Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Luźna i przewidywalna, dla odmóżdżenia, ale nie wiem czemu nazwana komedia romantyczna, bo może raz się zaśmiałam.

Luźna i przewidywalna, dla odmóżdżenia, ale nie wiem czemu nazwana komedia romantyczna, bo może raz się zaśmiałam.

książka świetnie pokazuje, że to zachowanie rodziców ma wpływ na zachowanie dziecka. Najbardziej podoba mi się cytat „dziecko, które czuje się lepiej, zachowuje się lepiej”. Dlaczego żyjemy w błędnym przekonaniu, że dziecko najpierw musi poczuć się gorzej, żeby zaczęło zachowywać się lepiej? W wychowaniu dziecka nie toleruję kar, poniżania czy ośmieszania dziecka, a już na pewno klapsów czy bicia, więc trochę ciężko czytało mi się początek książki, gdzie autorka sama przyznała, że stosowała te metody w wychowywaniu swoich dzieci i że nie raz je zlała - a potem cudowne objawienie i pozytywna dyscyplina.
Na plus jest to, że w trakcie czytania książki zaczęłam od razu wprowadzać te metody w wychowywaniu swojego już prawie 4 latka i widziałam natychmiastowy efekt. Współpraca z dzieckiem (jesteśmy w jednej drużynie i nie walczymy o władzę), ciągła rozmowa (ale nie prawienie kazań), pytania pełne ciekawości (zamiast wydawania poleceń i nakazów), przyznawanie się do błędów (również przez rodziców!), rozwiązywanie problemów (ale nie w trakcie trwania konfliktu i wzburzonych emocji - to jest bardzo ważne), pomysł pozytywnej przerwy (i wymyślenie specjalnego miejsca na „odpoczynek od emocji”). Książka zawiera dużo ciekawych i efektywnych metod, warto w trakcie robić sobie notatki. Bardzo dobry fragment o priorytetach rodziców i ich osobowościach, m.in. Własny komfort (i pobłażanie dziecku) czy kontrola (nadmierne sterowanie dzieckiem).
Mały minus za zbyt częste powtarzanie tego, co było już w poprzednich rozdziałach, a ostatnia godzina-półtorej książki to w ogóle powtórzenie wszystkiego, co było wspomniane już wcześniej. Dla mnie też na minus fragmenty dla nauczycieli, pomysł spotkań klasowych itd., ale jestem świadoma, że książka dedykowana jest zarówno rodzicom jak i nauczycielom szkolnym, przedszkolnym czy opiekunom.
Uważam, że każdy rodzic, który chce wychowywać dziecko w miłości, wzajemnym zrozumieniu i szacunku, a nie agresji, walce o to, kto rządzi, czy pokazywaniu, że rodzic może wszystko, a dziecko nie, powinien przeczytać tę książkę.

książka świetnie pokazuje, że to zachowanie rodziców ma wpływ na zachowanie dziecka. Najbardziej podoba mi się cytat „dziecko, które czuje się lepiej, zachowuje się lepiej”. Dlaczego żyjemy w błędnym przekonaniu, że dziecko najpierw musi poczuć się gorzej, żeby zaczęło zachowywać się lepiej? W wychowaniu dziecka nie toleruję kar, poniżania czy ośmieszania dziecka, a już na...

Świetna, trzyma w napięciu, czyta się jednym tchem.

Świetna, trzyma w napięciu, czyta się jednym tchem.

Dobra, trzymająca w napięciu i szybko sie czyta.
Pan Mróz w formie, ale ewidentnie tęskni za Chyłka i Zordonem - Siarka w swoich dialogach brzmiała mi tu jak 100% Chyłka.
Postać Langera, który jak się odezwie to chce mi się śmiać, żeby zaraz przypomnieć jakim zwyrolem i psychopata w rzeczywistości jest.

Dobra, trzymająca w napięciu i szybko sie czyta.
Pan Mróz w formie, ale ewidentnie tęskni za Chyłka i Zordonem - Siarka w swoich dialogach brzmiała mi tu jak 100% Chyłka.
Postać Langera, który jak się odezwie to chce mi się śmiać, żeby zaraz przypomnieć jakim zwyrolem i psychopata w rzeczywistości jest.

Najlepsza część! choć pozostawia niedosyt i wciąż
brakuje mi wyjaśnienia urwanych wątków z przeszłości Hailie. Mam nadzieję, że to nie koniec, bo pokochałam tę serię.
EDIT: jednak jak się okazało to ostatni tom tej serii, mega smutek!

Najlepsza część! choć pozostawia niedosyt i wciąż
brakuje mi wyjaśnienia urwanych wątków z przeszłości Hailie. Mam nadzieję, że to nie koniec, bo pokochałam tę serię.
EDIT: jednak jak się okazało to ostatni tom tej serii, mega smutek!

Zdecydowanie brakuje mi tu ciągłości i wyjaśnienia nagle urwanych wątków z poprzednich tomów. Mimo wszystko jest wiele ciekawych momentów trzymających w napięciu i ta część bardzo mi się podobała.

Zdecydowanie brakuje mi tu ciągłości i wyjaśnienia nagle urwanych wątków z poprzednich tomów. Mimo wszystko jest wiele ciekawych momentów trzymających w napięciu i ta część bardzo mi się podobała.

Kolejna świetna część, choć dalej uważam, że Hailie jest zbyt infantylna jak na swoje już prawie 17 lat i lekko rozhisteryzowana, co mnie osobiście irytuje. Mam nadzieję, że w następnych częściach przeszła jakaś przemianę😆

Kolejna świetna część, choć dalej uważam, że Hailie jest zbyt infantylna jak na swoje już prawie 17 lat i lekko rozhisteryzowana, co mnie osobiście irytuje. Mam nadzieję, że w następnych częściach przeszła jakaś przemianę😆

Początkowo miałam wrażenie, że ta część niczym mnie nie zaskoczy, tak jak pierwsza. Momentami irytowała mnie główna bohaterka swoją infantylnościa i pierdołatowością, miałam wrażenie, że chyba jestem za stara na tę serię. Jednak z każdą stroną wciągałam się co raz bardziej, w tej części jest też dużo więcej akcji, no i nie wiem kiedy to się stało, ale bardzo polubiłam Rodzinę Monet i pochłonęłam w parę godzin. Z chęcią sięgnę po resztę tomów.

Początkowo miałam wrażenie, że ta część niczym mnie nie zaskoczy, tak jak pierwsza. Momentami irytowała mnie główna bohaterka swoją infantylnościa i pierdołatowością, miałam wrażenie, że chyba jestem za stara na tę serię. Jednak z każdą stroną wciągałam się co raz bardziej, w tej części jest też dużo więcej akcji, no i nie wiem kiedy to się stało, ale bardzo polubiłam...

Zdecydowanie lepsza niż pierwsza część „Gorzka pomarańcza”. Więcej emocji autorki, więcej szczegółów.
Za każdym razem jestem przerażona tym jak mężczyźni w krajach arabskich traktują kobiety i dzieci - przemoc fizyczna i psychiczna jest dla mnie nie do pomyślenia.

Zdecydowanie lepsza niż pierwsza część „Gorzka pomarańcza”. Więcej emocji autorki, więcej szczegółów.
Za każdym razem jestem przerażona tym jak mężczyźni w krajach arabskich traktują kobiety i dzieci - przemoc fizyczna i psychiczna jest dla mnie nie do pomyślenia.

Ciekawa, aczkolwiek mając porównanie do wielu innych książek o tej tematyce, ta ma o wiele mniej szczegółów, przez to też oczywiście jest taka krótka.

Ciekawa, aczkolwiek mając porównanie do wielu innych książek o tej tematyce, ta ma o wiele mniej szczegółów, przez to też oczywiście jest taka krótka.

Swietna książka, po przeczytaniu jej wiem dlaczego była bestsellerem. Do końca trzyma w napięciu. To ten rodzaj, gdzie cały czas czytając błagasz, żeby zakończyła się happy endem (dla ofiary oczywiście).

Swietna książka, po przeczytaniu jej wiem dlaczego była bestsellerem. Do końca trzyma w napięciu. To ten rodzaj, gdzie cały czas czytając błagasz, żeby zakończyła się happy endem (dla ofiary oczywiście).

Niestety dużo słabsza od pierwszej części, w której było znacznie więcej wciągającej akcji. Tu w połowie jest takie pomieszanie z poplątaniem i przekombinowaniem, że trzeba się naprawdę skupić, żeby się nie pogubić.

Niestety dużo słabsza od pierwszej części, w której było znacznie więcej wciągającej akcji. Tu w połowie jest takie pomieszanie z poplątaniem i przekombinowaniem, że trzeba się naprawdę skupić, żeby się nie pogubić.

Dla osób (takich jak ja) interesujących się tematyką terroryzmu, a co więcej studiujących ten przedmiot parę lat temu, ta książka niewiele wniesie, nie dowiedziałam się niczego nowego. Napisana bardzo chaotycznie i ogólnikowo. Miała duży potencjał a wyszło miernie.

Dla osób (takich jak ja) interesujących się tematyką terroryzmu, a co więcej studiujących ten przedmiot parę lat temu, ta książka niewiele wniesie, nie dowiedziałam się niczego nowego. Napisana bardzo chaotycznie i ogólnikowo. Miała duży potencjał a wyszło miernie.

Bardzo dobra książka, chyba inne niż wszystkie, bo tu historia Polki przeplatana jest wstawkami autorki na temat faktycznych wydarzeń na świecie - informacje z międzynarodowych gazet i telewizji, historie ofiar handlu ludźmi, które można znaleźć na YT. Duzo wiedzy na temat obrzezania i jak to się odbywało w Egipcie, ogólnie dużo historii, która ciężko się czyta, fakty są naprawdę drastyczne.
Jeśli chodzi o samą historię Polki - momentami za bardzo wulgarnie i ordynarnie.

Bardzo dobra książka, chyba inne niż wszystkie, bo tu historia Polki przeplatana jest wstawkami autorki na temat faktycznych wydarzeń na świecie - informacje z międzynarodowych gazet i telewizji, historie ofiar handlu ludźmi, które można znaleźć na YT. Duzo wiedzy na temat obrzezania i jak to się odbywało w Egipcie, ogólnie dużo historii, która ciężko się czyta, fakty są...

Uwielbiam serię Lipowo, choć za każdym razem zastanawiam się, czy autorka nie mogłaby pisać mniejszych objętościowo książek, jednak już na sam koniec zawsze akcja tak dynamicznie sie zmienia i dochodzi tyle nowych faktów, że wiem, że nie jest to możliwe :)

Uwielbiam serię Lipowo, choć za każdym razem zastanawiam się, czy autorka nie mogłaby pisać mniejszych objętościowo książek, jednak już na sam koniec zawsze akcja tak dynamicznie sie zmienia i dochodzi tyle nowych faktów, że wiem, że nie jest to możliwe :)

Mam sentyment do książek Shukri, bo jako pierwsze wprowadziły mnie w arabski świat - mimo że zdaje sobie sprawę, że to fikcja literacka i wydaje mi się, że niestety autorka chce tylko umacniać obraz i stereotypowe wyobrażenie o Muzułmanach, które mamy my Europejczycy, co nie jest dobre.
Według mnie ta pozycja jest jedną z lepszych, bo dużo jest informacji o ISIS, radykalizacji dzieci oraz przetaczane są fakty z historii, a fakty oczywiście fikcja nie są.

Mam sentyment do książek Shukri, bo jako pierwsze wprowadziły mnie w arabski świat - mimo że zdaje sobie sprawę, że to fikcja literacka i wydaje mi się, że niestety autorka chce tylko umacniać obraz i stereotypowe wyobrażenie o Muzułmanach, które mamy my Europejczycy, co nie jest dobre.
Według mnie ta pozycja jest jedną z lepszych, bo dużo jest informacji o ISIS,...

Oj wymęczyła mnie ta książka bardzo - zazwyczaj jedną książkę z podobną ilością stron czytam parę godzin, a Chłopki czytałam chyba dwa tygodnie.
Wymęczyła mnie głównie przez swoją formę - wszystko jest pomieszane, rozdziały w ogóle mogłyby nie być tytułowane bo i tak jest tam mix wszystkiego, dodatkowo ilość imion i nazwisk wszystkich postaci jest tak ogromna, że nie jestem w stanie przytoczyć ani jednego nazwiska wspomnianego w książce. I powtórzę też opinię poprzedników o wspominaniu jednych osób na początku a potem na końcu książki, gdzie przy takiej ilości przytaczanych nazwisk, nawet już nie kojarzysz o kogo chodzi.
Są momenty, które chciałam pomijać, ale nigdy tego nie robię. Oczywiscie było też mnóstwo ciekawych faktów, których nie znałam wcześniej i nie zgodzę się z opinią wystawioną tu wcześniej, że książka opowiada głównie o tym jak to małe dzieci musiały pracować i nie mogły się uczyć - owszem o tym jest sporo, ale przytoczone jest wiele historii ludzi żyjących na wsi, bardzo ciekawych i smutnych zarazem. Niechciane małżeństwa, praca wiejskich dziewczyn w mieście jako służba, mordęga na polu i w gospodarstwie, w tym praca we Francji, religijność, odmienność od miastowych.
Ciężka książka, ale mimo wszystko warta przeczytania.

Oj wymęczyła mnie ta książka bardzo - zazwyczaj jedną książkę z podobną ilością stron czytam parę godzin, a Chłopki czytałam chyba dwa tygodnie.
Wymęczyła mnie głównie przez swoją formę - wszystko jest pomieszane, rozdziały w ogóle mogłyby nie być tytułowane bo i tak jest tam mix wszystkiego, dodatkowo ilość imion i nazwisk wszystkich postaci jest tak ogromna, że nie jestem...

Myslalam, ze nie skończę tej trylogii, bo 1 i 2 część długo męczyłam i kompletnie mi nie podeszły. 3 część to dla mnie duże zdziwienie, naprawdę bardzo dobrze się czyta, dużo ciekawych akcji no i to zakończenie… rewelacja!

Myslalam, ze nie skończę tej trylogii, bo 1 i 2 część długo męczyłam i kompletnie mi nie podeszły. 3 część to dla mnie duże zdziwienie, naprawdę bardzo dobrze się czyta, dużo ciekawych akcji no i to zakończenie… rewelacja!

Mam mieszane odczucia. Oczekiwałam, że w drugiej części wszystko się wyjaśni, a tak naprawdę przez cały czas aż do samego końca dalej nie wiadomo (według mnie) co jest prawdą, a co nie. Właśnie to zakończenie rozczarowało, bo jednak chciałoby się mieć już wszystko podane jak na tacy. Akcja też jakoś mi się dłużyła o wiele bardziej niż w pierwszej części, tutaj też dużo rzeczy wydawało mi się zbytnio zagmatwanych, często się gubiłam i musiałam wracać parę stron wstecz. Zdecydowanie niższa ocena niż w przypadku Nieodnalezionej, ale seria dobra, tylko czuć niedosyt i chciałoby się więcej.

Mam mieszane odczucia. Oczekiwałam, że w drugiej części wszystko się wyjaśni, a tak naprawdę przez cały czas aż do samego końca dalej nie wiadomo (według mnie) co jest prawdą, a co nie. Właśnie to zakończenie rozczarowało, bo jednak chciałoby się mieć już wszystko podane jak na tacy. Akcja też jakoś mi się dłużyła o wiele bardziej niż w pierwszej części, tutaj też dużo...

Świetna książka, o ile można powiedzieć „świetna” o książce, która porusza tak trudny temat jakim jest przemoc domowa.
Bardzo mocna i ciężka książka, ale mimo tego, że wielokrotnie prawie wywoływała u mnie łzy, to przeczytałam ją w kilka godzin, bo nie mogłam się oderwać.
Według mnie jedna z lepszych książek Mroza.

Świetna książka, o ile można powiedzieć „świetna” o książce, która porusza tak trudny temat jakim jest przemoc domowa.
Bardzo mocna i ciężka książka, ale mimo tego, że wielokrotnie prawie wywoływała u mnie łzy, to przeczytałam ją w kilka godzin, bo nie mogłam się oderwać.
Według mnie jedna z lepszych książek Mroza.