Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To - moim zdaniem - jedna z najlepszych powieści Camilli L. Jest przeszłość, zagadka o wielowymiarowych podstawach. Trochę o morderstwie ale tez bardzo ciekawa historia rodzinna. Nie ma tylko dobrych i tylko złych, postacie z książki jawią sie w szarościach zwykłego zycia i nieostrych ocen moralnych. Kiedy mozna wybaczyć złe zachowania z przeszłości? Czy mozna te przeszłość wymazać?
I jak niedomówienie, brak wiedzy rzutuje na życie ludzi nieznających nawet losów swoich najbliższych?
Dlaczego matka Eryki nie mogła pokochać swoich córek? Bo w przeszłości wydarzyło sie wiele złych rzeczy. Teraźniejszość potrzebuje spłaty długów i tak ciąg nienawiści uruchamia następne okrucieństwa.

To - moim zdaniem - jedna z najlepszych powieści Camilli L. Jest przeszłość, zagadka o wielowymiarowych podstawach. Trochę o morderstwie ale tez bardzo ciekawa historia rodzinna. Nie ma tylko dobrych i tylko złych, postacie z książki jawią sie w szarościach zwykłego zycia i nieostrych ocen moralnych. Kiedy mozna wybaczyć złe zachowania z przeszłości? Czy mozna te...

Historia wciska w fotel i dobrze przeprowadza przez niuanse stanów emocjonalnych bohaterów. Księżniczka jest do bólu realna i historia jest poruszająca. Jak zwykle Camilla znajduje przeszłość, która rzutuje na teraźniejszość. Boleśnie prawdziwa, drapieżna i okrutna.
Dobrze sie czyta.

Historia wciska w fotel i dobrze przeprowadza przez niuanse stanów emocjonalnych bohaterów. Księżniczka jest do bólu realna i historia jest poruszająca. Jak zwykle Camilla znajduje przeszłość, która rzutuje na teraźniejszość. Boleśnie prawdziwa, drapieżna i okrutna.
Dobrze sie czyta.

Słabe. Dla naprawdę chętnych.
Londyn czas przełomu XIX i XX wieku. Trudne do czytania.
Ciągnie się, jak flaki z olejem.

Słabe. Dla naprawdę chętnych.
Londyn czas przełomu XIX i XX wieku. Trudne do czytania.
Ciągnie się, jak flaki z olejem.

To jedna z najlepszych książek z cyklu. Child się rozwija. Kiedyś - jego bohater Jack - był "niefrasobliwym" obieżyświatem, często korzystającym "z uroków kobiet" - będących jego partnerkami w rozwiązywanych sprawach; gdzieś w połowie cyklu pojawiła się nawet jakaś Miłość.
Ostatnie jego książki były aseksualne. Sprawa, zadanie - rozwiązanie.
Ta książka jest inna: głębsza, refleksyjna. No i jest coś na kształt uczucia. Rodzącego się "w bólach".
Ale oczywiście nie to stanowi treść książki :)
Rozwiązywana sprawa wydaje się "dość rzadka", a nawet jak dochodzi do jakiś "konkretów" - to nadal poruszamy się w świecie niedomówień, nieprawd, a tak na prawdę - to nie wiadomo, o co chodzi.
I gdyby nie zaczął się "trup padający gęsto" to Jack pewno by odpuścił.
No tak, ale jest jakiś zaginiony facet - niby nic wielkiego - ale zaczynają padać trupy. Skąd więc nagłe zainteresowanie Jackiem i jego (jak zwykle) śliczną partnerką "Chineczką" Chang? Czemu ktoś usilnie stara się ich zabić?
Child Lee "wsadza" nas do Głębokiej Sieci - internetowych adresów, których nie da się wyszukać w Googlach, posiadających skomplikowane nazwy adresów www, tylko dla wtajemniczonych. Gdzie wejść można tylko posiadając bardzo dokładny adres lub zaproszenie.
"Głęboka Siec to miejsce gdzie jest wszystkiego po
trochu, ale można to zilustrować rysunkiem trójnożnego stołka. Jedna noga to olbrzymi nielegalny rynek, gdzie można kupić dosłownie wszystko, od numeru czyjejś karty kredytowej po morderstwo. Są strony aukcyjne, na których płatni zabójcy licytują cenę. Najniższa wygrywa. Są strony, gdzie można szczegółowo
opisać, jak ma zginąć czyjaś żona, i gdzie chętni przedstawią indywidualną ofertę. Druga noga stołka to najobrzydliwsza pornografia. Trzecia noga stołka Głębokiej Sieci to samobójstwa. Ludzie szukają środków i sposobów, jak je popełnić. "
To niezbyt dokładny cytat z książki.
W tej akurat pozycji Childa jest wyjątkowo dużo wiedzy - nie tylko "sama akcja", ale też trochę o mechanizmach działania ludzi, trochę nie-najgorszej psychologii: sam Jack Richer (kwestia wieku :) ) staje się bardziej stonowany i pozwala sobie na kilka niebanalnych myśli ogólnych o świecie.
Lee Child'owi w książce udało się połączyć działanie wszystkich "trzech nóg" Głębokiej Sieci. Jest kilka widowiskowych strzelanin, trochę niewiarygodnych zbiegów okoliczności.
Fajnie i szybko się czyta.
No może jest trochę zazdrości bo w tej powieści Jack "lata samolotami sobie po USA" - nieco tak, jakby na każdym rogu stał czerwony autobus i każdego było stać na zakup biletu...

To jedna z najlepszych książek z cyklu. Child się rozwija. Kiedyś - jego bohater Jack - był "niefrasobliwym" obieżyświatem, często korzystającym "z uroków kobiet" - będących jego partnerkami w rozwiązywanych sprawach; gdzieś w połowie cyklu pojawiła się nawet jakaś Miłość.
Ostatnie jego książki były aseksualne. Sprawa, zadanie - rozwiązanie.
Ta książka jest inna: głębsza,...

Gdzieś autor się pogubił ....

Gdzieś autor się pogubił ....

Słaba

Słaba

Polecam, choć - już z uwagi na rozwój technologiczny - trąci myszką. Ale daje radę

Polecam, choć - już z uwagi na rozwój technologiczny - trąci myszką. Ale daje radę

Słabsza powieść Morrella ...

Słabsza powieść Morrella ...

Bardzo lubię powieści Davida Morrell ale tę uważam za najlepszą.

Bardzo lubię powieści Davida Morrell ale tę uważam za najlepszą.

Wielka chwała autorowi za szacunek do realiów (nie samej akcji ale działania służb). Boska przyjemność czytania

Wielka chwała autorowi za szacunek do realiów (nie samej akcji ale działania służb). Boska przyjemność czytania

Słabsza książka Morrella

Słabsza książka Morrella

Cała Trylogia jest warta przeczytania. Jest świetna. Można dwa pierwsze tomy pomieszać ale trzeci trzeba przeczytać jako Trzeci. ładnie podsumowuje. Morrell wymyśla i uwiarygadnia, nie pisze "po brzegu": widać, że wcześniej szuka wiadomości, zna historię, zna zasady działania służb specjalnych, szpiegów. Przeczytałem prawie wszystko Morrella i oprócz dwóch książek (jedna w dwóch tomach) wszystko, co wychodzi spod jego pióra jest niezłe (nie mówię - niestety - o Rambo... ). Chciałbym przeczytać jego powieści więcej i więcej. Nawet te stare (z lat 90. są doskonałe i nie przeszkadza mi brak telefonów komórkowych i raczkujący internet). Polecam wszystko, a to czego nie polecam - zaznaczę :)

Cała Trylogia jest warta przeczytania. Jest świetna. Można dwa pierwsze tomy pomieszać ale trzeci trzeba przeczytać jako Trzeci. ładnie podsumowuje. Morrell wymyśla i uwiarygadnia, nie pisze "po brzegu": widać, że wcześniej szuka wiadomości, zna historię, zna zasady działania służb specjalnych, szpiegów. Przeczytałem prawie wszystko Morrella i oprócz dwóch książek (jedna w...

Cała Trylogia jest warta przeczytania. Jest świetna. Można dwa pierwsze tomy pomieszać ale trzeci trzeba przeczytać jako Trzeci. ładnie podsumowuje. Morrell wymyśla i uwiarygadnia, nie pisze "po brzegu": widać, że wcześniej szuka wiadomości, zna historię, zna zasady działania służb specjalnych, szpiegów. Przeczytałem prawie wszystko Morrella i oprócz dwóch książek (jedna w dwóch tomach) wszystko, co wychodzi spod jego pióra jest niezłe (nie mówię - niestety - o Rambo... ). Chciałbym przeczytać jego powieści więcej i więcej. Nawet te stare (z lat 90. są doskonałe i nie przeszkadza mi brak telefonów komórkowych i raczkujący internet). Polecam wszystko, a to czego nie polecam - zaznaczę :)

Cała Trylogia jest warta przeczytania. Jest świetna. Można dwa pierwsze tomy pomieszać ale trzeci trzeba przeczytać jako Trzeci. ładnie podsumowuje. Morrell wymyśla i uwiarygadnia, nie pisze "po brzegu": widać, że wcześniej szuka wiadomości, zna historię, zna zasady działania służb specjalnych, szpiegów. Przeczytałem prawie wszystko Morrella i oprócz dwóch książek (jedna w...

Zmieniamy kontynent i tym razem walczymy z Chinami. Sensacja i nic poza tym. Zawsze mam takie wrażenie, że Higgins nigdy nie poznał życia za Żelazną Kurtyną i tworzy takie "historyjki". Ani dobre, ani złe.

Zmieniamy kontynent i tym razem walczymy z Chinami. Sensacja i nic poza tym. Zawsze mam takie wrażenie, że Higgins nigdy nie poznał życia za Żelazną Kurtyną i tworzy takie "historyjki". Ani dobre, ani złe.

Nie jest to "wielka" powieść. Ot czytadełko

Nie jest to "wielka" powieść. Ot czytadełko

G.vno do przeczytania w jedną noc.

G.vno do przeczytania w jedną noc.

Sensacja i szpiedzy. Ładnie prowadzona i to jest taka próba dorównania Clancy'emu - całkiem sprawna próba.

Sensacja i szpiedzy. Ładnie prowadzona i to jest taka próba dorównania Clancy'emu - całkiem sprawna próba.

To dziwna powieść w dorobku Higginsa i chciałbym ją polecić, zmieniamy krajobraz (Europa, Anglia, ew Grecja i Morze Śródziemne) - trafiamy do Ameryki Południowej. Nadal mamy lotnictwo ale w innym wykonaniu i w innych warunkach. Polecam - choć nie miłośnikom sensacji - tu sensacja jest trochę marginesem opowieści. Jest sporo lotnictwa, trochę pasjonującej historii i smacznych opisów. Jest dżungla, Indianie, gwałt i głupie zakonnice. Jest heroizm i upadek człowieka, trochę bohaterstwa. Ładne i dobrze napisane, dalekie od płytkości innych powieści Higginsa. To - oczywiście mierząc skalą - próba powieści latynoamerykańskiej. Smakowita

To dziwna powieść w dorobku Higginsa i chciałbym ją polecić, zmieniamy krajobraz (Europa, Anglia, ew Grecja i Morze Śródziemne) - trafiamy do Ameryki Południowej. Nadal mamy lotnictwo ale w innym wykonaniu i w innych warunkach. Polecam - choć nie miłośnikom sensacji - tu sensacja jest trochę marginesem opowieści. Jest sporo lotnictwa, trochę pasjonującej historii i...

Orzeł odleciał i Orzeł wylądował to dwie jedne z najlepszych powieści Higginsa. Warto przeczytać. Pomysł przedni, narracja dobra, akcja gęsta i fajnie prowadzona.
Niemieccy spadochroniarze w Anglii i ich dowódca, i cele sabotażowe. Gdy czyta się tę powieść to można niemal uwierzyć, że coś takiego mogło mieć miejsce.

Orzeł odleciał i Orzeł wylądował to dwie jedne z najlepszych powieści Higginsa. Warto przeczytać. Pomysł przedni, narracja dobra, akcja gęsta i fajnie prowadzona.
Niemieccy spadochroniarze w Anglii i ich dowódca, i cele sabotażowe. Gdy czyta się tę powieść to można niemal uwierzyć, że coś takiego mogło mieć miejsce.

Orzeł odleciał i Orzeł wylądował to dwie jedne z najlepszych powieści Higginsa. Mocno polecam - choć warto czytać w kolejności.

Orzeł odleciał i Orzeł wylądował to dwie jedne z najlepszych powieści Higginsa. Mocno polecam - choć warto czytać w kolejności.