Tytuł oryginału "The Frog King. A Love Story", jego drugi człon, nieobecny w tłumaczeniu na język polski, wskazuje, że książka zasadniczo poświęcona jest miłości, mimo całkowitego odwrócenia i odrzucenia tutaj wszelkich cliche, wiążących się z typową "love story". Bohater jest niepoprawnym nonkomformistą, jednak trudności, jakie napotyka na swej drodze, doprowadzają go do pogłębiającego się uzależnienia od alkoholu, a to staje się powodem postępującej degrengolady i upadku. Książka kończy się jednak pozytywnym przesłaniem, co jako czytelnik przyjąłem z dużą radością. Ambitny język, nieszablonowa całość, gratulacje dla tłumaczki.

Tytuł oryginału "The Frog King. A Love Story", jego drugi człon, nieobecny w tłumaczeniu na język polski, wskazuje, że książka zasadniczo poświęcona jest miłości, mimo całkowitego odwrócenia i odrzucenia tutaj wszelkich cliche, wiążących się z typową "love story". Bohater jest niepoprawnym nonkomformistą, jednak trudności, jakie napotyka na swej drodze, doprowadzają go do...

Słowa, słowa, słowa. Można je czytać, wymyślać, porządkować w słowniki, pisać z nich książki, gubić na zapisanych kartkach pod naporem żywiołów...
Można zmarnować na nie życie.
Chyba każdy jest czasem Harrym - asystentem. A może jesteśmy cały czas?
Książka momentami frustrująca, jakbym czytał Mirona z Nowego Jorku, albo coś pióra bufona popisującego się słowami. Ale historia, miasto, pech - całkiem dobra lektura

Słowa, słowa, słowa. Można je czytać, wymyślać, porządkować w słowniki, pisać z nich książki, gubić na zapisanych kartkach pod naporem żywiołów...
Można zmarnować na nie życie.
Chyba każdy jest czasem Harrym - asystentem. A może jesteśmy cały czas?
Książka momentami frustrująca, jakbym czytał Mirona z Nowego Jorku, albo coś pióra bufona popisującego się słowami. Ale...

Niewątpliwie nie jest to arcydzieło literatury, pod żadnym względem, ale polecam tą książkę każdej "Evie", a tym bardziej każdemu "Żabiemu Królowi" bo po lekturze nasuwa się dużo egzystencjonalnych przemyśleń. Cóż może być lepszego jak refleksje po.

Niewątpliwie nie jest to arcydzieło literatury, pod żadnym względem, ale polecam tą książkę każdej "Evie", a tym bardziej każdemu "Żabiemu Królowi" bo po lekturze nasuwa się dużo egzystencjonalnych przemyśleń. Cóż może być lepszego jak refleksje po.

Bohater, jak powiedział mój przyjaciel i rację miał, to "płytki, nieokrzesany, leniwy, protekcjonalny, wrogo nastawiony, małostkowy, drapieżny, falliczny nazista, ascetyczny snob, czarna dziura egoizmu, zakłócenie spokoju, nieudana próba optymizmu, wieczny życiowy nowicjusz, przerwa na reklamę, przegryzka miedzy posiłkami, która tylko psuje apetyt, smutny przypadek zmarnowanego talentu i porzuconych marzeń, oszust, łgarz, osobowość pograniczna, moralny podidiota o skłonnościach aspołecznych/narcystycznych, zrujnowany prawie mężczyzna, którego szansę na dorośnięcie zaprzepaściła samotność i którego duszę strawiły leki, paranoja, niedostatki dzieciństwa, obsesje i nerwice i który jest głupio, tragicznie opętany wyłącznie fałszywymi wyobrażeniami o świecie i swoim miejscu w tym świecie.
tak więc naprawdę POLECAM!

Bohater, jak powiedział mój przyjaciel i rację miał, to "płytki, nieokrzesany, leniwy, protekcjonalny, wrogo nastawiony, małostkowy, drapieżny, falliczny nazista, ascetyczny snob, czarna dziura egoizmu, zakłócenie spokoju, nieudana próba optymizmu, wieczny życiowy nowicjusz, przerwa na reklamę, przegryzka miedzy posiłkami, która tylko psuje apetyt, smutny przypadek...

Nie dałam rady przebrnąć do końca.

Nie dałam rady przebrnąć do końca.

Kiedy myślałam, że bardziej się "zeszmacić" nie może, to facet mnie zaskakiwał. Byłam pod ogromnym wrażeniem jego aktorstwa. Gdy miałam nadzieję, że jednak choć trochę ma w sobie silnej woli i już już byłam bliska uwierzyć, że mimo wszystko mu się uda, zawodził mnie. A najgorsze w tym wszystkim było to, że widziałam w Harrym wiele cech, które sama posiadam i nie są one bynajmniej pozytywne. Niekiedy w niektórych sytuacjach zauważyłam z nutką goryczy, że postąpiłabym podobnie na jego miejscu, co wcale nie było miłym odczuciem. Dostajemy tak wiele szans w życiu i większość z nich po prostu zaprzepaszczamy, albo poddajemy się w połowie.
Zakończenie wydało mi się w porządku. Takie... okej, na miejscu. Nie ukrywam, że chciałabym poznać, jak życie Harr'ego potoczyło się dalej.
Ta lektura troszkę pozbawiła mnie złudzeń. Chociaż właściwie to nie na długo, ale pozbawiła. Na czas czytania i chwilę po. :)

Kiedy myślałam, że bardziej się "zeszmacić" nie może, to facet mnie zaskakiwał. Byłam pod ogromnym wrażeniem jego aktorstwa. Gdy miałam nadzieję, że jednak choć trochę ma w sobie silnej woli i już już byłam bliska uwierzyć, że mimo wszystko mu się uda, zawodził mnie. A najgorsze w tym wszystkim było to, że widziałam w Harrym wiele cech, które sama posiadam i nie są one...

Główny bohater powieści - jak zgrabnie określa go jedna z bohaterek książki - zachowuje się jak Charlie Brown, czyli postać z komiksu, będąca mądrym, wrażliwym, ośmioletnim chłopcem, a jednocześnie podwórkową ofermą. Do granic możliwości irytujący w swoim zachowaniu i podejściu do życia pracownik wydawnictwa niszczy po kolei wszystko, na czym dorosły i odpowiedzialny człowiek powinien się skupiać. Opisane ciętym językiem perypetie tytułowego żabiego króla są przyjemną lekturą dla niewymagającego czytelnika. Szkoda jednak czasu na rozwodzenie się nad takim średnim dziełkiem współczesnej literatury amerykańskiej. Polecam znudzonemu podróżnemu pociągu albo samolotu. Reszta może sobie darować.

Główny bohater powieści - jak zgrabnie określa go jedna z bohaterek książki - zachowuje się jak Charlie Brown, czyli postać z komiksu, będąca mądrym, wrażliwym, ośmioletnim chłopcem, a jednocześnie podwórkową ofermą. Do granic możliwości irytujący w swoim zachowaniu i podejściu do życia pracownik wydawnictwa niszczy po kolei wszystko, na czym dorosły i odpowiedzialny...

Skarżyłam się siostrze, że wszystkie książki jakie mi pożycza szybko czytam, więc pożyczyła mi "Żabiego króla" mówiąc, że raczej jej szybko nie przeczytam. Miała rację...
Książka od samego początku była dla mnie męcząca. Czasami musiałam odczekać kilka dni zanim znów po nią sięgnęłam. Historia Harrego była interesująca, ale styl autora w ogóle mi nie odpowiadał. Myślałam chociaż, że końcówka mnie zachwyci. Niestety tak się nie stało :(

Skarżyłam się siostrze, że wszystkie książki jakie mi pożycza szybko czytam, więc pożyczyła mi "Żabiego króla" mówiąc, że raczej jej szybko nie przeczytam. Miała rację...
Książka od samego początku była dla mnie męcząca. Czasami musiałam odczekać kilka dni zanim znów po nią sięgnęłam. Historia Harrego była interesująca, ale styl autora w ogóle mi nie odpowiadał. Myślałam...

Mimo, że ksiązka mnie trochę męczyła na początku i nie zachwycała, to nie potrafiłam jej odłożyć. Przy końcu muszę przyznać, że mnie wciągneła. Uważam, że jest to historia, która skłania do tego, aby się zastanowić czy potrafimy wykorzystać to co już posiadamy, nad swoim postępowaniem, a w szczególność nad tym, jak traktujemy osoby, na których nam zależy.
Nie spodziewałam się, że po skończeniu tej lektury będę o niej tak często myśleć. Ta książka jest o ukrytych korzyściach,których często nie zauważamy poprzez ponoszone straty.

Mimo, że ksiązka mnie trochę męczyła na początku i nie zachwycała, to nie potrafiłam jej odłożyć. Przy końcu muszę przyznać, że mnie wciągneła. Uważam, że jest to historia, która skłania do tego, aby się zastanowić czy potrafimy wykorzystać to co już posiadamy, nad swoim postępowaniem, a w szczególność nad tym, jak traktujemy osoby, na których nam zależy.
Nie spodziewałam...

Książka interesująca, ale dla mnie nie łatwa do przeczytania. Dla mnie ukazała inną stronę życia, bardziej pesymistyczną.

Książka interesująca, ale dla mnie nie łatwa do przeczytania. Dla mnie ukazała inną stronę życia, bardziej pesymistyczną.