Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hori i jej tajemnicze "skłonności" wygrały wszystko! Zła wersja Miyamury po prostu powala. :D

Hori i jej tajemnicze "skłonności" wygrały wszystko! Zła wersja Miyamury po prostu powala. :D

Ćwiek w swoim stałym wydaniu, nie nudzi ale również i bez szaleństw.

Ćwiek w swoim stałym wydaniu, nie nudzi ale również i bez szaleństw.

Witamy w paranoi!

Witamy w paranoi!

Książka mdła i nijaka. Cała mitologia przedstawiawiona została przez autorkę pobieżnie i praktycznie bez śladu emocji. Cynizm głównego bohatera nie ratował go przed postrzeganien go jako naiwnego gościa, ktorym można manipulować jak się tylko komu podoba. No cóż...potencjał "epickiej epopei fantasy" niestety zostal zmarnowany.

Książka mdła i nijaka. Cała mitologia przedstawiawiona została przez autorkę pobieżnie i praktycznie bez śladu emocji. Cynizm głównego bohatera nie ratował go przed postrzeganien go jako naiwnego gościa, ktorym można manipulować jak się tylko komu podoba. No cóż...potencjał "epickiej epopei fantasy" niestety zostal zmarnowany.

Książka niepozorna, cieniutka w przyjemnym formacie. Zaczęła się normalnie wręcz nudno, ale nabrała tępa i zanim się zorientowałam zamknęła mnie w swoich mackach. Historia, która na początku wydawała się mi zupełnie niemożliwa, nierealna wraz z jej skończeniem nabrała niezwykłej prawdziwości.
Jedynym minusem jest jej powiedzmy "główny" bohater. No cóż...na to miano zasługiwała zdecydowanie Saxony.

Książka niepozorna, cieniutka w przyjemnym formacie. Zaczęła się normalnie wręcz nudno, ale nabrała tępa i zanim się zorientowałam zamknęła mnie w swoich mackach. Historia, która na początku wydawała się mi zupełnie niemożliwa, nierealna wraz z jej skończeniem nabrała niezwykłej prawdziwości.
Jedynym minusem jest jej powiedzmy "główny" bohater. No cóż...na to miano...

Po przeczytaniu książki było mi żal tylko jednego, a mianowicie ściętych drzew, które zostały przerobione na papier aby wydrukować tą hm...powieść.

Po przeczytaniu książki było mi żal tylko jednego, a mianowicie ściętych drzew, które zostały przerobione na papier aby wydrukować tą hm...powieść.

Jednym słowem...magiczna. Siłą musiałam się od niej odrywać, by nie przeczytać jej w jeden dzień i móc się nią dłużej delektować. Dwoje iluzjonistów, pojedynek bez zasad oraz cudowne dialogi pełne ukrytych aluzji i delikatnych dwuznaczności cóż chcieć więcej aby spędzić niezapomniany wieczór?

Jednym słowem...magiczna. Siłą musiałam się od niej odrywać, by nie przeczytać jej w jeden dzień i móc się nią dłużej delektować. Dwoje iluzjonistów, pojedynek bez zasad oraz cudowne dialogi pełne ukrytych aluzji i delikatnych dwuznaczności cóż chcieć więcej aby spędzić niezapomniany wieczór?