Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co może zawierać damska, niewielka torebka? Zdarza się, że jest dosłownie kapsułą czasu.
"Czarna torebka" Agaty Tuszyńskiej to niedługa książka, ale bezcenna w ogrodzie wspomnień autorki o jej żydowskiej babci Deli.
Powyższa książka jest bardzo ciekawie skonstruowana, pełna fotografii, w tym oryginalnych listów.
Każdy, kogo interesuje literatura Holocaustu, lub kto czyta książki Pani Agaty będzie wiedział, że trzyma w rękach majstersztyk.

Co może zawierać damska, niewielka torebka? Zdarza się, że jest dosłownie kapsułą czasu.
"Czarna torebka" Agaty Tuszyńskiej to niedługa książka, ale bezcenna w ogrodzie wspomnień autorki o jej żydowskiej babci Deli.
Powyższa książka jest bardzo ciekawie skonstruowana, pełna fotografii, w tym oryginalnych listów.
Każdy, kogo interesuje literatura Holocaustu, lub kto czyta...

"Dziady i dybuki".
W książce Pana Jarosława Kurskiego jest wszystko to co lubię: historia, biografia, wspomnienia, stare fotografie, piękny język...
Mieć żydowskich przodków to dla mnie wielka nobilitacja. Posiadam jakiś niewyjaśniony sentyment do Tego Narodu.
Przeczytałam kiedyś w jednej z książek takie mniej więcej zdanie: "żydowscy rodzice kładli duży nacisk na wykształcenie dzieci, naukę języków oraz podróże". Coś w tym jest. Żydowscy przodkowie Pana Jarosława to ludzie nietuzinkowi. Ich historia przedstawiona przez autora nie dość że ciekawa to jeszcze wzbogaca o dużą porcję szerokiej wiedzy.
Podziw dla autora również za trud jaki zadał sobie szukając informacji o historii przodków - koronkowa praca detektywistyczna.
Cieszę się, że trafiłam na tę książkę.
Polecam!

"Dziady i dybuki".
W książce Pana Jarosława Kurskiego jest wszystko to co lubię: historia, biografia, wspomnienia, stare fotografie, piękny język...
Mieć żydowskich przodków to dla mnie wielka nobilitacja. Posiadam jakiś niewyjaśniony sentyment do Tego Narodu.
Przeczytałam kiedyś w jednej z książek takie mniej więcej zdanie: "żydowscy rodzice kładli duży nacisk na...

"Maria Fiodorowna, pamiętnik carycy" C.W. Gortnera to wspaniała i niezapomniana przygoda z książką.
Romanowowie wzbudzają ciekawość, fascynuje ich bogactwo i potęga, ale przede wszystkim zagadkę stanowi ich prywatne życie.
Właśnie osobiste przeżycia Marii Fiodorownej i jej rodziny opisał autor na tle historii Rosji, od czasów cara Aleksandra II po tragedię Mikołaja II i jego rodziny.
Pisarz rzetelnie przygotował się do tematu, książka napisana ciekawym językiem, czyta się lekko, ale nie banalnie.
Polecam miłośnikom Romanowów, historii i biografii.

"Maria Fiodorowna, pamiętnik carycy" C.W. Gortnera to wspaniała i niezapomniana przygoda z książką.
Romanowowie wzbudzają ciekawość, fascynuje ich bogactwo i potęga, ale przede wszystkim zagadkę stanowi ich prywatne życie.
Właśnie osobiste przeżycia Marii Fiodorownej i jej rodziny opisał autor na tle historii Rosji, od czasów cara Aleksandra II po tragedię Mikołaja II i...

"Kiedy szaleństwo wedrze się pod skórę, od razu zaczyna płodzić liczne potomstwo. Wystarczy jedna drzazga".
Powyższy cytat dotyczy wszystkich książek autora i trafia w sedno, bo z pewnością taki zamysł ma autor tworząc swoje dzieła.
"Wiatr". Jostef Karika.
Od pierwszych zdań poczułam TO, co podczas czytania "Szczeliny". Autor manewruje naszą psychiką, jego proza wchodzi w podświadomość. Wiem, że wielu zapewne się ze mną nie zgodzi, niektórych nudzą książki J.Kariki, widać nie wszystkim jest TO dane, ja cieszę się, że jestem na TO podatna.
Autor w swoich książkach przeważnie bazuje na prawdziwych wydarzeniach/zagadkach, które nie mają logicznego wyjaśnienia, następnie buduje wokół nich fabułę. Czy wspomniana w książce felerna droga naprawdę istnieje?
Czytając "Wiatr" w nocy obudził mnie koszmar związany z książką, czy to źle? Chyba o to chodziło. Tylko przy lekturach J.Kariki mogę "poskarżyć" się na te zjawiska.
Nie zraziło mnie też zakończenie książki, wydaje mi się logiczne, a ww.cytat wiele wyjaśnia.
Wieje wiatr, mży deszcz, ja wyjeżdżam na nockę.....

"Kiedy szaleństwo wedrze się pod skórę, od razu zaczyna płodzić liczne potomstwo. Wystarczy jedna drzazga".
Powyższy cytat dotyczy wszystkich książek autora i trafia w sedno, bo z pewnością taki zamysł ma autor tworząc swoje dzieła.
"Wiatr". Jostef Karika.
Od pierwszych zdań poczułam TO, co podczas czytania "Szczeliny". Autor manewruje naszą psychiką, jego proza wchodzi w...