Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak ja bym chciał częściej przez przypadek trafiać na dobre książki, tak jak trafiłem na tę. Szukając zupełnie innego tytułu, zobaczyłem w wyświetlających się propozycjach okładkę "Mojej przyjaciółki opętanej" i to już ona przykuła moją uwagę, a opis i opinie na temat tej powieści jeszcze bardziej zachęciły mnie do jej zakupienia. Co prawda fakt, że jakieś dziewięćdziesiąt procent opinii pochodziło od osób płci żeńskiej zdawał się sugerować, że może to być literatura raczej kobieca, bądź też dziewczęco-młodzieżowa, ale i tak sam postanowiłem się przekonać, czy tak jest. I nie żałuję, okazało się bowiem, że to opowieść dla każdego.

Czy ta książka to horror? Niewątpliwie, choć mało w niej grozy typowej dla większości powieści z tego gatunku. Ale to dobrze. W "Egzorcyście" Blatty'ego Regan również nie była przedstawiona tak, jak to zostało zrobione w filmowej adaptacji tej książki. Czytelnik musiał uruchomić wyobraźnię i wówczas przed oczami mogły mu stanąć rzeczy jeszcze bardziej przerażające niż to, co widział w filmie Friedkina. Podobnie jest u Hendrixa - jego książka to przede wszystkim historia przyjaźni dwóch nastolatek żyjących w Ameryce lat osiemdziesiątych, która to rzeczywistość została barwnie opisana przez autora. Pewnego dnia, na imprezie, jednej z dziewczyn przytrafia się coś dziwnego i od tego momentu wokół niej zaczynają się dziać niepokojące rzeczy. I choć autor przez większość utworu nie próbuje szokować czytelnika jakimiś dosadnymi opisami, to wczucie się w sytuację bohaterów (nie tylko dwójki głównych) może zjeżyć czytelnikowi włosy.
Pięknie została tu przedstawiona przyjaźń obu dziewczyn, począwszy od ich pierwszego spotkania w wieku dziesięciu lat, kiedy to jedna z nich była nieprzychylnie nastawiona do drugiej, za to druga w uroczy sposób zabiegała o uwagę pierwszej, aż do momentu, kiedy do ich życia wtargnęły siły zła oraz jeszcze później. Choć stary dziad ze mnie, w kilku momentach książki bliski byłem uronienia łzy.

Nie sposób zakończyć komentarz bez pochwały dla wydawnictwa Vesper. Gdyby nie ta wspaniała okładka, stylizowana na podniszczone pudełko kasety VHS, prawdopodobnie nigdy bym nie przeczytał tej książki, a także kolejnej tego autora, do której wkrótce mam zamiar się zabrać - oczywiście w niesamowitym stylu wydanej również przez Vesper.

Jak ja bym chciał częściej przez przypadek trafiać na dobre książki, tak jak trafiłem na tę. Szukając zupełnie innego tytułu, zobaczyłem w wyświetlających się propozycjach okładkę "Mojej przyjaciółki opętanej" i to już ona przykuła moją uwagę, a opis i opinie na temat tej powieści jeszcze bardziej zachęciły mnie do jej zakupienia. Co prawda fakt, że jakieś dziewięćdziesiąt...

Kilkanaście wywiadów i relacji ze spotkań z Charlesem Bukowskim, legendarnym moczymordą, awanturnikiem i dziwkarzem, a przy tym, jak wielu uważa, wybitnym pisarzem i poetą. Za słabo znam twórczość Bukowskiego, by móc potwierdzić tę ostatnią tezę, choć sądząc po tym, jak wiele jego dzieł wydano oraz zapoznawszy się z wypowiedziami jego samego, pochodzącymi z tychże wywiadów, skłonny jestem przypuszczać, że był on nie byle jakim twórcą.

Momentami książka może wydawać się monotonna, a to przez to, że wciąż pojawiają się te same informacje, w końcu wielu dziennikarzy zadawało "staremu świntuchowi" podobne pytania. Niekiedy odpowiedzi Bukowskiego zdają się przeczyć sobie samym, ale mogło wynikać to z tego, że być może nudziły go wciąż te same pytania i chciał jakoś urozmaicać swoje wypowiedzi. Czasem ciężko było zrozumieć, co miał na myśli mówiąc o czymś, ale równie niejasne zdawały się być wstępy do rozdziałów poszczególnych dziennikarzy. Wrażenie to mogło być spowodowane tym, że niektórzy chcieli nadać swojej narracji oryginalną formę, ale mnie się wydaje, że to jednak problem niezbyt dobrego tłumaczenia.

Z książki niewątpliwie dowiadujemy się wiele na temat Bukowskiego i jego życia, choć wydaje mi się, że dużo więcej mogłaby w tej kwestii zaoferować czytelnikowi typowa biografia pisarza. Niemniej jednak i po tę pozycję warto sięgnąć, by móc z różnych perspektyw spojrzeć na tę niezwykle barwną postać.

Kilkanaście wywiadów i relacji ze spotkań z Charlesem Bukowskim, legendarnym moczymordą, awanturnikiem i dziwkarzem, a przy tym, jak wielu uważa, wybitnym pisarzem i poetą. Za słabo znam twórczość Bukowskiego, by móc potwierdzić tę ostatnią tezę, choć sądząc po tym, jak wiele jego dzieł wydano oraz zapoznawszy się z wypowiedziami jego samego, pochodzącymi z tychże wywiadów,...

Książka przyjemna, dobrze się ją czyta. Choć opowiada o dwóch zbójach, którzy zabijają ludzi za pieniądze, to dzięki lekkiej, często humorystycznej narracji prowadzonej przez jednego z nich, historia nie wydaje nam się tak posępna, jak w rzeczywistości jest. Eli, z perspektywy którego opisywane są wydarzenia, jest jednym z tytułowych braci, tym bardziej wrażliwym, elokwentnym i mającym więcej empatii. Jego rozsądne postępowanie zdaje się być przeciwwagą dla nieprzemyślanych, impulsywnych działań jego prymitywnego i brutalnego brata Charliego, dzięki czemu opowieść ta jest czymś więcej niż tylko zwykłą historią dwóch płatnych zabójców.

W 2018 roku na podstawie książki został nakręcony film, jednak nie zrobił on wówczas na mnie zbyt wielkiego wrażenia, bo do dziś nie pamiętałem z niego nic, poza sylwetkami znanych aktorów. Myślę, że powieść jest godna polecenia w większym stopniu niż jej ekranizacja, ze względu na bardziej szczegółowe przedstawienie w niej świata, bohaterów i wydarzeń oraz całkiem niezły styl. Skłonni do refleksji fani westernów powinni być zadowoleni.

Książka przyjemna, dobrze się ją czyta. Choć opowiada o dwóch zbójach, którzy zabijają ludzi za pieniądze, to dzięki lekkiej, często humorystycznej narracji prowadzonej przez jednego z nich, historia nie wydaje nam się tak posępna, jak w rzeczywistości jest. Eli, z perspektywy którego opisywane są wydarzenia, jest jednym z tytułowych braci, tym bardziej wrażliwym,...