleru Makowiecki cytuje Boya (s. 17):
„Jednoznaczne zaś sformułowanie funkcji owej kasty dopowiedziane zostało przez Boya w 'Post scriptum' do 'Naszych okupantów':
'Dopóki w Polsce będzie można wykrzykiwać wzniośle: Bóg i religia tam, gdzie w gruncie chodzi o władzę i o pieniądze - dopóty kasta wyodrębnionych z życia dzikusów będzie regulatorem najdonioślejszych spraw społeczeństwa, z jego największą szkodą'...”

I pomyśleć, że Boy pisał te słowa prawie 100 lat temu. 

Poza publicystyką recenzowaną przeze mnie przy wspomnianych, osobnych wydaniach, zwracam uwagę Państwa na niezmiernie ciekawe eseje o Przybyszewskim, począwszy od „Cichego jubileuszu”. Przybyszewskiego uważano za demoralizatora, więc Boy analizuje to słowo (s. 61 – 62):
„.....jeżeli słowo 'moralizator' jest w literaturze pojęciem najbardziej okrzyczanym, w takim razie przeciwieństwo jego - de-moralizator - musi być pojęciem zaszczytnym. Coś tak - jak infekcja i dezynfekcja, maskować i demaskować...”
Demiurg Przybyszewski, stworzył krakowską bohemę, niepowtarzalny intelekt, a do tego pijak i dziwkarz nieustannie bez grosza. Jest to wspaniała okazja poczytać coś niecoś o nim od najbardziej kompetentnej osoby'
Doszedłem do wniosku, że bez sensu byłoby przedrukowywanie moich cząstkowych recenzji, a gdyby je kogoś z Państwa zainteresowały to podaję adresy na moim blogu:.
http://wgwg1943.blogspot.ca/search?q=Tadeusz++Boy
Bez problemu wyświetla się 7 najciekawszych.
Miłej lektury! Oczywiście na długie wieczory, bo „odfajkować”, tzn czytać naraz całość to bezsens. Każdym jednym felietonem trzeba się podelektować. .


 

To już dziewiąta pozycja Boya recenzowana przeze mnie (dotychczas 5x10; 9; 2x8),a dochodzą jeszcze przekłady. Tym razem mam problem, bo w wykazie "Dzieł" Boya w Wikipedii mamy:
Reflektorem w serce (Wrażenia teatralne) (Warszawa 1934)

Tymczasem tutaj dostaliśmy antologię zawierającą dzieła Boya na przeróżne tematy, lecz wrażeń ...

Rewelacyjna pozycja. To, jak Żeleński pisze o literaturze sprawia, że spogląda się na nią z całkiem nowej perspektywy. Anegdotki, pokazywanie literatów jako ludzi, a nie wydmuszki, obalanie mitów, a jednocześnie zachwyt nad geniuszami. Boy porusza też problemy społeczne. Robi to z racjonalnym spojrzeniem na każdą sprawę, jednak nie bez empatii i zrozumienia dla każdej ze stron, nawet swych oponentów.
Pióro Boya jest zwinne, spostrzeżenia celne, a umysł ostry jak brzytwa. Wszystko czyta się bardzo przyjemnie, czasem ze śmiechem,innym razem ze smutkiem i złością.

Żeleński jawi się jako prawdziwy humanista, kochający ludzi, literaturę i sztukę. Tym bardziej przykry jest sposób, w jaki zakończył się jego żywot i fakt, że nawet nie znamy miejsca jego spoczynku...

Rewelacyjna pozycja. To, jak Żeleński pisze o literaturze sprawia, że spogląda się na nią z całkiem nowej perspektywy. Anegdotki, pokazywanie literatów jako ludzi, a nie wydmuszki, obalanie mitów, a jednocześnie zachwyt nad geniuszami. Boy porusza też problemy społeczne. Robi to z racjonalnym spojrzeniem na każdą sprawę, jednak nie bez empatii i zrozumienia dla każdej ze...

"Boy" bezpardonowo rozprawia się ze wszelkim zakłamaniem,zacofaniem,dewocją i kołtuństwem,walczy też o sprawy kobiet-równouprawnienie,uświadomienie,samostanowienie,świadome planowanie rodziny.Robi to stanowczo i bezkompromisowo/ale też z właściwą sobie ironią i satyrą.Kocham jego ciętą,inteligentną złośliwość! "Mówili o niej bógwico,że jest tylko półdziewicą - nie każda znów taka święta,żeby zaraz mieć bliżnięta."

"Boy" bezpardonowo rozprawia się ze wszelkim zakłamaniem,zacofaniem,dewocją i kołtuństwem,walczy też o sprawy kobiet-równouprawnienie,uświadomienie,samostanowienie,świadome planowanie rodziny.Robi to stanowczo i bezkompromisowo/ale też z właściwą sobie ironią i satyrą.Kocham jego ciętą,inteligentną złośliwość! "Mówili o niej bógwico,że jest tylko półdziewicą - nie każda...

Zbiór felietonów i esejów koryfeusza Tadeusza Żeleńskiego, ps. Boy, który nie szczędził słów ni zgrabnych myśli, by pokazać świat, jakim był bądź jest. Poglądy, można się z nimi zgadać bądź nie, są odpowiednio przekazane. Gdzie to dobre dziennikarstwo? Co się z nim stało?

Zbiór felietonów i esejów koryfeusza Tadeusza Żeleńskiego, ps. Boy, który nie szczędził słów ni zgrabnych myśli, by pokazać świat, jakim był bądź jest. Poglądy, można się z nimi zgadać bądź nie, są odpowiednio przekazane. Gdzie to dobre dziennikarstwo? Co się z nim stało?