Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To co wiem na pewno, to że dawno nie czytałam takiego zbioru banałów

To co wiem na pewno, to że dawno nie czytałam takiego zbioru banałów

Uwielbiam! Nie jestem wielką fanką literatury podróżniczej, ale ta książka jest napisana w tak czarujący sposób, że nie mogłam się od niej oderwać. Świetnie prowadzona narracja pozwala niezwykle mocno zżyć się z bohaterami jak i samym Bruczkowskim. Autor ma niezwykłe poczucie humoru, choć w książce nie brakuje słodko gorzkich momentów, szczególnie na końcu. Polecam serdecznie, szczególnie zainteresowanym Japonią i wszelkimi aspektami życia w tym kraju.

Uwielbiam! Nie jestem wielką fanką literatury podróżniczej, ale ta książka jest napisana w tak czarujący sposób, że nie mogłam się od niej oderwać. Świetnie prowadzona narracja pozwala niezwykle mocno zżyć się z bohaterami jak i samym Bruczkowskim. Autor ma niezwykłe poczucie humoru, choć w książce nie brakuje słodko gorzkich momentów, szczególnie na końcu. Polecam...

Bardzo ciekawa i wciągająca lektura. Dennis Lehane umiejętnie opowiada i pozwala wgłębić się czytelnikowi w psychikę bohaterów. Same postacie są niezwykle intrygujące. Każdy z trójki bohaterów to indywidualność, a autor dokładnie przedstawia ich motywacje i przeżycia. Genialnie ukazana zostaje psychika Dave'a i wyparcie jego traumatycznych przeżyć pod postacią "chłopca, który uciekł wilkom". Lehane jest bardzo konsekwentny w stosunku do swoich bohaterów, nie szykuje dla czytelnika żadnych oderwanych od rzeczywistości niespodzianek. Nie polecam jednak tej książki osobom nastawionym tylko na dobry kryminał- intryga nie jest misternie skonstruowana, stanowi raczej tło do ukazania historii i problemów głównych bohaterów.

Bardzo ciekawa i wciągająca lektura. Dennis Lehane umiejętnie opowiada i pozwala wgłębić się czytelnikowi w psychikę bohaterów. Same postacie są niezwykle intrygujące. Każdy z trójki bohaterów to indywidualność, a autor dokładnie przedstawia ich motywacje i przeżycia. Genialnie ukazana zostaje psychika Dave'a i wyparcie jego traumatycznych przeżyć pod postacią...

Książka jest bardzo przyjemna. Urzekła mnie jej prostota, a poza tym ciekawie się czyta o Warszawie lat sześćdziesiątych. Dodatkowy plus to wyraziści główni bohaterowie.

Książka jest bardzo przyjemna. Urzekła mnie jej prostota, a poza tym ciekawie się czyta o Warszawie lat sześćdziesiątych. Dodatkowy plus to wyraziści główni bohaterowie.

Bardzo ciekawy początek, jednak potem jest gorzej. Powieść zawiera mnóstwo fragmentów kompletnie nic nie wnoszących do fabuły. Co do bohaterów to odnoszę wrażenie, że większość postaci drugoplanowych wrzuconych jest do książki na siłę, na pewno trudno się z nimi utożsamiać. Poza tym potwornie irytowało mnie ciągłe nazywanie głównego bohatera "Jakubkiem"...

Bardzo ciekawy początek, jednak potem jest gorzej. Powieść zawiera mnóstwo fragmentów kompletnie nic nie wnoszących do fabuły. Co do bohaterów to odnoszę wrażenie, że większość postaci drugoplanowych wrzuconych jest do książki na siłę, na pewno trudno się z nimi utożsamiać. Poza tym potwornie irytowało mnie ciągłe nazywanie głównego bohatera "Jakubkiem"...

Zanim zaczęłam czytać "Lalkę", usłyszałam opinię, że tę lekturę albo się pokocha, albo znienawidzi. Mnie ta powieść totalnie oczarowała. Genialnie nakreślone postacie, a w szczególności Wokulski. Scena w pociągu ze Starskim i rozmowa Wokulskiego z księciem pod koniec powieści to po prostu majstersztyk.

Zanim zaczęłam czytać "Lalkę", usłyszałam opinię, że tę lekturę albo się pokocha, albo znienawidzi. Mnie ta powieść totalnie oczarowała. Genialnie nakreślone postacie, a w szczególności Wokulski. Scena w pociągu ze Starskim i rozmowa Wokulskiego z księciem pod koniec powieści to po prostu majstersztyk.