Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To mój pierwszy kontakt z dziełem tego autora, z opisów i komentarzy już od dłuższego czasu przymierzam się do Rzeźni numer pięć, ale ten typ tak ma (mam na myśli siebie), że zacząłem jak zwykle od d...drugiej strony, czyli w tym wypadku od książki wydanej po śmierci autora. Muszę przyznać, że jestem zadowolony i z całą pewnością mogę polecić ten zbiór opowiadań osobom, które tak jak ja zaczynają przygodę z autorem.

To mój pierwszy kontakt z dziełem tego autora, z opisów i komentarzy już od dłuższego czasu przymierzam się do Rzeźni numer pięć, ale ten typ tak ma (mam na myśli siebie), że zacząłem jak zwykle od d...drugiej strony, czyli w tym wypadku od książki wydanej po śmierci autora. Muszę przyznać, że jestem zadowolony i z całą pewnością mogę polecić ten zbiór opowiadań osobom,...

Rewelacyjna pozycja. Patrząc na lata, w których była wydana to naprawdę realistyczna wizja życia w kraju okupowanym przez ówczesny ZSRR. My coś wiemy na ten temat, czytelnicy z innych krajów mogli sobie to dzięki niej świetnie wyobrazić. Polecam

Rewelacyjna pozycja. Patrząc na lata, w których była wydana to naprawdę realistyczna wizja życia w kraju okupowanym przez ówczesny ZSRR. My coś wiemy na ten temat, czytelnicy z innych krajów mogli sobie to dzięki niej świetnie wyobrazić. Polecam

Lekka, łatwa i przyjemna powiastka podróżniczo awanturnicza. Polecam tym młodszym i tym starszym.

Lekka, łatwa i przyjemna powiastka podróżniczo awanturnicza. Polecam tym młodszym i tym starszym.

Opinia taka sama jak w przypadku pierwszej części Czarnych Snów. Ogólnie polecam

Opinia taka sama jak w przypadku pierwszej części Czarnych Snów. Ogólnie polecam

Nie jestem zagorzałym fanem tego typu fantastyki (chociaż sięgam po nią niekiedy). Książka przypadła mi jednak do gustu. Mam już drugą część "Czarnych snów" i na pewno ją przeczytam. Wydaje mi się jednak, głównie na podstawie komentarzy osób, które przeczytały wszystkie książki o przygodach Sopla, że moja przygoda z tą serią zakończy się na tej części. Dlaczego?...a dlatego, że wszystkie one są po prostu do siebie podobne. Nie zmienia się w nich zbyt wiele. Autor wymyślił coś fajnego ale trzyma się tego zbyt kurczowo. 6 czy tam 8 książek o tym samym to jak dla mnie trochę za dużo...dla mnie po prostu to tak jakbym oglądał Bonanzę. Odnoszę wrażenie, że Sopel(a tak właściwie to Paweł Kornew) niczym więcej mnie już nie może zaskoczyć. Podsumowując...pomysł fajny, miejsce akcji, bohaterowie, magia etc., no ale ileż można.

Nie jestem zagorzałym fanem tego typu fantastyki (chociaż sięgam po nią niekiedy). Książka przypadła mi jednak do gustu. Mam już drugą część "Czarnych snów" i na pewno ją przeczytam. Wydaje mi się jednak, głównie na podstawie komentarzy osób, które przeczytały wszystkie książki o przygodach Sopla, że moja przygoda z tą serią zakończy się na tej części. Dlaczego?...a...

W mojej opinii bardzo dobra książka, napisana fajnym językiem i utrzymująca klimat od pierwszej do ostatniej strony. Jako dzieciak zawsze lubiłem westerny (zostało mi do dziś), ten western jest jednak całkiem inny. To nie opowieść o bohaterskich rewolwerowcach tylko o zwykłych ludziach tamtej epoki. Polecam!

W mojej opinii bardzo dobra książka, napisana fajnym językiem i utrzymująca klimat od pierwszej do ostatniej strony. Jako dzieciak zawsze lubiłem westerny (zostało mi do dziś), ten western jest jednak całkiem inny. To nie opowieść o bohaterskich rewolwerowcach tylko o zwykłych ludziach tamtej epoki. Polecam!

Świetna, z humorem. Polecam

Świetna, z humorem. Polecam

Niewątpliwie nie jest to arcydzieło literatury, pod żadnym względem, ale polecam tą książkę każdej "Evie", a tym bardziej każdemu "Żabiemu Królowi" bo po lekturze nasuwa się dużo egzystencjonalnych przemyśleń. Cóż może być lepszego jak refleksje po.

Niewątpliwie nie jest to arcydzieło literatury, pod żadnym względem, ale polecam tą książkę każdej "Evie", a tym bardziej każdemu "Żabiemu Królowi" bo po lekturze nasuwa się dużo egzystencjonalnych przemyśleń. Cóż może być lepszego jak refleksje po.

Przeczytana w ciągu jednej leniwej niedzieli. Mogę powiedzieć z czystym, że jest świetna. Nie jest to arcydzieło literatury, ale autor nie ma się czego wstydzić. Hiroshi Sakurazaka trafił w moje gusta perfekcyjnie. Szkoda tylko , że w ekranizacji, w której historię nie tylko skrócono o istotne wg. mnie szczegóły to również zmieniono w porównaniu do oryginalnego tekstu. Cóż, tak czy inaczej jak dla mnie to na pewno nie była zmarnowana niedziela. Polecam.

Przeczytana w ciągu jednej leniwej niedzieli. Mogę powiedzieć z czystym, że jest świetna. Nie jest to arcydzieło literatury, ale autor nie ma się czego wstydzić. Hiroshi Sakurazaka trafił w moje gusta perfekcyjnie. Szkoda tylko , że w ekranizacji, w której historię nie tylko skrócono o istotne wg. mnie szczegóły to również zmieniono w porównaniu do oryginalnego tekstu. Cóż,...

Lekka, łatwa i przyjemna. Czytało mi się bardzo dobrze. Jak dla mnie generalnie wszystko na plus. Dziwne tylko, że zacząłem od części drugiej, tak ni w pięć ni w dziewięć jak to się mówi...no ale ten typ (czyt. ja) tak ma. Polecam!

Lekka, łatwa i przyjemna. Czytało mi się bardzo dobrze. Jak dla mnie generalnie wszystko na plus. Dziwne tylko, że zacząłem od części drugiej, tak ni w pięć ni w dziewięć jak to się mówi...no ale ten typ (czyt. ja) tak ma. Polecam!

Książka wybitna, rewelacyjna, ponadczasowa. Sam fakt, że taka fabuła zaświtała w głowie autora, który żył i tworzył przeszło sto lat temu wzbudza we mnie podziw. W tym dziele potrafię dostrzec (słusznie lub nie) motywy z wielu późniejszych, a także współczesnych dzieł gatunku s-f zarówno tych literackich jak i filmowych.
Dla miłośników gatunku pozycja obowiązkowa, dla pozostałych warta polecenia chociażby po to, by ją po prostu znać.

Książka wybitna, rewelacyjna, ponadczasowa. Sam fakt, że taka fabuła zaświtała w głowie autora, który żył i tworzył przeszło sto lat temu wzbudza we mnie podziw. W tym dziele potrafię dostrzec (słusznie lub nie) motywy z wielu późniejszych, a także współczesnych dzieł gatunku s-f zarówno tych literackich jak i filmowych.
Dla miłośników gatunku pozycja obowiązkowa, dla...

Świetnie się ją czyta, a w dodatku lubię styl Pana H.S.Tomhpson'a.

Zastanawiam się jak ma się film do książki. W pamięci mam ekranizację "Lęk i odraza w Las Vegas", która była jedną z najdokładniej odzwierciedlonych książek w filmie.
Skoro za sobą mam już lekturę czas więc na seans.

Polecam wszystkim.

Świetnie się ją czyta, a w dodatku lubię styl Pana H.S.Tomhpson'a.

Zastanawiam się jak ma się film do książki. W pamięci mam ekranizację "Lęk i odraza w Las Vegas", która była jedną z najdokładniej odzwierciedlonych książek w filmie.
Skoro za sobą mam już lekturę czas więc na seans.

Polecam wszystkim.

Szukałem zdjęcia okładki wydawnictwa, które posiadają moi rodzice...nie znalazłem. Tak czy inaczej jest to jedna z niewielu lektur, którą przeczytałem z własnej nieprzymuszonej woli.
Według mnie "Krzyżacy" to arcydzieło.
Naprawdę warto przeczytać!

Szukałem zdjęcia okładki wydawnictwa, które posiadają moi rodzice...nie znalazłem. Tak czy inaczej jest to jedna z niewielu lektur, którą przeczytałem z własnej nieprzymuszonej woli.
Według mnie "Krzyżacy" to arcydzieło.
Naprawdę warto przeczytać!

Po prostu klasyka. Bez względu czy jesteś młody czy stary ta książka to pozycja, którą trzeba znać. Dla mnie pierwsze spotkanie z czarnym lądem, niezapomniane.

Po prostu klasyka. Bez względu czy jesteś młody czy stary ta książka to pozycja, którą trzeba znać. Dla mnie pierwsze spotkanie z czarnym lądem, niezapomniane.

W kilku krótkich żołnierskich słowach (chociaż w wojsku nigdy nie służyłem). Ta książka, zarówno jak i film to wybitne dzieła, obok których nie da się przejść obojętnie. Nie ma też sensu rozpisywanie się nad treścią i jej bogactwem. W literaturze jak w każdej innej dziedzinie sztuki są pozycje, które po prostu trzeba znać. "Chłopcy z ferajny" to dla mnie jedna z nich.

W kilku krótkich żołnierskich słowach (chociaż w wojsku nigdy nie służyłem). Ta książka, zarówno jak i film to wybitne dzieła, obok których nie da się przejść obojętnie. Nie ma też sensu rozpisywanie się nad treścią i jej bogactwem. W literaturze jak w każdej innej dziedzinie sztuki są pozycje, które po prostu trzeba znać. "Chłopcy z ferajny" to dla mnie jedna z nich.

Uwielbiam zaczynać przygody z twórczością danego autora od dzieł, z gatunku których nie jest on powszechnie rozpoznawany. "Szpital przemienienia" to nie SF....i bardzo dobrze.
Jak dla mnie rewelacja. A o tym, że Lem to mistrz w swoim fachu nie muszę chyba nikogo przekonywać.

Uwielbiam zaczynać przygody z twórczością danego autora od dzieł, z gatunku których nie jest on powszechnie rozpoznawany. "Szpital przemienienia" to nie SF....i bardzo dobrze.
Jak dla mnie rewelacja. A o tym, że Lem to mistrz w swoim fachu nie muszę chyba nikogo przekonywać.

Dlaczego tak wysoko oceniłem to dzieło? Ano tylko i wyłącznie dlatego, że jestem przekonany o tym, że ten człowiek byłby mi bratnią duszą. To w jaki sposób Witkacy przelewał swoje myśli na papier brzmi tak jak ja sam chciałbym to robić, gdybym tylko potrafił. Wszystko co wyszło spod pióra Witkacego to prawdziwe arcydzieła. Osobiście wolałbym jednak aby nigdy nie chwytał za pędzel, ale to nie portal dla malarzy :)[cof. + pywo + FZZ]

Dlaczego tak wysoko oceniłem to dzieło? Ano tylko i wyłącznie dlatego, że jestem przekonany o tym, że ten człowiek byłby mi bratnią duszą. To w jaki sposób Witkacy przelewał swoje myśli na papier brzmi tak jak ja sam chciałbym to robić, gdybym tylko potrafił. Wszystko co wyszło spod pióra Witkacego to prawdziwe arcydzieła. Osobiście wolałbym jednak aby nigdy nie chwytał za...

Ja i Doctorow poznaliśmy się przy okazji opowiadań zatytułowanych "Mnóstwo czasu". Wiem już, że spotkamy się na pewno przy następnej okazji. Zbiór, tych krótkich historii czytało mi się przyjemnie. Lubię spójny i lekki tego styl autora.

Ja i Doctorow poznaliśmy się przy okazji opowiadań zatytułowanych "Mnóstwo czasu". Wiem już, że spotkamy się na pewno przy następnej okazji. Zbiór, tych krótkich historii czytało mi się przyjemnie. Lubię spójny i lekki tego styl autora.

Książki są dla mnie jak rośliny doniczkowe. Dlaczego? Bo poza tymi, które sam kupuję mam też i te "adoptowane". Nie ważne jest dla mnie jaki to rodzaj i gatunek. Jeżeli je gdzieś znajdę lub dostanę w prezencie to zostają ze mną. Daje im jak to się mówi drugą szansę.
Posiadam w domu kilka książek autorstwa Clancy'ego, Forsyth'a czy Ludlum'a, posiadam też "Stację arktyczną Zebra" Alistair'a Maclean'a i choć na co dzień nie jestem zagorzałym fanem tego typu prozy to przeczytałem tę książkę jednym tchem. Podobała mi się, tak po prostu i mogę ją polecić wszystkim miłośnikom gatunku.

Książki są dla mnie jak rośliny doniczkowe. Dlaczego? Bo poza tymi, które sam kupuję mam też i te "adoptowane". Nie ważne jest dla mnie jaki to rodzaj i gatunek. Jeżeli je gdzieś znajdę lub dostanę w prezencie to zostają ze mną. Daje im jak to się mówi drugą szansę.
Posiadam w domu kilka książek autorstwa Clancy'ego, Forsyth'a czy Ludlum'a, posiadam też "Stację arktyczną...

Ernest Hemingway to autor znany chyba wszystkim, podejrzewam że nawet tym, którzy z książkami nie są za pan brat. "Motyl i czołg" to mój pierwszy kontakt z jego twórczością i wiem już, że nie będzie zarazem ostatnim.
Polecam tym, którzy tak jak ja nie znają dzieł tego autora. Jest krótka więc się nie zmęczycie zbytnio gdy nie przypadnie Wam do gustu, z drugiej strony jest na tyle obszerna, że jak sądzę pozwoli każdemu poznać po krótce styl i charakter Hemingway'a.

Ernest Hemingway to autor znany chyba wszystkim, podejrzewam że nawet tym, którzy z książkami nie są za pan brat. "Motyl i czołg" to mój pierwszy kontakt z jego twórczością i wiem już, że nie będzie zarazem ostatnim.
Polecam tym, którzy tak jak ja nie znają dzieł tego autora. Jest krótka więc się nie zmęczycie zbytnio gdy nie przypadnie Wam do gustu, z drugiej strony jest...