Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdecydowanie najlepszy Higgins jak do tej pory, jako spoiler dodam, że jest poradnik jak odebrać skomplikowany poród;)

Zdecydowanie najlepszy Higgins jak do tej pory, jako spoiler dodam, że jest poradnik jak odebrać skomplikowany poród;)

Zawiera ostateczny argument żeby zabrać się za "Mroczną wieże".

Zawiera ostateczny argument żeby zabrać się za "Mroczną wieże".

Gdy czytelnik przemęczy się przez pierwsze 100 + stron to później z każdą kolejną jest tylko lepiej i chce się więcej.

Gdy czytelnik przemęczy się przez pierwsze 100 + stron to później z każdą kolejną jest tylko lepiej i chce się więcej.

Rewelacja, największym plusem jest oryginalny sposób prowadzenia fabuły. Na minus zakończenie, które pozwala oczekiwać kontynuacji, a ta nigdy nie nastąpiła

Rewelacja, największym plusem jest oryginalny sposób prowadzenia fabuły. Na minus zakończenie, które pozwala oczekiwać kontynuacji, a ta nigdy nie nastąpiła

Kolejna książka Higginsa, ale... i tutaj lekki szok nie ma nic o statkach.

Kolejna książka Higginsa, ale... i tutaj lekki szok nie ma nic o statkach.

Jest fabuła, jest rombanka,jest wątek miłosny, jest jeszcze trochę rombanki, czyli wszystko na swoim miejscu. Jednak miałem wrażenie, że już gdzieś kiedyś to czytałem.

Jest fabuła, jest rombanka,jest wątek miłosny, jest jeszcze trochę rombanki, czyli wszystko na swoim miejscu. Jednak miałem wrażenie, że już gdzieś kiedyś to czytałem.

Innowacyjne podejście autora; książkę można zacząć czytać od dowolnie wybranej strony, niekoniecznie od pierwszej, nie będzie to miało za dużego znaczenia dla fabuły. Oj dawno się tak nie męczyłem. Największą satysfakcję podczas czytania tej książki daje jej ukończenie.

Innowacyjne podejście autora; książkę można zacząć czytać od dowolnie wybranej strony, niekoniecznie od pierwszej, nie będzie to miało za dużego znaczenia dla fabuły. Oj dawno się tak nie męczyłem. Największą satysfakcję podczas czytania tej książki daje jej ukończenie.

Przez tyle stron budować fabułę i akcję, żeby zakończenie zamknąć na 3-4 stronach ( z czego jedna to finałowa "walka"), a tak to tradycyjnie główny bohater z przeszłością, statki i alkohol.

Przez tyle stron budować fabułę i akcję, żeby zakończenie zamknąć na 3-4 stronach ( z czego jedna to finałowa "walka"), a tak to tradycyjnie główny bohater z przeszłością, statki i alkohol.

Oba pomysły na opowiadania świetne, chociaż nie jestem zwolennikiem futurystycznych wizji świata. Ale ta książka pokazuje jak świetne pomysły można spieprzyć przemycając swoją polityczną wizję świata. Gdyby robione to było w sposób subtelny pomogłoby, ale to co zostało popełnione w tej książce woła o pomstę do nieba i nie jest to kwestia tego czy osoba czytająca utożsamia się z poglądami autora czy też nie. Zdecydowanie za dużo agitacji politycznej.

Oba pomysły na opowiadania świetne, chociaż nie jestem zwolennikiem futurystycznych wizji świata. Ale ta książka pokazuje jak świetne pomysły można spieprzyć przemycając swoją polityczną wizję świata. Gdyby robione to było w sposób subtelny pomogłoby, ale to co zostało popełnione w tej książce woła o pomstę do nieba i nie jest to kwestia tego czy osoba czytająca utożsamia...

Szok, konsternacja, niedowierzanie, doczekałem się, że można o dziele Higginsa napisać coś więcej i inaczej. Nie powiedziałem jednak, że będzie to pozytywne. Wątki fabularne, które napędzają fabułę z czystym sumieniem mogłyby posłużyć do napisania oddzielnych książek. Pomine również absurdy akcji, ale to w końcu fikcja literacka.

Szok, konsternacja, niedowierzanie, doczekałem się, że można o dziele Higginsa napisać coś więcej i inaczej. Nie powiedziałem jednak, że będzie to pozytywne. Wątki fabularne, które napędzają fabułę z czystym sumieniem mogłyby posłużyć do napisania oddzielnych książek. Pomine również absurdy akcji, ale to w końcu fikcja literacka.

Napisać, że świetna to za mało, no może po za zakończeniem bo te na tle całości wypadło dość blado.

Napisać, że świetna to za mało, no może po za zakończeniem bo te na tle całości wypadło dość blado.

Przeczytane i świat idzie dalej. Jakoś tak ani na tak ani na nie.

Przeczytane i świat idzie dalej. Jakoś tak ani na tak ani na nie.

Można się pośmiać, można odpocząć, można poddać się refleksji... ot taki klasyk wśród klasyków.

Można się pośmiać, można odpocząć, można poddać się refleksji... ot taki klasyk wśród klasyków.

Kiedy myślisz, że przeczytałeś już wszystko i nic nie jest w stanie Cię zaskoczyć wpada w buciorach taki Domagalski i roz... i okazuje się, że niewiele czytałeś i można Cie zaskoczyć. Jak dla mnie rewelacja.

Kiedy myślisz, że przeczytałeś już wszystko i nic nie jest w stanie Cię zaskoczyć wpada w buciorach taki Domagalski i roz... i okazuje się, że niewiele czytałeś i można Cie zaskoczyć. Jak dla mnie rewelacja.

Gdyby to była moja pierwsza powieść fantasy to by było wielkie wow, a tak... Nie chcę być źle zrozumiany, że w przypadku jak ktoś zjadł zęby na fantastyce to tego nie da rady przełknąć, bardziej chodzi o to, że już to wszystko czytał i to kilkukrotnie. Pomimo tego dużego minusa książka jak najbardziej godna polecenia, zwłaszcza dla tych którzy zaczynają.

Gdyby to była moja pierwsza powieść fantasy to by było wielkie wow, a tak... Nie chcę być źle zrozumiany, że w przypadku jak ktoś zjadł zęby na fantastyce to tego nie da rady przełknąć, bardziej chodzi o to, że już to wszystko czytał i to kilkukrotnie. Pomimo tego dużego minusa książka jak najbardziej godna polecenia, zwłaszcza dla tych którzy zaczynają.

Niby nie antologia, a jednak antologia. Niby opowiadania powiązane ze sobą, ale w dość nieudolny sposób. Niby czytelnik poznaje historię głównego bohatera, ale co szkodzi przypominać mu ją przez pierwsze trzy rozdziały-opowiadania, przypominać to złe słowo, dodawać jakieś fragmenty nic nie wnoszące. Byków czepiać się nie będę bo to nie wina autorki, ale momentami kłuje w oczy. Także podsumowując doskonały przykład jak można zjeb... znaczy popsuć świetnie zapowiadają się książkę.

Niby nie antologia, a jednak antologia. Niby opowiadania powiązane ze sobą, ale w dość nieudolny sposób. Niby czytelnik poznaje historię głównego bohatera, ale co szkodzi przypominać mu ją przez pierwsze trzy rozdziały-opowiadania, przypominać to złe słowo, dodawać jakieś fragmenty nic nie wnoszące. Byków czepiać się nie będę bo to nie wina autorki, ale momentami kłuje w...

Panie Tomku, ale mnie Pan zaimponował w tym momencie. Czytając Astralkera miałem wrażenie, że autorem jest ktoś ze Wschodu, nie wiem czy to ze względu na "normalny" język w dialogach, typowo wschodnie przecinki, czy też z powodu motoryzacji niemieckiej. Powiem świeżości jak jasna cholera, ale... (zawsze te ale musi być). Rozczarowało mnie zakończenie, no chyba, że będzie kontynuacja wtedy nie mam pytań i czekam.

Panie Tomku, ale mnie Pan zaimponował w tym momencie. Czytając Astralkera miałem wrażenie, że autorem jest ktoś ze Wschodu, nie wiem czy to ze względu na "normalny" język w dialogach, typowo wschodnie przecinki, czy też z powodu motoryzacji niemieckiej. Powiem świeżości jak jasna cholera, ale... (zawsze te ale musi być). Rozczarowało mnie zakończenie, no chyba, że będzie...

Co raz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że Higgins nie przebiłby się w dzisiejszych czasach to po pierwsze, a po drugie czas na dłuższą przerwę bo wszystko zlewa się w jedną całość.

Co raz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że Higgins nie przebiłby się w dzisiejszych czasach to po pierwsze, a po drugie czas na dłuższą przerwę bo wszystko zlewa się w jedną całość.

Jedna z najpaskudniejszych okładek jakie widziałem. Na jej widok Korektorowi oczy wypaliło stąd taka ilość byków. Fabuła tak zawiła, iż momentami można się zgubić. Ale jak już człowiek odnajdzie się w tym spagetti fabularnym czyta się bardzo przyjemnie.

Jedna z najpaskudniejszych okładek jakie widziałem. Na jej widok Korektorowi oczy wypaliło stąd taka ilość byków. Fabuła tak zawiła, iż momentami można się zgubić. Ale jak już człowiek odnajdzie się w tym spagetti fabularnym czyta się bardzo przyjemnie.

Co prawda nie ma śniegu za oknem, ale i tak pierwszy kontakt z twórczością Pani Anety bardzo pozytywny. I o dziwo jak na antologie bardzo ciężko znaleźć skrajnie dobre albo dopychające opowiadanie.

Co prawda nie ma śniegu za oknem, ale i tak pierwszy kontakt z twórczością Pani Anety bardzo pozytywny. I o dziwo jak na antologie bardzo ciężko znaleźć skrajnie dobre albo dopychające opowiadanie.