Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tytuł tej książki nie jest ścisły. Owszem, o niepodległości Polski jest większa część publikacji, lecz o Wielkiej Wojnie jako walkach zbrojnych jest bardzo mało (20 stron). Pierwszy rozdział „Długi wiek XIX” ma nam przybliżyć kontekst wybuchu konfliktu. Niestety, autor czasami zapuszcza się zbyt daleko w przeszłość(XVI-XVII wiek), chcąc nam uświadomić genezę wydarzeń. Nie jest zatem to przyjazna synteza. Szczególnie kiepskie są dwa podrozdziały: Brytyjsko-rosyjska „wielka gra” o Azję i Wojny Brytyjsko-Afgańskie. Czuje się jakby duże fragmenty zostały skopiowane z jakieś encyklopedii. Jest za dużo dat, liczb, nazw. W ogóle co te tematy mają wspólnego z I wojną światową? Przecież w latach 1914-17, Anglia i Rosja były sprzymierzeńcami. Ma nam to mówić o niestałości sojuszy? Też mi wiedza. Od biedy drugi podrozdział można połączyć z tematem mówiącym o zdobywaniu wpływów przez Wielką Brytanię na Bliskim Wschodzie w czasie Wielkiej Wojny. Występuje tu nagłe (bez śródtytułu, akapitu) przejście do tematu zamachu na arcyksięcia i przygotowań do wojny, co prawdopodobnie jest błędem redakcji.

Ciekawy jest za to rozdział „Tajny front” o zmaganiach wywiadów i zakulisowej polityce. Dowiadujemy się o niemieckim planie zrewolucjonizowania Rosji przy pomocy Lenina i bolszewików. Autor obala też mit Maty Hari jako super szpiega, który to został wymyślony przez wywiad francuski dla zakrycia ich porażek. W tym rozdziale jest też wspomniany temat anglików na Bliskim Wschodzie. Pojawia się tu słynny Thomas Edward Lawrence i miej znani ale ważni szpiedzy – Gertrude Bell i Percy Cox. Temat jest bardzo ważny, gdyż skutki tamtych działań Brytyjczyków wywierają obecnie ogromny wpływ na tamten region i cały świat.

Najbardziej obszerny rozdział dotyczy niepodległości Polski. Autor bardzo drobiazgowo pisze o staraniach polaków o wolą ojczyznę. Jako politologa bardziej interesują go kwestie polityki międzynarodowej, wiec mamy tu i o orientacjach polaków w stosunku do zaborców(i vice versa), jak i stanowisku Ententy w sprawie niepodległości naszego kraju i jego granic. Ostatnie kilkadziesiąt stron poświęconych jest walce polaków z Ukraińcami, Litwinami i przede wszystkim z bolszewikami.

Problem tej książki jest taki, że ani nie jest popularnonaukowa, gdyż jak już wspominałem występuje w niej wiele informacji – przede wszystkim nadmiar pełnych dat, co i może ma nam pomóc w orientacji czasowej, ale raczej przeszkadza. Duży minus za brak map, które powinny być, jeżeli autor obficie operuje nazwami geograficznymi. Nie mam kompetencji do oceny strony merytorycznej, więc pomijam to milczeniem. Nie jest to również książka naukowa, gdyż nie spełnia kryteriów takiej publikacji – brak przypisów, bibliografii etc. Jest tylko indeks osób.

Tytuł tej książki nie jest ścisły. Owszem, o niepodległości Polski jest większa część publikacji, lecz o Wielkiej Wojnie jako walkach zbrojnych jest bardzo mało (20 stron). Pierwszy rozdział „Długi wiek XIX” ma nam przybliżyć kontekst wybuchu konfliktu. Niestety, autor czasami zapuszcza się zbyt daleko w przeszłość(XVI-XVII wiek), chcąc nam uświadomić genezę wydarzeń. Nie...