Cytat dnia
W tym objawia się cała nędza naszej natury ludzkiej, iż staliśmy się bogami, a w chwilach przytomności rozpaczamy, iż nie mamy swoich bogów.
Najnowsze artykuły
ArtykułyCo czwarty Polak pobiera e-booki i audiobooki z nielegalnych źródeł. Ta kampania ma to zmienić
17
Artykuły10 najlepszych książek września. Powrót króla kryminału
5
ArtykułyPewne sekrety zabierzemy do grobu. Stefan Ahnhem o twórczości, życiu i planach na kolejne lata
3
ArtykułyJesienne nowości i zapowiedzi Wydawnictwa Mova3
Popularne wyszukiwania
Polecamy
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2023
2021
1988
1986
1970
1963
1963
1960
1958
1956
1954
1946
1932
1930
1929
1928
1928
1927
1926
1925
Opowieści niesamowite z języka polskiego Stanisław Lem 
Inspirująca, starannie wyselekcjonowana kolekcja opowieści niesamowitych, które nie tylko czarują naszą polską mową, ale najzwyczajniej w świecie dostarczają rozrywki, nieraz bardzo wyrafinowanej. Jestem zaskoczony poziomem tego wydawnictwa i każdemu miłośnikowi grozy rekomenduję tę pozycję bez najmniejszego wahania.
Gdybym miał wybrać 6 najlepszych opowiadań, byłyby to:
1. Schulz – "Sanatorium pod Klepsydrą",
2. Grabiński - "Czad",
3. Sosnkowski – "Duch Białego Szczytu",
4. Baliński – "Koniec rodziny Jasnych",
5. Lem – "Ze wspomnień Ijona Tichego III",
6. Krasiński – "Mściwy karzeł".
Wybór bardzo trudny, bo niby dlaczego miałbym nie uwzględnić "Narożnej kamienicy" Korzeniowskiego, "Hangaru nr 7" lub "Dziwnego pasażera" Meissnera, czy "Włosów krzyczących na głowie" Barszczewskiego?
Czy opowieści te potrafią przerazić? Niektóre tak. Większość poprzestaje „tylko” na odmalowaniu nastroju tajemnicy, aury niepokoju, próbując ją niejako oswoić poprzez umieszczenie akcji wydarzeń w szarej codzienności, w zwykłym mieście, wśród zwyczajnych ludzi.
Ale tu nawet nie o to chodzi, żeby się bać: na pierwszy plan wysuwa się wartość edukacyjna antologii. Kto wcześniej słyszał o Stanisławie Balińskim, Janie Barszczewskim, czy Wacławie Filochowskim ? Kto zdawał sobie sprawę, że w naszym polskim języku powstało tyle perełek spod znaku niesamowitości i grozy? Kto był świadom, że Krasiński pisał makabryczne opowiadania? Otóż to: nikt, lub prawie nikt. Drugi aspekt edukacyjny to inspiracja. Mnie osobiście zbiór PiW-u zachęcił do wzmożonych poszukiwań. Mam ochotę na więcej, chcę poznać pozostałe historie grozy od Meissnera, Balińskiego, Korzeniowskiego, czy Sosnkowskiego. "Opowieści niesamowite" spełniają swoją edukacyjną rolę znakomicie, a niejako w bonusie czytelnik otrzymuje porcję czarnych wrażeń: strachu, niepokoju i wypaczonej rzeczywistości. Ów eliksir smakuje znakomicie, ponieważ stworzony został z najwyższej jakości składników. Sam sprawdziłem. Wybrano naprawdę perełki, najlepsze z najlepszych. Wydanie kilkudziesięciu złotych na tak dopracowany produkt jest nie tylko obowiązkiem, ale i prawdziwą przyjemnością.
Muzykanci króla jegomości Mieczysław Smolarski 
Bardzo sympatyczna książka o młodości renesansowego muzyka i kompozytora Mikołaja Gomółki. Akcja toczy się w latach 1545-1552, począwszy od przybycia 10-letniego Mikołaja na dwór wawelski, przez pobyt w Wilnie, aż po wyzwoliny na wykształconego muzyka. Bohaterami uczynił autor krąg ówczesnych muzyków, są tu i Krzysztof Borek, i Wacław z Szamotuł, czy Jan Klaus. Tak naprawdę jednak opowiada o monarchii jagiellońskiej, jej władcach, społeczeństwie i kulturze, wprowadzając mnóstwo historycznych postaci i zdarzeń z tego przełomowego okresu schyłku panowania dobrego starego Zygmunta i burzliwego początku rządów Zygmunta Augusta. Nie zawsze konsekwentnie trzyma się naiwnej perspektywy oglądu przez chłopca. Mnoży anegdotyczne wątki, wprowadzając pogodny humor i koloryt. Lubi też komentować od siebie. Nieco się od tego nadmiaru konstrukcja narracyjnie rozłazi, ale książka poznawczo jest ciekawie pomyślana, a całość czyta się wdzięcznie.
