-
ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
-
ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński5
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać358
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik3
Biblioteczka
2020-04-27
2013-08-14
2014-08
2014
2014
Zbiór myśli i opowiadań żywcem wziętych z życia Demi Lovato. Na każdy dzień w roku (z wyjątkiem 29 lutego, który wypada co cztery lata - więc pytam - co z tym dniem, jeśli ktoś czyta ją akurat w roku przestępnym?!)przeznaczona jest jedna strona . Na takiej stronie widnieje oczywiście dzień, w jaki powinniśmy takową kartkę czytać, oraz cytat. Cytaty to według mnie najlepsze, co jest w tej książce. Od zwyczajnych przemyśleń Demi, które w tej sytuacji nabierają większego sensu, po wypowiedzi kultowych ikon filmu, mody czy poezji. Zaraz pod cytatem znajduje się krótki - lub czasem dłuższy - opis. Opis ten najczęściej powiązany jest z powyższym cytatem, jednak nie zawsze. A tej części autorka opisuje swoje przeżycia, motywuje, opowiada o swoim przeszłym życiu. Robi to w taki sposób, aby przemówić nieco do czytelnika i otworzyć mu oczy na pewne sprawy.
Podziwiam autorkę za jej niesamowitą otwartość. Mało kto potrafi opowiedzieć najgorsze momenty swojego życia, przypomnieć sobie swoje życiowe porażki i podzielić się nimi z każdym, kto tylko otworzy daną książkę. Dosłownie, Demi stała się otwartą książką. Każdy może poznać jej historię, a przy okazji samemu podnieść się na duchu. Ta książka to nie tylko osobiste przemyślenia autorki. To po prostu coś, co czytając cały rok - dzień po dniu, zmotywuje nas, pomoże nam wstać na nogi i wyjść z życiowego dołka, albo - po prostu możemy się zainspirować historią innego człowieka i sami stworzyć coś pięknego.
Polecam wszystkim, bez wyjątków!
Zbiór myśli i opowiadań żywcem wziętych z życia Demi Lovato. Na każdy dzień w roku (z wyjątkiem 29 lutego, który wypada co cztery lata - więc pytam - co z tym dniem, jeśli ktoś czyta ją akurat w roku przestępnym?!)przeznaczona jest jedna strona . Na takiej stronie widnieje oczywiście dzień, w jaki powinniśmy takową kartkę czytać, oraz cytat. Cytaty to według mnie najlepsze,...
więcej mniej Pokaż mimo to2014-06-19
Książka o niby normalnych ludziach, z przeplatanym wątkiem historii tego, który zapoczątkował powód ich nieszczęścia. Wydaje się, że książka jest obyczajowa, lecz wplata się w nią lekki wątek fantazji. Powieść tą, można zaliczyć także do książek psychologicznych. Bardzo przyjemnie się ją czyta (pochłonęłam ją w trzy dni)i jest podzielona ona na praktyczne części i pod-części. Książka daje do myślenia, i można z niej wynieść wiele życiowych lekcji. Sama po jej przeczytaniu zastanawiam się nad wieloma kwestami. Można powiedzieć także, że opowieść ta wpłynęła nieco na moje spojrzenie na świat. Polecam!
Książka o niby normalnych ludziach, z przeplatanym wątkiem historii tego, który zapoczątkował powód ich nieszczęścia. Wydaje się, że książka jest obyczajowa, lecz wplata się w nią lekki wątek fantazji. Powieść tą, można zaliczyć także do książek psychologicznych. Bardzo przyjemnie się ją czyta (pochłonęłam ją w trzy dni)i jest podzielona ona na praktyczne części i...
więcej mniej Pokaż mimo to
Samotność od zawsze była problemem tego świata. Była powodem samobójstw, złego samopoczucia, inności. Wagabunda, która zawładnęła ciałem Melanie, czuje się obco w świecie, do którego powinna była się przystosować. Ciało, w którym aktualnie się znajduje odmawia posłuszeństwa - odzywa się jego pierwotna mieszkanka, która nie zamierza go opuścić. Po licznych kłótniach ze swoim własnym umysłem Wagabunda wyrusza by odszukać rodzinę Melanie oraz innych rebeliantów. Ludzie niestety są nieufni i przygody Wandy zaczną się dopiero wśród nich...
Książka mnie zachwyciła. Zaczyna się powoli, trzeba poczekać na lepszą akcję. Bardzo mi się podoba, jest jedną z moich ulubionych powieści. Opowiada o inności, wyjątkowości,obcości,prawdziwej miłości, do duszy a nie ciała. Polecam wszystkim! Książka zmieniła bardzo moje podejście do życia.
Samotność od zawsze była problemem tego świata. Była powodem samobójstw, złego samopoczucia, inności. Wagabunda, która zawładnęła ciałem Melanie, czuje się obco w świecie, do którego powinna była się przystosować. Ciało, w którym aktualnie się znajduje odmawia posłuszeństwa - odzywa się jego pierwotna mieszkanka, która nie zamierza go opuścić. Po licznych kłótniach ze swoim...
więcej Pokaż mimo to