Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od razu widać, że książka wyszła spod pióra mistrza. "Czerwony sztorm" ukazuje całkiem możliwy konflikt w 80-tych latach. Wielowątkowość pozwala ujrzeć ten konflikt z różnych stron. Każdy znajdzie tu coś dla siebie, czy jest fanem piechoty, lotnictwa czy marynarki lub dyplomacji. Na duży minus zasługuje słabe ukazanie sprzętu, szczególnie ZSRR. Mimo to polecam !

Od razu widać, że książka wyszła spod pióra mistrza. "Czerwony sztorm" ukazuje całkiem możliwy konflikt w 80-tych latach. Wielowątkowość pozwala ujrzeć ten konflikt z różnych stron. Każdy znajdzie tu coś dla siebie, czy jest fanem piechoty, lotnictwa czy marynarki lub dyplomacji. Na duży minus zasługuje słabe ukazanie sprzętu, szczególnie ZSRR. Mimo to polecam !

Kolejna część przygód polskiego awanturnika - sarmaty równie dobra jak tom poprzedni, a nawet trochę lepszy. Tom II otrzymał ode mnie jedną gwiazdkę więcej za kilka scen batalistycznych, które uwielbiam.

Kolejna część przygód polskiego awanturnika - sarmaty równie dobra jak tom poprzedni, a nawet trochę lepszy. Tom II otrzymał ode mnie jedną gwiazdkę więcej za kilka scen batalistycznych, które uwielbiam.

Po przeczytanie tego tytułu od razu widać, że autor interesuje się dziejami Rzeczpospolitej Obojga Narodów XVII wieku. Szczegółowość opisów od dworku szlacheckiego po wyposażenie husarskie, a także wiernie odwzorowany język z tamtej epoki (nawet przekleństwa) jeszcze bardziej potwierdzają stwierdzenie, że autor rzeczywiście interesuje się tamtymi realiami.
W tej książce szlachta nie jest ukazana tak jak np. w "Potopie" H.Sienkiewicza tj. dobroduszna, kochające ojczyznę. Wizja szlachty z tytułu Komudy jest przeciwieństwem do szlachty sienkiewiczowskiej. Na tak wysoką ocenę składa się wiele czynników: wierność opisów, ciekawe połączenie historii Dymitra Samozwańca z głównym bohaterem, Jackiem Dydyńskim, a także wątek kryminalny (dochodzenie ws. próby zabójstwa Samozwańca) i opisanie codziennego życia w XVII wieku. Minusy też są. Niestety, ale sama książka nie jest zbyt długa ok. 420. Dodatkowo wydawnictwo zastosowało duże marginesy, co sztucznie wydłuża długość książki - jak dla mnie to minus. Również dziwnie jest rozwiązana sprawa przypisów - nie zawsze są one oznaczone, w związku z czym trzeba zapamiętać, w którym momencie należy przejść na ostatnie strony i przeczytać przypis. Podsumowując książka rewelacyjna. Mogę ją polecić nie tylko hobbystą historii, ale także tym, którzy historią w ogóle się nie interesują. POLECAM !

Po przeczytanie tego tytułu od razu widać, że autor interesuje się dziejami Rzeczpospolitej Obojga Narodów XVII wieku. Szczegółowość opisów od dworku szlacheckiego po wyposażenie husarskie, a także wiernie odwzorowany język z tamtej epoki (nawet przekleństwa) jeszcze bardziej potwierdzają stwierdzenie, że autor rzeczywiście interesuje się tamtymi realiami.
W tej książce...