Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W końcu skończyłam! Po wielu miesiącach męczenia się z autobiografią pani Vallejo mogę w końcu odłożyć tę książkę na półkę i nigdy do niej nie wracać. Ile razy bowiem można czytać, że Virginia była najpiękniejszą kobietą w Kolumbii, najbardziej podziwianą, najlepszą dziennikarką, łamaczką męskich serc, kobietą o najlepszym guście. Kobieta pisze o tragicznej historii swojego kraju, o Escobarze, który przyczynił się do jego ruiny a dla niej najważniejsze jest z kim zje obiad, gdzie zrobi zakupy i za ile. A pod koniec swojej książki robi z siebie największą ofiarę Escobara, podkreślając wielokrotnie z czym się musiała mierzyć. Tragedia. Zero autorefleksji. Nie polecam.

W końcu skończyłam! Po wielu miesiącach męczenia się z autobiografią pani Vallejo mogę w końcu odłożyć tę książkę na półkę i nigdy do niej nie wracać. Ile razy bowiem można czytać, że Virginia była najpiękniejszą kobietą w Kolumbii, najbardziej podziwianą, najlepszą dziennikarką, łamaczką męskich serc, kobietą o najlepszym guście. Kobieta pisze o tragicznej historii swojego...

Bardzo dobra pozycja, autor opisuje wiele aspektów, nie skupia się tylko na jednym wątku. Pokazuje Króla Hala jako wytrawnego stratega, zapalonego wojownika, konstruktora, wizjonera. Pod względami uczuciowymi: mężczyznę kierującego się namiętnościami i pasjami, niewiernego małżonka, owładniętego obsesją posiadania następcy. Henryk, umiłowany król, kochał swój naród i jego właśnie najbardziej słuchał. Czekał na reakcje ludu, na to w którą stroną skłaniają swoje zainteresowanie, gdzie cierpią nieprzyjemności. Henryka VIII da się lubić pomimo jego krwawych i bezlitosnych występków. Król pełną gębą, z krwi i kości.

Bardzo dobra pozycja, autor opisuje wiele aspektów, nie skupia się tylko na jednym wątku. Pokazuje Króla Hala jako wytrawnego stratega, zapalonego wojownika, konstruktora, wizjonera. Pod względami uczuciowymi: mężczyznę kierującego się namiętnościami i pasjami, niewiernego małżonka, owładniętego obsesją posiadania następcy. Henryk, umiłowany król, kochał swój naród i jego...

Ahhh jak wspaniale się przenieść do świata Claire i Rudowłosego Szkota! Minęło dużo czasu odkąd przeczytałam poprzednie części i z nieskrywaną tęsknotą zabrałam się za Pódróżniczkę. Przygody Claire i Frasera całkowicie mną zawładnęły, czytałam książkę w każdej wolnej chwili. Powrót do Szkocji okazał się nie lada wyzwaniem a przygotowanie do niego przekopaniem setek pism i dokumentów aby odkryć prawdę o tym to co się stało w bitwie pod Culloden i po niej. Starsi, dojrzalsi, nadal spragnieni siebie, tęsknący,już nie samotni bo odnaleźli siebie, odkrywają nowe lądy, pakują się w kłopoty, ratują sobie nawzajem życie. Wszystko w imię miłości i pozostania na zawsze razem. Piękna historia. Przyprawia o palpitacje serca. Nie pozostaje mi nic innego jak zabrać się za kolejną część! Do zobaczenia!

Ahhh jak wspaniale się przenieść do świata Claire i Rudowłosego Szkota! Minęło dużo czasu odkąd przeczytałam poprzednie części i z nieskrywaną tęsknotą zabrałam się za Pódróżniczkę. Przygody Claire i Frasera całkowicie mną zawładnęły, czytałam książkę w każdej wolnej chwili. Powrót do Szkocji okazał się nie lada wyzwaniem a przygotowanie do niego przekopaniem setek pism i...

Spojrzenie z obiektywnej strony na domniemane szaleństwo Kaliguli. Autor stara się odkryć co stało za kontrowersyjnymi działaniami władcy, jak do nich doszło i dlaczego. Przedstawia różne wersje, nie skupia się na jednej. Nie wyklucza też ziarnka prawdy w tym wszystkim. Co najważniejsze, pokazuje, że zapiski starożytnych twórców opierają się na ich wybujałej wyobraźni, kierowali się przede wszystkim chęcią przypodobania się ówczesnemu władcy i zdyskredytowaniu poprzednika.

Spojrzenie z obiektywnej strony na domniemane szaleństwo Kaliguli. Autor stara się odkryć co stało za kontrowersyjnymi działaniami władcy, jak do nich doszło i dlaczego. Przedstawia różne wersje, nie skupia się na jednej. Nie wyklucza też ziarnka prawdy w tym wszystkim. Co najważniejsze, pokazuje, że zapiski starożytnych twórców opierają się na ich wybujałej wyobraźni,...

Bardzo rzetelnie przedstawiona historia Królowej Francji Marii Antonininy. Czytając tę książkę czułam jak odkrywam prawdziwą historię i prawdziwy obraz Marii. Autor skupił się na jak najdokładniejszym przedstawieniu legendarnej królowej, popartym faktami i wiarygodnymi źródłami. Tragiczna historia królowej nie męczy, dla mnie jest zadziwiająco interesująca i z każdą kartką zagłębiałam się we Francji XVIII wieku. Polecam lekturę dla tych, którzy chcą poznać prawdę o nieszczęśliwej Marii i o tym jaka naprawdę była.

Bardzo rzetelnie przedstawiona historia Królowej Francji Marii Antonininy. Czytając tę książkę czułam jak odkrywam prawdziwą historię i prawdziwy obraz Marii. Autor skupił się na jak najdokładniejszym przedstawieniu legendarnej królowej, popartym faktami i wiarygodnymi źródłami. Tragiczna historia królowej nie męczy, dla mnie jest zadziwiająco interesująca i z każdą kartką...

Właśnie skończyłam!
Chattam w ostatniej części trylogii opisał kolejne brutalne morderstwa i przestawił nam kolejnego wyrachowanego i piekielnie inteligentnego mordercę. Pojawiły się też pająki...brrrr! Nie cierpię tych stworzonek, boję się ich przeraźliwie, dlatego też, z gęsią skórką na ciele czytałam kolejne rozdziały historii.
Brolin, miło było powrócić do jego życia, przeczytać co tam u niego słychać, jak tam z jego kondycją. No i powrót starych przyjaciół - Larry'ego, kapitana Chamberline'a, Lloyda Meatsa, Annabel.
Wciągająca opowieść, mroczna, przerażająca brutalnością i bezwzględnością. Odkrywa skomplikowane techniki działania inspektorów śledczych. Ukazuje psychikę chorych ludzi, skomplikowane relacje, ludzkie dramaty.
Szczerze polecam całą trylogię. Jeszcze do niej wrócę na pewno, aby odkryć smaczki, których nie wyłapałam za pierwszym razem, wskazówki, jakie pominęłam skupiając się na błahych rzeczach.

Właśnie skończyłam!
Chattam w ostatniej części trylogii opisał kolejne brutalne morderstwa i przestawił nam kolejnego wyrachowanego i piekielnie inteligentnego mordercę. Pojawiły się też pająki...brrrr! Nie cierpię tych stworzonek, boję się ich przeraźliwie, dlatego też, z gęsią skórką na ciele czytałam kolejne rozdziały historii.
Brolin, miło było powrócić do jego życia,...

Kulić się ze strachu nie kuliłam, ale klimat niesamowity!
Nie przeczytałam wielu książek Kinga, bo aż 3, ale żadna mnie nie zawiodła, a Miasteczko Salem jest zdecydowanie najlepsze jak do tej pory. Wciągnęła mnie na całego, po nocach ją czytałam, kiedy cisza była w domu. Tak też zalecam czytać, bo wtedy najlepiej można ująć kłębiący się nastrój, który jest tajemniczy i duszny.
King potrafi pisać tak, że odczuwamy takie same emocje jak bohaterowie. Przerażenie, bezsilność, siła, szczęście - wszystko to wyczuwałam w naszym protagonistach i to udzielało się także na mi.
Szczerze, myślałam, że bardziej się będę bać, co nie znaczy, że sceny w lesie, czy opuszczonych domach i ciemnych piwnicach nie zrobiły na mnie wrażenia, bo zrobiły duże.
Bohaterowie są z krwi i kości, nikogo nie udają. Nie tworzą drużyny pogromców wampirów, zabijając ich raz za razem. Boją się tego, czego nie potrafią pojąć, odczuwają silne i głębokie emocje.
Nie są idealni i piękni, każdy z nich ma własną historię i własne demony do pokonania.
Wampiry - dawno nic o nich nie czytałam, bo miałam wręcz przesyt po młodzieżowych pozycjach, dlatego też z taką ulgą przyjęłam powrót do starych wyobrażeń. Cuchnących potworów, które z nadejściem mroku zmieniają się w czarujące i obezwładniające, które potrafią wszystko zrobić dla zaspokojenia głodu.
Aż szkoda, że tak szybko się skończyła, ani chwili mnie nie nużyła i czułam ogromną przyjemność, że mogę ja czytać. Do przygód Bena, Marka i reszty pewnie jeszcze kiedyś nie raz wrócę, odkrywając nowe poszlaki i nowe rzeczy.

Kulić się ze strachu nie kuliłam, ale klimat niesamowity!
Nie przeczytałam wielu książek Kinga, bo aż 3, ale żadna mnie nie zawiodła, a Miasteczko Salem jest zdecydowanie najlepsze jak do tej pory. Wciągnęła mnie na całego, po nocach ją czytałam, kiedy cisza była w domu. Tak też zalecam czytać, bo wtedy najlepiej można ująć kłębiący się nastrój, który jest tajemniczy i...

Uwielbiam legendy arturiańskie, pełne magii, tajemnicy i wspaniałych rycerzy, dlatego tym bardziej zabrałam się za "Zimowego Monarchę". Miło mnie ta książka zaskoczyła, spodziewałam się czegoś innego. Znam opowieści o Królu Arturze i myślałam, że wiem czego się spodziewam. Myliłam się. Krwawe wojny, zero spokoju i błogiego życia, ciągła walka o władzę, zawiłe intrygi, przerwane sojusze. Do tego magia, wierzenia, świat tajemnicy i mroku. Postaci jakże się różnią od tych które znamy z innych historii. Król Artur, Lancelot, mały Mordred, Nimue, Merlin, zostali przedstawieni od drugiej strony i to czyta się jednym tchem. Nie ma w tej historii nic wyidealizowanego, jest brud, krew, same problemy i udręki. Król Artur, zanim stał się tym bohaterem, którego wszyscy znamy, miał życie pod górkę i musiał udowodnić swoją wartość całej Brytanii. Jego początki, trudne i żmudne, ukazują jego charakter, upór i ambicje. Nie ma łatwych decyzji, walki bez ofiar. Z przyjemnością zabiorę się za kolejną część i zanurzę w mrocznych dziejach Brytanii.

Uwielbiam legendy arturiańskie, pełne magii, tajemnicy i wspaniałych rycerzy, dlatego tym bardziej zabrałam się za "Zimowego Monarchę". Miło mnie ta książka zaskoczyła, spodziewałam się czegoś innego. Znam opowieści o Królu Arturze i myślałam, że wiem czego się spodziewam. Myliłam się. Krwawe wojny, zero spokoju i błogiego życia, ciągła walka o władzę, zawiłe intrygi,...

Michonne! Długo jej nie było. Biedulka wróciła i od razu straciła kolejne bliskie osoby ;/ Nie bardzo też wiadomo, co się z nią działo przez tak długi czas. Maggie i jej decyzja o pozbyciu się Gregory'ego a później jej utajenie nierozsądne.
Carl zdobył dziewczynę, ale przez to zginęło kilka ważnych postaci. Jestem bardzo ciekawa co będzie dalej.
Negan w więzieniu to dziwny widok, ale widać że stara się zbudować zaufanie z Rickiem i pokazać mu że może być lepszy.
Nie wierzę że już jestem na bieżąco! Dajcie mi następne zeszyty! <3

Michonne! Długo jej nie było. Biedulka wróciła i od razu straciła kolejne bliskie osoby ;/ Nie bardzo też wiadomo, co się z nią działo przez tak długi czas. Maggie i jej decyzja o pozbyciu się Gregory'ego a później jej utajenie nierozsądne.
Carl zdobył dziewczynę, ale przez to zginęło kilka ważnych postaci. Jestem bardzo ciekawa co będzie dalej.
Negan w więzieniu to...

Wow! Aż się popłakałam jak zobaczyłam wymarzony, nowy świat Ricka Grimesa, jak zobaczyłam wszystkie 3 społeczności zjednoczone w jednym celu. Coś pięknego. O takiego Ricka walczyliśmy! Pięknie Grimes wygląda :P jak taki poczciwy dziadek :P Negan gnije w więzieniu, ale jego gadki z Carlem świetne. Maggie ślicznie wygląda, a mały Hershel dorasta w bezpiecznym otoczeniu.

Wow! Aż się popłakałam jak zobaczyłam wymarzony, nowy świat Ricka Grimesa, jak zobaczyłam wszystkie 3 społeczności zjednoczone w jednym celu. Coś pięknego. O takiego Ricka walczyliśmy! Pięknie Grimes wygląda :P jak taki poczciwy dziadek :P Negan gnije w więzieniu, ale jego gadki z Carlem świetne. Maggie ślicznie wygląda, a mały Hershel dorasta w bezpiecznym otoczeniu.

Negan i jego świat :D uśmiałam się :D psychol z niego ale teksty ma świetne. Uroku też mu nie można odebrać :P Carl jako zabijaka wymiata :D wyrobił nam się młody.

Negan i jego świat :D uśmiałam się :D psychol z niego ale teksty ma świetne. Uroku też mu nie można odebrać :P Carl jako zabijaka wymiata :D wyrobił nam się młody.

Pojawienie się Negana, biedny Glenn umarł po spotkaniu z nim i jego zabójczą Lucille. Płakałam jak umierał. Uwielbiałam go. Abe też padł ofiarą ludzi Negana. Smutny i brutalny tom, jedyne promienie przebijającego się słońca to związek Ricka i Andrei ( jak długo trzeba było na to czekać! ) oraz ciąża Maggie.

Pojawienie się Negana, biedny Glenn umarł po spotkaniu z nim i jego zabójczą Lucille. Płakałam jak umierał. Uwielbiałam go. Abe też padł ofiarą ludzi Negana. Smutny i brutalny tom, jedyne promienie przebijającego się słońca to związek Ricka i Andrei ( jak długo trzeba było na to czekać! ) oraz ciąża Maggie.

Rick i jego przemowy, no kocham gościa <3

Rick i jego przemowy, no kocham gościa <3

Łowcy, łowcy i po łowcach. Ależ emocjonujący tom. Dziecięca ciekawość doprowadziła do tragedii, później bezwzględność Carla, kanibalizm, bestialstwo Ricka i grupy i w końcu długo oczekiwany azyl - Alexandria, dająca nadzieję na przyszłość. Nie mogę przestać czytać, uzależniłam się!

Łowcy, łowcy i po łowcach. Ależ emocjonujący tom. Dziecięca ciekawość doprowadziła do tragedii, później bezwzględność Carla, kanibalizm, bestialstwo Ricka i grupy i w końcu długo oczekiwany azyl - Alexandria, dająca nadzieję na przyszłość. Nie mogę przestać czytać, uzależniłam się!

"-Halo, halo, Rick, tu Lori" :D schiza Rick dobra, tak samo jak jego pogawędki ze zmarłą żoną. Grupa się odnalazła i teraz niepewnie kroczą w przyszłość, przynajmniej razem. A no i się pojawił Rudy, Rosita i Mądrala :D

"-Halo, halo, Rick, tu Lori" :D schiza Rick dobra, tak samo jak jego pogawędki ze zmarłą żoną. Grupa się odnalazła i teraz niepewnie kroczą w przyszłość, przynajmniej razem. A no i się pojawił Rudy, Rosita i Mądrala :D

Jak ja nie cierpię Gubernatora! Co za gnida! Bardzo smutny, wzruszający i przygnębiający tom. Tyle dobrych postaci zginęło ;/
P.S Nie potrafię po przeczytanym tomie nie odnieść się do serialu, który obejrzałam najpierw. Jak mogli zepsuć tak świetnych bohaterów jak Tyresee i Lori. No kurde, nie cierpiałam ich w serialu a w komiksie są ciekawie prowadzeni i interesujący.

Jak ja nie cierpię Gubernatora! Co za gnida! Bardzo smutny, wzruszający i przygnębiający tom. Tyle dobrych postaci zginęło ;/
P.S Nie potrafię po przeczytanym tomie nie odnieść się do serialu, który obejrzałam najpierw. Jak mogli zepsuć tak świetnych bohaterów jak Tyresee i Lori. No kurde, nie cierpiałam ich w serialu a w komiksie są ciekawie prowadzeni i interesujący.

Sielanka więzienna. Romanse, tragedie, wspomnienia, samotność, szczęście. Wszystkie rodzaje uczuć i wydarzeń. Nasza grupa przeżywa chwile względnego spokoju, czytając ten tom, widziałam ich beztroskę i chwile wytchnienia od zombie i śmierci. Zwykłe wieczory filmowe, czy gra w kosza, dała im namiastkę normalności. Szkoda, że nie na dłużej.

Sielanka więzienna. Romanse, tragedie, wspomnienia, samotność, szczęście. Wszystkie rodzaje uczuć i wydarzeń. Nasza grupa przeżywa chwile względnego spokoju, czytając ten tom, widziałam ich beztroskę i chwile wytchnienia od zombie i śmierci. Zwykłe wieczory filmowe, czy gra w kosza, dała im namiastkę normalności. Szkoda, że nie na dłużej.

Piękna zemsta Michonne, ten drań dostał na co zasłużył. Smutny tom, w którym znalazło się też miejsce na matczyną miłość i jako takie szczęście (chwiejne) Glenna i Maggie. Teraz tylko czekam na atak Gubernatora

Piękna zemsta Michonne, ten drań dostał na co zasłużył. Smutny tom, w którym znalazło się też miejsce na matczyną miłość i jako takie szczęście (chwiejne) Glenna i Maggie. Teraz tylko czekam na atak Gubernatora

Pojawienie się Gubernatora w pełnej krasie, jego szaleństwo, brutalności i bezwzględność. Biedna Michonne...ale pięknie się na nim zemściła, Rick też oberwał. Pierwszy wgląd na idylliczne Woodbury. Świetny tom

Pojawienie się Gubernatora w pełnej krasie, jego szaleństwo, brutalności i bezwzględność. Biedna Michonne...ale pięknie się na nim zemściła, Rick też oberwał. Pierwszy wgląd na idylliczne Woodbury. Świetny tom

"Nie staramy się oddychać czystym powietrzem - ciągnął - kochać i cieszyć się tą odrobiną czasu, jaki tu spędzamy, pozostając w harmonii z esencją życia. Nie, powoli staczamy się do modelu syntetycznego. Stajemy się robotami. Ludzie są coraz częściej postrzegani przez pryzmat tego, co mają, czasu, jaki poświęcają pracy, zanim odejdą. Niech pani się rozejrzy, Annabel, niech pani popatrzy wokoło. Kogo my słuchamy? Kto kieruje tym społeczeństwem? Komu jesteśmy posłuszni? Konsumentom. Producentom. Ziemskim robotom."

Drugi tom Trylogii Zła przeczytałam rok później po pierwszej części. Poprzeczka została postawiona wysoko i oczekiwałam dużo.
Nie zawiodłam się w żadnym aspekcie, wręcz jestem zachwycona! Chattam spełnił oczekiwania z nawiązką. Co za autor!
Fabuła "W ciemnościach strachu" jest mroczniejsza, brutalniejsza i inteligentniejsza. Rozgrywka morderców z policjantami jest przebiegła, profesjonalna i przerażająca. Nie mogłam się oderwać!Wciągnęła mnie na całego. Z wypiekami na twarzy czytałam o kolejnych ruchach bohaterów i o zabawie zwyrodnialców z ludzkim życiem i cierpieniem.
Ten thriller to też kopalnia cytatów, słowa wypowiadane przez Brolina, często odzwierciedlają rzeczywistość i trafnie ją opisują.
Brolin z resztą sam jest smutniejszy, cichszy, posępniejszy. Otacza go aura tajemniczości, która przyciąga policjantkę Annabel. Ich przyjaźń jest autentyczna i oparta na wzajemnym zaufaniu.
Przedstawione śledztwo i zachowanie policjantów jest rzetelne i prawdziwe. Czujemy się jakbyśmy brali w tym wszystkim udział. Ja czułam zmęczenie, bezsilność, czy nawet ból głowy głównych bohaterów. To są mocne plusy książki. Wszystko jest opisane szczegółowo, tak, że bez trudu możemy sobie wszystko wyobrazić.
Bardzo polecam tę powieść! Nie tylko fanom gatunku.
Do bólu przerażająca, prawdziwa i smutna.

"Nie staramy się oddychać czystym powietrzem - ciągnął - kochać i cieszyć się tą odrobiną czasu, jaki tu spędzamy, pozostając w harmonii z esencją życia. Nie, powoli staczamy się do modelu syntetycznego. Stajemy się robotami. Ludzie są coraz częściej postrzegani przez pryzmat tego, co mają, czasu, jaki poświęcają pracy, zanim odejdą. Niech pani się rozejrzy, Annabel, niech...