Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Stale odnoszę wrażenie, iż robię więcej niż powinienem.Nie znaczy to, że mam wstręt do pracy-proszę dobrze mnie zrozumieć.Lubię pracować, a nawet palę się do roboty.Praca tak mnie urzeka, że mogę całymi godzinami siedzieć i patrzeć na nią.

Stale odnoszę wrażenie, iż robię więcej niż powinienem.Nie znaczy to, że mam wstręt do pracy-proszę dobrze mnie zrozumieć.Lubię pracować, a nawet palę się do roboty.Praca tak mnie urzeka, że mogę całymi godzinami siedzieć i patrzeć na nią.

Cały Harris, cały on - zawsze gotów dźwignąć brzemię obowiązków i włożyć je na cudze barki.

Cały Harris, cały on - zawsze gotów dźwignąć brzemię obowiązków i włożyć je na cudze barki.

Ludzie wykształceni wiedzą coś, czego - na swoje nieszczęście - nie wiedzą ludzie niewykształceni, mianowicie zdają sobie sprawę, że kultura to przede wszystkim kwestia orientacji. Człowiek wykształcony to nie ten, który przeczytał taką czy inną książkę, ale ten, który potrafi poruszać się pośród wszystkich , który wie, że tworzą one pewną całość, i jest w stanie określić miejsce każdego elementu tej całości w stosunku do pozostałych.

Ludzie wykształceni wiedzą coś, czego - na swoje nieszczęście - nie wiedzą ludzie niewykształceni, mianowicie zdają sobie sprawę, że kultura to przede wszystkim kwestia orientacji. Człowiek wykształcony to nie ten, który przeczytał taką czy inną książkę, ale ten, który potrafi poruszać się pośród wszystkich , który wie, że tworzą one pewną całość, i jest w stanie określić miejs...

Otóż, gdy pan ludziom będzie opowiadał przygody swoje w kawiarni, niech pan nie szuka większych podniet. Wystarczy panu filiżanka czarnej kawy. Gdyby się pan podniecił, może odszedłby od możliwości zrozumienia pana przez słuchaczy zbyt daleko. Straciłby pan z nimi kontakt. A tak, jeżeli nie wszystko zrozumieją, o czym pan mówi, w każdym razie ze trzy czwarte tego, co pan opowiada, będzie dla nich zrozumiałe. To wystarczy, aby nie stracić ze słuchaczami łączności. A nawet radziłabym panu, aby do czarnej kawy kazał pan sobie przynieść zawsze szklankę zimnej wody. Gdy wyobraźnia zechce ponieść pana zbyt daleko, niech się pan napije zimnej wody i dopiero mówi dalej.

Otóż, gdy pan ludziom będzie opowiadał przygody swoje w kawiarni, niech pan nie szuka większych podniet. Wystarczy panu filiżanka czarnej kawy. Gdyby się pan podniecił, może odszedłby od możliwości zrozumienia pana przez słuchaczy zbyt daleko. Straciłby pan z nimi kontakt. A tak, jeżeli nie wszystko zrozumieją, o czym pan mówi, w każdym razie ze trzy czwarte tego, co pan opowia...