-
ArtykułyPremiera „Tylko my dwoje”. Weź udział w konkursie i wygraj bilety do kina!LubimyCzytać3
-
ArtykułyKolejna powieść Remigiusza Mroza trafi na ekrany. Pora na „Langera”Konrad Wrzesiński3
-
ArtykułyDrapieżnicy z Wall Street. Premiera książki „Cienie przeszłości” Marka MarcinowskiegoBarbaraDorosz4
-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę „Nie pytaj” Marii Biernackiej-DrabikLubimyCzytać4
Biblioteczka
2024-06-04
2023
Piaskowa Góra to pierwsza część, w której osią jest historia matki Jadzi i jej córki Dominiki, ich relacje, wybory oraz życie w Wałbrzychu. Do tego dochodzą inni bohaterowie - bliscy, rodzina, sąsiadki i przyjaciółki. Czasowo obejmuje głównie PRL.
Dla mnie rzeczywistość opisywana jest w tej książce w sposób niesamowicie prosty, spostrzegawczy i delikatny. Zwykłe codzienne czynności, które same w sobie mogą wydawać się mało istotne, pozwalają na wyobrażenie sobie rzeczywistości peerelu bez lukrowania oraz przesadnego dramatyzmu, tylko jako historie zwykłych osób, które mogłyby być naszymi bliskimi, sąsiadami, lub po prostu osobami, które mijamy codziennie lub żyją gdzieś niedaleko. Najbardziej podobało mi się, że autorka w żaden sposób nie ocenia zachowania bohaterów, pozwala im popełniać błędy nie próbując za wszelką cenę ich poprawiać, edukować czy usprawiedliwiać. Autorka przedstawia zwykłe życie zwykłych osób w sposób niesamowicie wciągający i zachęcający do refleksji, wzruszeń, irytacji, zadumy, ale również odnajdywaniu siebie i swoich bliskich w bohaterach.
instagram @kofeinowe.książki
Piaskowa Góra to pierwsza część, w której osią jest historia matki Jadzi i jej córki Dominiki, ich relacje, wybory oraz życie w Wałbrzychu. Do tego dochodzą inni bohaterowie - bliscy, rodzina, sąsiadki i przyjaciółki. Czasowo obejmuje głównie PRL.
Dla mnie rzeczywistość opisywana jest w tej książce w sposób niesamowicie prosty, spostrzegawczy i delikatny. Zwykłe codzienne...
2023
Chmurdalia druga część historii matki Jadzi i jej córki Dominiki. Pojawiają się również nowi bohaterowie oraz miejsca, oprócz Wałbrzycha autorka pokazała również życie w Niemczech, Stanach Zjednoczonych czy Kamieńsku. Tutaj większość akcji dzieje się w latach dziewięćdziesiątych, ale są też odwołania do czasów II wojny światowej.
Podobnie jak w pierwszej części - Piaskowej górze, rzeczywistość opisywana jest w tych książkach w sposób niesamowicie prosty, spostrzegawczy i delikatny. Opisy czasów wojny są dla mnie zawsze wyjściem poza strefę komfortu, ale w tych książkach są one mimo swojego bardzo trudnego charakteru są miękkie i delikatne. Najbardziej podobało mi się, że autorka w żaden sposób nie ocenia zachowania bohaterów, pozwala im popełniać błędy nie próbując za wszelką cenę ich poprawiać, edukować czy usprawiedliwiać. Autorka przedstawia zwykłe życie zwykłych osób w sposób niesamowicie wciągający i zachęcający do refleksji, wzruszeń, irytacji, zadumy, ale również odnajdywaniu siebie i swoich bliskich w bohaterach.
instagram: @kofeinowe.ksiazki
Chmurdalia druga część historii matki Jadzi i jej córki Dominiki. Pojawiają się również nowi bohaterowie oraz miejsca, oprócz Wałbrzycha autorka pokazała również życie w Niemczech, Stanach Zjednoczonych czy Kamieńsku. Tutaj większość akcji dzieje się w latach dziewięćdziesiątych, ale są też odwołania do czasów II wojny światowej.
Podobnie jak w pierwszej części - Piaskowej...
2024-01-23
Dave Eggers to amerykański pisarz, wydawca i aktywista. Jest autorem powieści, opowiadań, książek dla dzieci oraz literatury faktu. Jest założycielem niezależnego wydawnictwa McSweeney’s i współzałożycielem projektu literackiego wspierającego pisarstwo, a także bierze udział w działaniach aktywistycznych na rzecz praw człowieka.
“Mnich z Mokki” to biografia Mokhtara Alkhanshalego, amerykanina jemeńskiego pochodzenia. Według legendy ziarna kawy zaparzono po raz pierwszy w Mokce, porcie na jemeńskim wybrzeżu. Mokhtar wyrusza więc do Jemenu, odwiedza plantacje kawowców, nawiązuje współpracę przy zbiorach i obróbce i chce przywrócić jemeńskiej kawie jej miejsce w biznesie. Okazało się bowiem, że niektóre próbki kawy mają unikalne walory smakowe i zdobywają najwyższe oceny według wymogów Specialty Coffee Association of America (SCAA). Jednak podczas jego pobytu w 2015 r. wybucha wojna domowa i Mokhtar na własną rękę próbuje wydostać się z Jemenu. Oczywiście z kawą.
Dla mnie ta książka to pełna pasji opowieść o determinacji i zapale do rozpowszechnienia tradycji związanej z piciem kawy oraz chęci pomocy osobom pracującym na jemeńskich plantacjach. “Mnich z Mokki” to opis niesamowicie ciężkiej, ale również bardzo satysfakcjonującej i prowadzącej do spełnienia zawodowego pracy oraz dbania o tradycję. Zrozumiałe jest dla mnie dążenie głównego bohatera do dzielenia się wyjątkową kawą z innymi, bo mi również sprawia przyjemność spokojne picie kawy w gronie bliskich mi osób. Dodatkowo, zagadnienia związane ze światem arabskim nie są mi bliskie, więc opisy Jemenu, ale również związane z tym zachowanie dyskryminacyjne zwróciły moją uwagę na inne kultury.
-----
http://instagram.com/kofeinowe.ksiazki
Dave Eggers to amerykański pisarz, wydawca i aktywista. Jest autorem powieści, opowiadań, książek dla dzieci oraz literatury faktu. Jest założycielem niezależnego wydawnictwa McSweeney’s i współzałożycielem projektu literackiego wspierającego pisarstwo, a także bierze udział w działaniach aktywistycznych na rzecz praw człowieka.
“Mnich z Mokki” to biografia Mokhtara...
2024-02-20
Dave Eggers to amerykański pisarz, wydawca i aktywista. Jest autorem powieści, opowiadań, książek dla dzieci oraz literatury faktu. Jest założycielem niezależnego wydawnictwa McSweeney’s i współzałożycielem projektu literackiego wspierającego pisarstwo, a także bierze udział w działaniach aktywistycznych na rzecz praw człowieka.
Książka opowiada o młodej dziewczynie Mae, która porzuca nudną biurową pracę i zostaje pracownicą największej na świecie firmy internetowej - Circle. Dziewczyna jest zachwycona nowoczesnością, rozwojem technologicznym i social mediowymi aktywnościami firmy. Działania te zaczynają wkrótce dominować w jej życiu i przysłaniają bezpośredni kontakt z bliskimi i rzeczywistością.
Historia przedstawiona w książce może być z gatunku “ku przestrodze” i ma duży potencjał do refleksji nad wszechobecną cyfryzacją i dostępnością na globalną skalę. W szczególności, że pozostawione zakończenie jest otwarte i ciąg dalszy można je interpretować na różne sposoby. Zabrakło mi tu jednak przedstawienia intencji bohaterów książki. Nie wiadomo dlaczego tak naprawdę twórcy firmy promują globalny brak prywatności i nieustające udzielanie się w sieci. Czy chodzi o władzę, pieniądze, kontrolę, a może jednak ochronę i bezpieczeństwo? Dlaczego większość pracowników bezmyślnie tkwi w dążeniu do coraz lepszych efektów, większej wydajności, chęci spełnienia swoich ambicji za wszelką cenę? Nie wyjaśniono dlaczego główna bohaterka jest ślepo zapatrzona w działalność firmy, mimo faktu iż jej bliscy są do niej sceptycznie nastawieni. Wydarzenia przedstawione w książce są dla mnie punktem wyjścia do dalszej dyskusji, natomiast nie wywołały we mnie poczucia zaskoczenia i zaciekawienia tą historią. Dla mnie jest oczywiste, że praca w tego rodzaju korpo i bycie częścią wszechobecnej dostępności związane jest z ogromnym napięciem, które jest niebezpieczne i do którego na dłuższą metę nie da się przyzwyczaić.
----
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/
Dave Eggers to amerykański pisarz, wydawca i aktywista. Jest autorem powieści, opowiadań, książek dla dzieci oraz literatury faktu. Jest założycielem niezależnego wydawnictwa McSweeney’s i współzałożycielem projektu literackiego wspierającego pisarstwo, a także bierze udział w działaniach aktywistycznych na rzecz praw człowieka.
Książka opowiada o młodej dziewczynie Mae,...
2024-02-26
Jean-Paul Didierlaurent był francuskim pisarzem, laureatem licznych konkursów na opowiadania. “Lektor z pociągu 6:27” była jego pierwszą powieścią.
“Lektor z pociągu 6:27” to historia Guylaina Vignollesa, pracującego w zakładzie recyklingu książek, której nienawidzi. Swoją niechęć okazuje poprzez wykradanie stamtąd pojedynczych stron książek, które nie zostały zniszczone i czytaniu ich na głos w pociągu, którym dojeżdża do pracy. Jego codzienność jest dość monotonna dopóki nie zostaje zaproszony do domu starców jako lektor oraz nie znajduje tajemniczego pendrive’a z zapiskami młodej kobiety.
Historia opisana w tej krótkiej powieści jest niezwykła w swojej zwykłości. Akcja jest spokojna, nie dzieje się tu nic nadzwyczajnego czy wzniosłego, a bohaterowie są zwyczajnymi ludźmi. Każda z postaci żyje swoim życiem i robi wszystko, by było ono bardziej znośne i robi to z uwzględnieniem swojej wyjątkowej wrażliwości. W opisywanej codzienności nuda, frustracje i lęki mieszają się z nadzieją, humorem, drobnymi przyjemnościami i miłymi zbiegami okoliczności. Dla bohaterów bardzo ważnymi chwilami jest obcowanie z literaturą, która pozwala im na ucieczkę do bezpiecznej i kojącej przestrzeni, a także pozwala na nawiązywanie zaskakujących, ale bardzo radosnych i może nawet romantycznych znajomości. Niemal czułam ból, wstręt i pogardę Guylaina do maszyny, która niszczyła książki i miałam myśl, że gdyby podobny pomysł na fabułę miałby Stephen King to ta historia potoczyłaby się zupełnie inaczej…
-----
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/
Jean-Paul Didierlaurent był francuskim pisarzem, laureatem licznych konkursów na opowiadania. “Lektor z pociągu 6:27” była jego pierwszą powieścią.
“Lektor z pociągu 6:27” to historia Guylaina Vignollesa, pracującego w zakładzie recyklingu książek, której nienawidzi. Swoją niechęć okazuje poprzez wykradanie stamtąd pojedynczych stron książek, które nie zostały zniszczone i...
2024-04-16
J. D. Salinger to jeden z najważniejszych, a przy okazji najbardziej tajemniczych amerykańskich pisarzy. Autor kilku zbiorów opowiadań oraz jedynej wydanej powieści “Buszujący w zbożu”.
“Buszujący w zbożu” pokazuje kilka dni z życia nastolatka - Holdena Caulfielda, który został wyrzucony z college'u i przed powrotem do domu rodzinnego spędza czas w Nowym Jorku. Salinger przedstawił w formie monologu niepokoje bohatera zniechęconego dorosłym światem pełnym hipokryzji i głupoty, poruszając tematy m.in. tożsamości, religii czy seksualności. Książka przez niektórych uznana jako kontrowersyjna, ze względu na występujące wulgaryzmy, czy rzekome zachęty do buntu.
Książka - klasyk, którą nadrobiłam jako osoba znacznie starsza niż jej główny bohater. Dla mnie to dość typowe i uniwersalne przemyślenia nastolatka, który jest niepoważny, porywczy, żyje w swojej bańce, ma swoje wyobrażenie o otaczającym go świecie i problem z jego zaakceptowaniem. Jednocześnie w całej tej złości i niezgodzie znajduje się wrażliwość, smutek, samotność oraz tęsknota i wszystkie te emocje mieszają się ze sobą i są efektem szukania miejsca na pomieszczenie w sobie niesprawiedliwości realnego świata. Autor pokazał dorastanie Holdena i różnice między niewinnym dzieciństwem a dorosłością, miłością Holdena do młodszej siostry Phoebe i niechęcią do kolegów z college’u, rodziców, nauczycieli czy starszego brata pracującego w Hollywood. Chwilami nie rozumiałam zblazowanego podejścia Holdena, wydawało mi się głupie i bezsensowne, ale postanowiłam się nad tym trochę zastanowić i przypomnieć sobie swoje dorastanie. Doszłam do wniosku, że zdanie sobie sprawy, że życie jest niesprawiedliwe, niejednoznaczne i wygląda zupełnie inaczej niż z perspektywy dziecka, jest trudne do zaakceptowania i bycie nastolatkiem jest trudne i wyjątkowe w swoim doświadczeniu. To jest bardzo emocjonalny czas między beztroskim dzieciństwem a spokojniejszą dorosłością i rozumiem to, że głównym bohater ma problem z zaakceptowaniem świata, jego zachowanie nie jest dla mnie kontrowersyjne. Wiem, że potrzebne jest sporo czasu i doświadczenia, żeby zdać sobie sprawę z tego, że nasze otoczenie jest wypełnione obłudą, oszustwami, krzywdą i na wiele aspektów nie mamy żadnego wpływu, a wsparcie rodziców, nauczycieli i innych dorosłych nie zawsze jest zrozumiane i docenione przez nastolatków.
---
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/
J. D. Salinger to jeden z najważniejszych, a przy okazji najbardziej tajemniczych amerykańskich pisarzy. Autor kilku zbiorów opowiadań oraz jedynej wydanej powieści “Buszujący w zbożu”.
“Buszujący w zbożu” pokazuje kilka dni z życia nastolatka - Holdena Caulfielda, który został wyrzucony z college'u i przed powrotem do domu rodzinnego spędza czas w Nowym Jorku. Salinger...
Sosuke Natsukawa to pseudonim japońskiego pisarza, autora książek z gatunku literatura obyczajowa, romans i literatura piękna. Zadebiutował powieścią “God’s Medical Records”, która wygrała konkurs Shogakukan Fiction Prize i została zekranizowana. Z wykształcenia lekarz, absolwent uniwersytetu Shinshu.
“O kocie, który ratował książki” to opowieść o nastolatku Rintaro, który po śmierci dziadka dziedziczy antykwariat Natsuki. Pewnego dnia w antykwariacie pojawia się kot, zabiera chłopaka do tajemniczych labiryntów i prosi go o pomoc w ratowaniu ginących książek.
Książka jest prosta, nieskomplikowana i bezpośrednia. Autor pokazał w niej książki ginące w różny sposób, a także poczucie samotności, niechęci do szkoły i żałoby głównego bohatera. Tytułowy kot łączy nieśmiałego i wrażliwego Rintaro z osobami, które niszczą książki i dzięki temu ratuje zarówno książki, jak i chłopaka. Kot zachęca głównego bohatera do sprawdzenia się, zrobienia czegoś nowego, stanowczo i delikatnie, w obszarze, w którym czuje się on dobrze - w końcu kocha książki, a antykwariat jest jego azylem. Dla mnie ta książka to bajka, która wiadomo, że dobrze się kończy. Jednocześnie wzbudziła we mnie refleksję na temat książek, trendów i tego jaką wartość mają najbardziej popularne książki oraz klasyki gatunków. Staram się wybierać książki, które w jakiś sposób mnie zaintrygują, ich opis, recenzje, okładka, a nie tylko świetna i kolorowa reklama i rzadziej sięgam po bardzo popularne współczesne książki. Tak, wiem, że na tej okładce jest napis “międzynarodowy bestseller”, rzuciła mi się w oczy jak weszłam do biblioteki, wyjątkowo wyróżniała się na półce. Morał przedstawiony w książce jest oczywisty, przynajmniej dla osób, które angażują się w czytanie książek i dla których książki to coś więcej niż miłe spędzenie czasu i rozrywka. Po przeczytaniu “O kocie, który ratował książki” pozwoliłam sobie na chwilę przemyśleń jakiego rodzaju jestem czytelniczką, po co czytam, jakie gatunki są dla mnie rozwijające i dlaczego pewnego rodzaju książek po przeczytaniu w ogóle nie pamiętałam, a które nawet po długim czasie wzbudzają we mnie emocje.
#kofeinoweksiazki #bookstagram #ksiazki #biblioteka #sosukenatsukawa
---
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/
Sosuke Natsukawa to pseudonim japońskiego pisarza, autora książek z gatunku literatura obyczajowa, romans i literatura piękna. Zadebiutował powieścią “God’s Medical Records”, która wygrała konkurs Shogakukan Fiction Prize i została zekranizowana. Z wykształcenia lekarz, absolwent uniwersytetu Shinshu.
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to“O kocie, który ratował książki” to opowieść o nastolatku Rintaro, który...