Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jakie to jest dobre...

Jakie to jest dobre...

Książka w klimatach Krakowa, wiedźm i magii. Książka wciąga, rzuca urok i nie pozwala się oderwać, zaskakuje i porywa.
Polecam gorąco!

Książka w klimatach Krakowa, wiedźm i magii. Książka wciąga, rzuca urok i nie pozwala się oderwać, zaskakuje i porywa.
Polecam gorąco!

Drugi tom "Dożywocia" nie zawiódł mnie ani jednym zdaniem, żadną przydawką ani postacią. Barwna, kolorowa, śmieszna i jak zwykle obowiązkowo poprawiająca humor. Książkę powinni przepisywać jako lek na jesienną depresję oraz złe samopoczucie. A kilka cytatów z książki już krąży wśród moich znajomych - przyjęły się samoistnie.
Gorąco polecam!

Drugi tom "Dożywocia" nie zawiódł mnie ani jednym zdaniem, żadną przydawką ani postacią. Barwna, kolorowa, śmieszna i jak zwykle obowiązkowo poprawiająca humor. Książkę powinni przepisywać jako lek na jesienną depresję oraz złe samopoczucie. A kilka cytatów z książki już krąży wśród moich znajomych - przyjęły się samoistnie.
Gorąco polecam!

Pierwsze opowiadanie dobre, fabuła i pomysł bardzo dobre, ale drugiej części już czegoś brakło. Mam nadzieję, że wymuszone to było koniecznością przedstawienia nowej postaci a nie brakiem pomysłu. Tu też pojawia się Dora - ale nie jestem pewna czy to dobry zabieg, osoby które znają Ti, sporo rzeczy rozumieją, a Ci którzy sięgają po tę serię pierwszy raz mogą czuć się zdezorientowani pojawieniem się tej postaci. Ale pomijając te niuanse, czyta się dobrze, humor sympatyczny a pierwsze opowiadanie ma bardzo intrygującą fabułę.

Pierwsze opowiadanie dobre, fabuła i pomysł bardzo dobre, ale drugiej części już czegoś brakło. Mam nadzieję, że wymuszone to było koniecznością przedstawienia nowej postaci a nie brakiem pomysłu. Tu też pojawia się Dora - ale nie jestem pewna czy to dobry zabieg, osoby które znają Ti, sporo rzeczy rozumieją, a Ci którzy sięgają po tę serię pierwszy raz mogą czuć się...

Cóż... książka dla dzieci to nie jest. Biorąc się za czytanie spodziewałam się kryminału... nie wiem właściwie dlaczego, a nie dramatu społeczno-obyczajowego.
Zaczyna się nijako - od śmierci i to nie żadnego morderstwa ale nagłej, nieprzewidzianej śmierci radnego małego miasteczka. Czytelnik nawet się nie spodziewa jaki to będzie miało wpływ na życie mieszkańców.
Książka dobrze napisana, podobały mi się psychologiczne aspekty postaci, ich wewnętrzne rozterki. Rowling pokazała prawdziwą naturę ludzi, ich niedoskonałości skrzętnie chowane przed znajomymi, oraz to jak na prawdę postrzega ich otoczenie.
Książka jest mocna w przekazie oraz języku.

Cóż... książka dla dzieci to nie jest. Biorąc się za czytanie spodziewałam się kryminału... nie wiem właściwie dlaczego, a nie dramatu społeczno-obyczajowego.
Zaczyna się nijako - od śmierci i to nie żadnego morderstwa ale nagłej, nieprzewidzianej śmierci radnego małego miasteczka. Czytelnik nawet się nie spodziewa jaki to będzie miało wpływ na życie mieszkańców.
Książka...

Kolejna książka o Mordimerze, którą pewnie za parę dni zapomnę.
Schemat ten sam, uniżony sługa ten sam. Może coś ruszy w końcu do przodu ta historia?

Kolejna książka o Mordimerze, którą pewnie za parę dni zapomnę.
Schemat ten sam, uniżony sługa ten sam. Może coś ruszy w końcu do przodu ta historia?

Szału nie ma, przewidywalna okropnie.

Szału nie ma, przewidywalna okropnie.

Pierwszy tom zaciekawiał, drugi męczył odrobinę - ale trzeci kiedy zbliża się człowiek do rozwiązania już wciąga. Moim problemem było znaleźć postać, której mogłabym kibicować. Znalazłam ją dopiero w 3 tomie, ale warto było. Podobało mi się, że historia się rozwiązuje, wszystkie części układanki wskakują na swoje miejsca. Świat ciekawy, nietuzinkowy, pozwalający wymusić na czytelniku całe pokłady wyobraźni.

Pierwszy tom zaciekawiał, drugi męczył odrobinę - ale trzeci kiedy zbliża się człowiek do rozwiązania już wciąga. Moim problemem było znaleźć postać, której mogłabym kibicować. Znalazłam ją dopiero w 3 tomie, ale warto było. Podobało mi się, że historia się rozwiązuje, wszystkie części układanki wskakują na swoje miejsca. Świat ciekawy, nietuzinkowy, pozwalający wymusić na...

Druga część okazuje się jeszcze ciekawsza od pierwszej. Świetna historia, subtelne tchnienie nowości jeśli chodzi o ujęcie tematu.
Bardzo przyjemna książeczka, która zachęca aby przeczytać ją od deski do deski.
Zakończenie na tyle otwarte, że jest szansa na pociągnięcie historii dalej.

Druga część okazuje się jeszcze ciekawsza od pierwszej. Świetna historia, subtelne tchnienie nowości jeśli chodzi o ujęcie tematu.
Bardzo przyjemna książeczka, która zachęca aby przeczytać ją od deski do deski.
Zakończenie na tyle otwarte, że jest szansa na pociągnięcie historii dalej.

Początek był trudny, ale spodobał mi się pomysł na fabułę, książka w miarę historii się rozkręca. Obecnie zabieram się za drugi tom, ale pierwszy teoretycznie można uznać za historię zakończoną, mimo to jestem ciekawa co było dalej z Serafiną, księciem oraz groteskami.

Początek był trudny, ale spodobał mi się pomysł na fabułę, książka w miarę historii się rozkręca. Obecnie zabieram się za drugi tom, ale pierwszy teoretycznie można uznać za historię zakończoną, mimo to jestem ciekawa co było dalej z Serafiną, księciem oraz groteskami.

Rzadko się zdarza, aby każdy kolejny tom książki był lepszy od poprzedniego. "Ziemiomorze" jako zebrany cykl - jest pod tym względem wyjątkiem. Ciekawe ujęcia bohaterów i historie opowiedziane w sposób spokojny - pozawalają wciągnąć się w fabułę i kolejne przygody. Świat magii jest spójny i ciekawy, różni się od tego co serwują nam inni autorzy fantastyki - właśnie dlatego gorąco polecam!

Rzadko się zdarza, aby każdy kolejny tom książki był lepszy od poprzedniego. "Ziemiomorze" jako zebrany cykl - jest pod tym względem wyjątkiem. Ciekawe ujęcia bohaterów i historie opowiedziane w sposób spokojny - pozawalają wciągnąć się w fabułę i kolejne przygody. Świat magii jest spójny i ciekawy, różni się od tego co serwują nam inni autorzy fantastyki - właśnie dlatego...

Mile mnie zaskoczyła. Fabuła dobrze poprowadzona, wiedza idealnie dawkowana, intryguje każda nowa informacja o głównych bohaterach, powodując, że czytelnik chce wiedzieć więcej i więcej.
Dopiero ostatnie strony wyjaśniają historię.

Mile mnie zaskoczyła. Fabuła dobrze poprowadzona, wiedza idealnie dawkowana, intryguje każda nowa informacja o głównych bohaterach, powodując, że czytelnik chce wiedzieć więcej i więcej.
Dopiero ostatnie strony wyjaśniają historię.

Świetna książka! Po prostu... polecam całą serię! Grzędowicz świetnie prowadzi fabułę, nie ma w niej czasu na nudę czy chwilę wytchnienia - tylko wypieki na twarzy i pożeranie kolejnych tomów. A na koniec tylko żal, że już się skończyło czytać - bo chce się więcej, znacznie więcej.

Świetna książka! Po prostu... polecam całą serię! Grzędowicz świetnie prowadzi fabułę, nie ma w niej czasu na nudę czy chwilę wytchnienia - tylko wypieki na twarzy i pożeranie kolejnych tomów. A na koniec tylko żal, że już się skończyło czytać - bo chce się więcej, znacznie więcej.

Losy bohaterów, w końcu zaczynają się rozwiązywać, ale jak znam Pilipiuka to tylko ułuda i w dwóch ostatnich tomach pewnie jeszcze zamiesza.
Czyta się bardzo dobrze.

Losy bohaterów, w końcu zaczynają się rozwiązywać, ale jak znam Pilipiuka to tylko ułuda i w dwóch ostatnich tomach pewnie jeszcze zamiesza.
Czyta się bardzo dobrze.

Robi się co raz ciekawiej, postacie giną, pojawiają się, albo tylko czytelnikowi marzy się, że się jeszcze pojawią, bo zdążył ich polubić. Cóż zobaczymy w kolejnym tomie jak to się wszystko potoczy.

Robi się co raz ciekawiej, postacie giną, pojawiają się, albo tylko czytelnikowi marzy się, że się jeszcze pojawią, bo zdążył ich polubić. Cóż zobaczymy w kolejnym tomie jak to się wszystko potoczy.

Spodziewałam się książki dla dzieci... no może dla młodzieży, tym razem Pilipiuk mnie zaskoczył - to książka dla dorosłych.
Czyta się dobrze, chociaż początek średnio się klei, po paru stronach jednak, akcja już biegnie normalnym rytmem.
Ciekawa, aczkolwiek westchnień ochów i achów nie ma.

Spodziewałam się książki dla dzieci... no może dla młodzieży, tym razem Pilipiuk mnie zaskoczył - to książka dla dorosłych.
Czyta się dobrze, chociaż początek średnio się klei, po paru stronach jednak, akcja już biegnie normalnym rytmem.
Ciekawa, aczkolwiek westchnień ochów i achów nie ma.

Rozwiązanie fabuły mnie nie zaskoczyło, a wręcz mam wrażenie, że autorka zostawiła sobie furtkę na jeszcze jedną trylogię. Zdążyłam polubić młodsze pokolenie, które doszło do głosu. Niektóre wątki tylko jakoś tak rozwiązane zostały szybko i bez polotu. Mimo wszystko książka mi się podobała.

Rozwiązanie fabuły mnie nie zaskoczyło, a wręcz mam wrażenie, że autorka zostawiła sobie furtkę na jeszcze jedną trylogię. Zdążyłam polubić młodsze pokolenie, które doszło do głosu. Niektóre wątki tylko jakoś tak rozwiązane zostały szybko i bez polotu. Mimo wszystko książka mi się podobała.

Drugi tom, zaintrygował, chociaż niektóre rozwiązania i chwyty dało się przewidzieć.
Ciekawa jestem jak się rozwiną poszczególne wątki w trzecim tomie.

Drugi tom, zaintrygował, chociaż niektóre rozwiązania i chwyty dało się przewidzieć.
Ciekawa jestem jak się rozwiną poszczególne wątki w trzecim tomie.

Ciekawa, chociaż druga bardziej mi się podobała.

Ciekawa, chociaż druga bardziej mi się podobała.

Dużo lepsza niż pierwsza część. Pojawia się więcej wątków, które toczą się równolegle. Główna bohaterka schodzi trochę na drugi plan, ale i tak mnie czasami drażniła. Czyta się szybko i lekko.

Dużo lepsza niż pierwsza część. Pojawia się więcej wątków, które toczą się równolegle. Główna bohaterka schodzi trochę na drugi plan, ale i tak mnie czasami drażniła. Czyta się szybko i lekko.