Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Idealna rodzina” Lisy Jewell to książka, która obudziła we mnie głód. Jestem głodna thrillerów, zagadek, napięcia i ciarek na całym ciele.
Ta pozycja była dla mnie doskonała. Przypomniała mi dlaczego uwielbiam ten gatunek.
Libby kończy 25 lat i dostaje list, z którego dowiaduje się, że dom jej biologicznej rodziny zostaje przez nią odziedziczony. Niestety konsekwencją tego, jest odkrycie i poznanie prawdziwej historii tej rodziny. Gdy Libby miała 9 miesięcy, policja znalazła ją w pokoju na górze w domu. Samą. Na parterze leżały trzy martwe ciała. Ubrane na czarno.
Znajdziemy tu motyw rodziny, domu który skrywa wiele tajemnic – jedne z moich ulubionych.
Historia od pierwszych stron wciąga. Strona za stroną coraz bardziej byłam niecierpliwa poznania i rozwiązania zawikłanej zagadki, ktoś zabił? Nie ukrywam, że w pewnym momencie doszłam do tego, kto jest czemu winny.
Na początku miałam problem z zapamiętaniem postaci bo nie ukrywam, że trochę ich było ale z czasem przyswoiłam wszystkich.
Mnie bardzo łatwo przestraszyć, zasiać we mnie zalążek lęku. I „Idealna rodzina” właśnie to zrobiła.
Ta historia jest dla fanów dziwnych, przerażających historii rodzinnych, które zawierają w sobie zbrodnie i tajemnice.

„Idealna rodzina” Lisy Jewell to książka, która obudziła we mnie głód. Jestem głodna thrillerów, zagadek, napięcia i ciarek na całym ciele.
Ta pozycja była dla mnie doskonała. Przypomniała mi dlaczego uwielbiam ten gatunek.
Libby kończy 25 lat i dostaje list, z którego dowiaduje się, że dom jej biologicznej rodziny zostaje przez nią odziedziczony. Niestety konsekwencją...

Kiedy zobaczyłam tę okładkę, pomyślałam „ale paskudna, pewnie tak samo jak sama książka”. Oh, co za powierzchowne myślenie. Możecie się domyślić jak bardzo się zdziwiłam kiedy sięgnęłam po tę książkę, z polecajki @symp…, bo sama z siebie nigdy bym jej do ręki nie wzięła.
TO BYŁA ZABAWNA, LEKKA I PORZYJEMNA LEKTURA, z ręką na sercu przyznaję się, że ją pokochałam!
Jest to komedia romantyczna, idealna na poprawę humoru czy po prostu na chęć rozrywki.
Jest przewidywalna ale napisana tak, że chce się dalej czytać. Postaci, dialogi zabawne. Uwielbiam kiedy bohaterowie mają poczucie humoru. Pewnie mogłabym się do czegoś przyczepić ale w sumie pamiętam, że podczas jej czytania tylko dobrze się bawiłam. A jak książka na jakimkolwiek emocjonalnym poziomie mnie wciąga to jest dobra.

Kiedy zobaczyłam tę okładkę, pomyślałam „ale paskudna, pewnie tak samo jak sama książka”. Oh, co za powierzchowne myślenie. Możecie się domyślić jak bardzo się zdziwiłam kiedy sięgnęłam po tę książkę, z polecajki @symp…, bo sama z siebie nigdy bym jej do ręki nie wzięła.
TO BYŁA ZABAWNA, LEKKA I PORZYJEMNA LEKTURA, z ręką na sercu przyznaję się, że ją pokochałam!
Jest to...

Relacja Rae i demona, Leona. Trochę jestem zła, że nie ma tu nic "głębszego". Autorka mocno skupiła się na ich fantazjach, perwersjach granicę. Wraca do swojego miasteczka w którym się urodziła i przez pewien okres dzieciństwa wychowywała, nazywa się ono Abelaum. Dla kogoś takiego jak Rae to idealne miejsce! Dlaczego? Bo ma mroczną historie. W pewnym momencie w ręce głównej bohaterki trafia grymuar, tajemnicza księga. Następstwem jest tego, że Rae wzywa siły, które mogą ją zabić.

"Her soul to take" gdzie nie spojrzę tam jest przeważnie chwalone. Ta pozycja na pewno znajduje swoich zwolenników i nawet się nie dziwię. Ale mnie nie zachwyciła na tyle bym powiedziała o niej same dobrze rzeczy.
Mrok, strach, demony i inne złe stwory czyhające w lesie to mega klimat! Przyprawia o dreszczyk emocji i gęsią skórkę. Idąc rano do pracy kiedy jest jeszcze ciemno i słuchając tej książki... Nie było to odpowiednie. 😂
Relacja Rae i demona, Leona. Trochę jestem zła, że nie było tu nic "głębszego". Autorka mocno skupiła się na ich fantazjach, perwersjach, ogólnie sprawach łóżkowych. A uczucia miłości dla mnie było tu niewiele. No fajnie, że czuli przyciąganie na tle sensualnym ale reszta potraktowana tak po macoszemu.
Sceny +18 jak na taki gatunek napisane dobrze, nie są obleśne czy cringowe.
Najbardziej jednak podobał mi się kot głównej bohaterki, który nazywa się "Sernik". To było przeurocze, przezabawne i ogólnie kocham!
Wątki magiczne, średnie. Tak trochę wszystko rozwiązywało się samo.
6/10 ⭐ dostaje ode mnie ta książka, po drugi tom pewnie sięgnę z czystej ciekawości.

Relacja Rae i demona, Leona. Trochę jestem zła, że nie ma tu nic "głębszego". Autorka mocno skupiła się na ich fantazjach, perwersjach granicę. Wraca do swojego miasteczka w którym się urodziła i przez pewien okres dzieciństwa wychowywała, nazywa się ono Abelaum. Dla kogoś takiego jak Rae to idealne miejsce! Dlaczego? Bo ma mroczną historie. W pewnym momencie w ręce głównej...