Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam, a nic nie pamiętam... kompletnie Pacyński do mnie nie przemówił.

Przeczytałam, a nic nie pamiętam... kompletnie Pacyński do mnie nie przemówił.

Nie zgodzę się jakoby książka ta była kalką bądź kopią 'Kodu Da Vinci'. Owszem. Sama koncepcja jest podobna. Jest zagadka, którą główna bohaterka za wszelką cenę chce rozwiązać. Jest wiele elementów podobnych - nie przeczę. Ale końcowe rozdziały mnie zaskoczyły. Nastawiałam się na zakończenie jak w książce Dana Browna. Byłam pewna, że wiem, który z bohaterów za wszystkim stoi i jaką rolę odgrywają w tej całej historii inni bohaterzy. Na szczęście rozwiązanie było nieco inne.

Nie za bardzo temat Szekspira mnie pociąga... słyszałam już o tych wszystkich domysłach, jakoby sztuki Szekspira nie należały do Szekspira. Ciekawy temat na artykuł, ale według mnie - nie na książkę. Wiele było również niedomówień i nie do końca zrozumiałam każdy z wątków. Szczerze mówiąc nie umiałam powiązać większości tych osób mających udział w całej historii (historii Szekspira, a nie głównej bohaterki).

Nie zgodzę się jakoby książka ta była kalką bądź kopią 'Kodu Da Vinci'. Owszem. Sama koncepcja jest podobna. Jest zagadka, którą główna bohaterka za wszelką cenę chce rozwiązać. Jest wiele elementów podobnych - nie przeczę. Ale końcowe rozdziały mnie zaskoczyły. Nastawiałam się na zakończenie jak w książce Dana Browna. Byłam pewna, że wiem, który z bohaterów za wszystkim...

Sięgnęłam po tę książkę skuszona dobrymi jej opiniami, ale głównie rekomendacją siostry. Ponoć miała to być jedna z bardziej ambitnych lektur. Czy się udało?

Przyznam szczerze, że trudno mi się czytało początek i koniec (jak już przeczytacie, będziecie wiedzieli z jakiego powodu), ale uważam tę użytą koncepcję za bardzo ciekawą i w tym przypadku trafną. Czytelnik wraz z Charliem stopniowo przechodził zmianę. Aczkolwiek wydaje mi się, że wszystko stało się zbyt szybko. Jeszcze połowa książki nie minęła, a Charlie doszedł do maksimum swego intelektu. Według mnie książka powinna być nieco dłuższa, ale proces zdobywania inteligencji przez głównego bohatera powinien być bardziej powolny.

Sam pomysł na fabułę był trafiony i owszem, można się z tej książki co nieco dowiedzieć. Wskazuje jakie znaczenie w świecie ma inteligencja. Aczkolwiek autor nie dokonuje żadnego odkrycia. Wszystko o czym mówi, jest prawdą, ale jest to prawda powszechnie znana. Właśnie to powstrzymało mnie od wystawienia maksymalnej oceny. Książka porusza poważny temat, ale nie odniosłam wrażenia, by była jakoś wyjątkowo ambitna.

Jednakże mimo wszystko - polecam.

Sięgnęłam po tę książkę skuszona dobrymi jej opiniami, ale głównie rekomendacją siostry. Ponoć miała to być jedna z bardziej ambitnych lektur. Czy się udało?

Przyznam szczerze, że trudno mi się czytało początek i koniec (jak już przeczytacie, będziecie wiedzieli z jakiego powodu), ale uważam tę użytą koncepcję za bardzo ciekawą i w tym przypadku trafną. Czytelnik wraz z...