Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka rodziców do której zajrzałam przypadkiem. Warto-warto! Rozkochali mnie poeci polscy w sobie.

Książka rodziców do której zajrzałam przypadkiem. Warto-warto! Rozkochali mnie poeci polscy w sobie.

Konopnicka jest modelowym przykładem pań-pisarek, których biografia przyćmiewa dzieła. Twórczość jej nazwałabym raczej kisyjną i nie porywającą, mimo ogromu szacunku trudno byłoby mi polecić komuś jej książki.

Konopnicka jest modelowym przykładem pań-pisarek, których biografia przyćmiewa dzieła. Twórczość jej nazwałabym raczej kisyjną i nie porywającą, mimo ogromu szacunku trudno byłoby mi polecić komuś jej książki.

Największy sentyment - film międzywojenny z Eugeniuszem Bodo i Adolfem Dymszą z 1938 roku.

Największy sentyment - film międzywojenny z Eugeniuszem Bodo i Adolfem Dymszą z 1938 roku.

Mimo Mickiewiczowskich prób do zdewauowania twórczości Fredry, ta stoi mocnym fundamentem w historii komedii polskiej. To jeden z jej najjaśniejszych punktów - fredro jest ponadczasowy dlatego, że śmieszy do dziś a jego sztuki nie raz doczekują się "reaktywacji". Fredro pogrywa zarówno z czytelnikiem jak i ze słowem. Doskonała lektura.

Mimo Mickiewiczowskich prób do zdewauowania twórczości Fredry, ta stoi mocnym fundamentem w historii komedii polskiej. To jeden z jej najjaśniejszych punktów - fredro jest ponadczasowy dlatego, że śmieszy do dziś a jego sztuki nie raz doczekują się "reaktywacji". Fredro pogrywa zarówno z czytelnikiem jak i ze słowem. Doskonała lektura.

Fredro to klasyk, a klasycy smakują najlepiej wtedy, kiedy sięga się po ich nieco mniej znane dzieła.

Fredro to klasyk, a klasycy smakują najlepiej wtedy, kiedy sięga się po ich nieco mniej znane dzieła.

Sa tacy skromni ludzie, dla których Tuwim jawi się Plejadami polskiego nieboskłonu poetyckiego. Wiersze, do których się wraca, osobiście przekartkowałam je co najmniej po czterokroć. Talent, humor, dusza ulotna, radośc, melancholia, smutek, śmiech to wszystko co znajdziemy między niezwykłymi wierszami.

Sa tacy skromni ludzie, dla których Tuwim jawi się Plejadami polskiego nieboskłonu poetyckiego. Wiersze, do których się wraca, osobiście przekartkowałam je co najmniej po czterokroć. Talent, humor, dusza ulotna, radośc, melancholia, smutek, śmiech to wszystko co znajdziemy między niezwykłymi wierszami.

Fanką Noriwda nie jestem, nie porywają mnie jego wiersze - choć pisarzem był zasługującym na pamięć i ciepło. Tragiczny los talentu pobrzmiewa w jego poezji.

Fanką Noriwda nie jestem, nie porywają mnie jego wiersze - choć pisarzem był zasługującym na pamięć i ciepło. Tragiczny los talentu pobrzmiewa w jego poezji.

Lechoń pisał li wiersze przeciętne, li zatrważająco dobre. Trudno znaleźć między tem jakiś środek, pole do oceny jest nazbyt szerokie. Ciekawiej jego wiersze wyglądają po lekturze biografi autora.

Lechoń pisał li wiersze przeciętne, li zatrważająco dobre. Trudno znaleźć między tem jakiś środek, pole do oceny jest nazbyt szerokie. Ciekawiej jego wiersze wyglądają po lekturze biografi autora.

Wisławę się kocha. I tyle.

Wisławę się kocha. I tyle.

Poezja najpiękniejszych momentów i słów umykających.

Poezja najpiękniejszych momentów i słów umykających.

Wisławę kochają Włosi, Wisławą można się dumnić.

Wisławę kochają Włosi, Wisławą można się dumnić.

Słowacki to zdecydowanie popisowy poeta. Gorzej z osobowością. Ale talent był.

Słowacki to zdecydowanie popisowy poeta. Gorzej z osobowością. Ale talent był.

Sama lektura nie za specjalna, ale list do Laury uwodzi powiewem romantycznego ducha.

Sama lektura nie za specjalna, ale list do Laury uwodzi powiewem romantycznego ducha.

Czarujący zestaw, choć nie idealny.

Czarujący zestaw, choć nie idealny.

Może i kompilacja dzieł szekspirowskich, z nutką ducha słowiańskiego - ale udana. Jedna z lepiej wspominanych pozycji szkolnych.

Może i kompilacja dzieł szekspirowskich, z nutką ducha słowiańskiego - ale udana. Jedna z lepiej wspominanych pozycji szkolnych.

Śmiem twierdzić, że to "te bardziej udane sonety". Zdradzają też wiele o samym poecie, pisane są zupełnie inaczej niz poważniejsze poczynania piórowe Mickieiwcza. Warto, warto zajrzeć.

Śmiem twierdzić, że to "te bardziej udane sonety". Zdradzają też wiele o samym poecie, pisane są zupełnie inaczej niz poważniejsze poczynania piórowe Mickieiwcza. Warto, warto zajrzeć.

Pan Tadeusz jest zupełnie nie w moim stylu. Momenty dobre splatają się z tymi mniej wdzięcznymi. Nie dziwię sie tym, którzy podczas lektury mogą zasnąć. Mimo wszystko epopeja - a z koroną arcydzieła nie poczynałabym sobie tak lekko.

Pan Tadeusz jest zupełnie nie w moim stylu. Momenty dobre splatają się z tymi mniej wdzięcznymi. Nie dziwię sie tym, którzy podczas lektury mogą zasnąć. Mimo wszystko epopeja - a z koroną arcydzieła nie poczynałabym sobie tak lekko.

Świerniowieczne morki kuszące serca romantyków, czyli to, co "tygryski lubią najbardziej".

Świerniowieczne morki kuszące serca romantyków, czyli to, co "tygryski lubią najbardziej".

"Dziady" to ewidentnie jeden z ważniejszych utworów tamtych czasów. Zdaje się, że części nie mają ze sobą wiele wspólnego - II pisana jest przez romantyka, trzecia zaś przez mistyka. Mimo wątpliwej sypatii dla biografii Adama, trzeba przyznać, że "Dziady" mu "wyszły".

"Dziady" to ewidentnie jeden z ważniejszych utworów tamtych czasów. Zdaje się, że części nie mają ze sobą wiele wspólnego - II pisana jest przez romantyka, trzecia zaś przez mistyka. Mimo wątpliwej sypatii dla biografii Adama, trzeba przyznać, że "Dziady" mu "wyszły".

Młody Mickiewicz to coś, do czego już zawsze stanę powracać. Ten mistyczny świat w którym nie wiadomo co gusło, co człowiek... W którym przenosimy się na ruską prowincję, wchodzimy w arkana wiedzy tajemnej, dostępnej jedynie dla "tutejszych"... "Ballady i romanse" czyli tu gdzie "folklor" spotyka "serce".

Młody Mickiewicz to coś, do czego już zawsze stanę powracać. Ten mistyczny świat w którym nie wiadomo co gusło, co człowiek... W którym przenosimy się na ruską prowincję, wchodzimy w arkana wiedzy tajemnej, dostępnej jedynie dla "tutejszych"... "Ballady i romanse" czyli tu gdzie "folklor" spotyka "serce".