-
ArtykułyZawodne pamięci. „Księga luster” E.O. ChiroviciegoBartek Czartoryski1
-
Artykuły„Cud w dolinie Poskoków”, czyli zabawna opowieść o tym, jak kobiety zmieniają światRemigiusz Koziński3
-
ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Times New Romans“ Julii Biel!LubimyCzytać8
-
ArtykułyWygraj egzemplarz „Róż i fiołków” Gry Kappel Jensen. Akcja recenzenckaLubimyCzytać2
Biblioteczka
2022-04-30
2022-04-22
Chyba najlepsza (jak do tej pory - czytam po kolei :)) cześć Cyklu Inkwizytorskiego. Może za sprawą zakończenia ostatniego opowiadania "Wodzowie Ślepych", które po prostu mnie zachwyciło. To, jak kończą się Łowcy Dusz jest tak samo nierealne, jak zaskakujące i ciekawe. Biorę się za kolejne części. Polecam!
Chyba najlepsza (jak do tej pory - czytam po kolei :)) cześć Cyklu Inkwizytorskiego. Może za sprawą zakończenia ostatniego opowiadania "Wodzowie Ślepych", które po prostu mnie zachwyciło. To, jak kończą się Łowcy Dusz jest tak samo nierealne, jak zaskakujące i ciekawe. Biorę się za kolejne części. Polecam!
Pokaż mimo to2022-04-18
Cykl inkwizytorski daje mi to, czego oczekuję od dobrego fantasy (w tym przypadku historycznego fantasy :)) - przeniesienia się do zupełnie innych realiów, zapomnienia o otaczającym świecie, ciętego języka, dobrego humoru, no i ciekawych historii...poza tym odnoszę wrażenie, że z każdym tomem jest coraz lepiej. Oby tak dalej!
Cykl inkwizytorski daje mi to, czego oczekuję od dobrego fantasy (w tym przypadku historycznego fantasy :)) - przeniesienia się do zupełnie innych realiów, zapomnienia o otaczającym świecie, ciętego języka, dobrego humoru, no i ciekawych historii...poza tym odnoszę wrażenie, że z każdym tomem jest coraz lepiej. Oby tak dalej!
Pokaż mimo to2022-04-03
Piekara się rozkręca z następnym tomem, oby tak dalej. Do połowy książki miałem wrażenie, że każde kolejne opowiadanie jest podobne, ale okazało sie, że dwa ostatnie (Wąż i gołębica oraz Żar serca) były kapitalne i mocno wciągające. Nadal Inkwizytor epatuje przemocą, ale taki już chyba jego "urok". Mniej natomiast wątków kobiecych, co chyba jest na plus (po lekturze pierwszej części odniosłem wrażenie - i chyba nie tylko ja - że męski szowinizm jest aż nadto rozbudowany...)
Piekara się rozkręca z następnym tomem, oby tak dalej. Do połowy książki miałem wrażenie, że każde kolejne opowiadanie jest podobne, ale okazało sie, że dwa ostatnie (Wąż i gołębica oraz Żar serca) były kapitalne i mocno wciągające. Nadal Inkwizytor epatuje przemocą, ale taki już chyba jego "urok". Mniej natomiast wątków kobiecych, co chyba jest na plus (po lekturze...
więcej mniej Pokaż mimo to2022-03-20
Wydaje się, że głównym celem Jacka Piekary było zszokowanie czytelnika i epatowanie kontrowersyjnym stylem bycia głównego bohatera. Ale prócz tego odebrałem tą powieść jako dobrą przygodę i naprawdę kawał dobrej, pisarskiej roboty! Czyta się świetnie i szybko. Swoją drogą przypomina trochę zbiór opowiadań o pewnym jasnowłosym Wiedźminie. Jestem zachęcony światem inkwizytora Mordimera i na pewno przeczytam kolejną część.
Wydaje się, że głównym celem Jacka Piekary było zszokowanie czytelnika i epatowanie kontrowersyjnym stylem bycia głównego bohatera. Ale prócz tego odebrałem tą powieść jako dobrą przygodę i naprawdę kawał dobrej, pisarskiej roboty! Czyta się świetnie i szybko. Swoją drogą przypomina trochę zbiór opowiadań o pewnym jasnowłosym Wiedźminie. Jestem zachęcony światem inkwizytora...
więcej mniej Pokaż mimo to2021-10-24
Tym razem z trochę mniejszym polotem, więcej tu gier politycznych i "magicznych". Nie ukrywam jednak, że warto przeczekać nieco "przegadane" fragmenty, żeby później cieszyć się doskonałą narracją i kolejnymi opisami Sapkowskiego. Zakończenie ciekawe, trzymające w napięciu i ciekawości co będzie dalej. Podsumowując - polecam!
Ps. To nie jest książka typu rollercoaster! Mam coraz większe przekonanie, że w Wiedźmina trzeba się po prostu wczuć i odpłynąć w nieistniejący świat magii, driad i elfów.
Edit 30.01.2022: Po dwukrotnym przeczytaniu tego tomu stwierdzam, że to chyba najbardziej zagmatwana cześć Sagi...Ale ocenę podtrzymuję 😊
Tym razem z trochę mniejszym polotem, więcej tu gier politycznych i "magicznych". Nie ukrywam jednak, że warto przeczekać nieco "przegadane" fragmenty, żeby później cieszyć się doskonałą narracją i kolejnymi opisami Sapkowskiego. Zakończenie ciekawe, trzymające w napięciu i ciekawości co będzie dalej. Podsumowując - polecam!
Ps. To nie jest książka typu rollercoaster! Mam...
2021-11-24
Nieco przydługa kontynuacja ulubionych przygód łowcy potworów (chociaż w tej odsłonie główny bohater występuje coraz rzadziej poświęcając się zbawianiu świata i poszukiwaniem dwóch najważniejszych kobiet w swoim życiu :)). Wątki "przygodowe" przeplatają się standartowo z polityką, te drugie jakby bardziej męczące, ale przez to trzymające w napięciu i oczekiwaniu na to co nastąpi. Chyba dlatego całość zajęła Autorowi prawie 600 stron.... tak czy inaczej zdecydowanie polecam. Ostatnia część przede mną 😉
Nieco przydługa kontynuacja ulubionych przygód łowcy potworów (chociaż w tej odsłonie główny bohater występuje coraz rzadziej poświęcając się zbawianiu świata i poszukiwaniem dwóch najważniejszych kobiet w swoim życiu :)). Wątki "przygodowe" przeplatają się standartowo z polityką, te drugie jakby bardziej męczące, ale przez to trzymające w napięciu i oczekiwaniu na to co...
więcej mniej Pokaż mimo to2021-11-12
Rewelacja. To, że fabuła jest nierówna, a wątki się mnożą, nie przeszkadza w niczym, a wręcz sprawia, że chce się dalej brnąć w nierealny i niezwykły świat Wiedźmina. Dużo przeskoków czasowych faktycznie powoduje, że można się pogubić, ale wiele wątków się wyjaśnia. Najlepsze i najbardziej dynamiczne jest zakończenie. Zdecydowanie polecam i jadę dalej 😊
Rewelacja. To, że fabuła jest nierówna, a wątki się mnożą, nie przeszkadza w niczym, a wręcz sprawia, że chce się dalej brnąć w nierealny i niezwykły świat Wiedźmina. Dużo przeskoków czasowych faktycznie powoduje, że można się pogubić, ale wiele wątków się wyjaśnia. Najlepsze i najbardziej dynamiczne jest zakończenie. Zdecydowanie polecam i jadę dalej 😊
Pokaż mimo to2021-11-04
Moim zdaniem najlepsza część sagi. Wiele się dzieje, a autor jak zwykle czaruje słowem. Zdecydowanie polecam!
Moim zdaniem najlepsza część sagi. Wiele się dzieje, a autor jak zwykle czaruje słowem. Zdecydowanie polecam!
Pokaż mimo to2021-10-10
Do momentu "zabrania się" za Wiedźmina wydawało mi się że nie jestem fanem fantasy 🙂 Zbiór opowiadań jest powalający i w mojej opinii dużo ciekawszy niż Ostatnie Życzenie. Moim zdaniem to Sapkowski w najlepszym wydaniu. Chylę czoła i ruszam dalej!
Do momentu "zabrania się" za Wiedźmina wydawało mi się że nie jestem fanem fantasy 🙂 Zbiór opowiadań jest powalający i w mojej opinii dużo ciekawszy niż Ostatnie Życzenie. Moim zdaniem to Sapkowski w najlepszym wydaniu. Chylę czoła i ruszam dalej!
Pokaż mimo to2021-02-09
Nie da się ukryć, że trylogia Piotrowskiego to świetny dreszczowiec. Z perspektywy przeczytanych 3 części stwierdzam, że Cherub jest niemal tak genialny jak Piętno 🙂 A może nawet lepszy, porusza nieznany i uznawany raczej za tabu, temat BDSM i darknetu. Cherub wciąga i nie daje się oderwać. Piotrowski jest ewidentnym mistrzem zakonczeń...Zdecydowanie polecam! W stylu pisania Autora jest po prostu 'to coś'!
Nie da się ukryć, że trylogia Piotrowskiego to świetny dreszczowiec. Z perspektywy przeczytanych 3 części stwierdzam, że Cherub jest niemal tak genialny jak Piętno 🙂 A może nawet lepszy, porusza nieznany i uznawany raczej za tabu, temat BDSM i darknetu. Cherub wciąga i nie daje się oderwać. Piotrowski jest ewidentnym mistrzem zakonczeń...Zdecydowanie polecam! W stylu...
więcej mniej Pokaż mimo to2021-02-01
To było naprawdę dobre. Nie spodziewałem się tak mocnego i trzymającego w napięciu zakończenia, a cała fabuła jest utkana naprawdę sprawnie i w taki sposób, że czytelnik nie budzi się, a tym bardziej trudno mu się domyśleć "co będzie dalej". Moje wrażenie jest takie, że nie jest to literatura najwyższych lotów, ale Autor ma 'to coś', co sprawia że chce się więcej i więcej, a książkę czyta się błyskawicznie. Zdecydowanie polecam!
To było naprawdę dobre. Nie spodziewałem się tak mocnego i trzymającego w napięciu zakończenia, a cała fabuła jest utkana naprawdę sprawnie i w taki sposób, że czytelnik nie budzi się, a tym bardziej trudno mu się domyśleć "co będzie dalej". Moje wrażenie jest takie, że nie jest to literatura najwyższych lotów, ale Autor ma 'to coś', co sprawia że chce się więcej i więcej,...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-05-18
Kapitalna książka, napisana przez wybitnego popularyzatora nauki i ewolucjonizmu, naukowca przede wszystkim. Richard Dawkins to zdecydowanie 'bulterier Darwina' :) polecam bardzo mocno
Kapitalna książka, napisana przez wybitnego popularyzatora nauki i ewolucjonizmu, naukowca przede wszystkim. Richard Dawkins to zdecydowanie 'bulterier Darwina' :) polecam bardzo mocno
Pokaż mimo to2018-07-10
Jakkolwiek książka wzbudza dość uzasadnione kontrowersje, to na pewno warto ją przeczytać i pewnie niejednemu otworzy oczy na wiele spraw związanych z najnowszą historią naszego pięknego kraju :)
Jakkolwiek książka wzbudza dość uzasadnione kontrowersje, to na pewno warto ją przeczytać i pewnie niejednemu otworzy oczy na wiele spraw związanych z najnowszą historią naszego pięknego kraju :)
Pokaż mimo to2018-09-24
Książka z cyklu lektur obowiązkowych dla pasjonatów historii Dolnego Śląska. Autorka znana jest z lekkiego pióra, potrafi zaciekawić pasjonujacymi i często mało znanymi opowieściami o regionie. Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Polecam!
Książka z cyklu lektur obowiązkowych dla pasjonatów historii Dolnego Śląska. Autorka znana jest z lekkiego pióra, potrafi zaciekawić pasjonujacymi i często mało znanymi opowieściami o regionie. Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Polecam!
Pokaż mimo to2021-01-08
Podobnie jak Narrenturm, druga część trylogii jest niesamowita. Co prawda niektóre fragmenty mocno się dłużyły, stąd 9 zamiast 10-ciu, aczkolwiek jest to książka, do której nie da się porównać (przynajmniej ja nie potrafię) znanych pozycji literatury. Niesamowicie wciągająca, niesamowicie realistyczna (gdzie trzeba) i niesamowicie napisana. Wątki fantastyczne są jakby przyćmione nieprawdopodobnie rzetelnie nakreślonym tłem historycznym i ogromną wiedzą Autora. Mniej tu humoru i łacińskich wstawek niż w Narrenturmie, ale i tak w niektórych fragmentach było wesoło. Podsumowując - świetne dzieło, polecam każdemu, kto choć trochę interesuje się historią 🙂
Podobnie jak Narrenturm, druga część trylogii jest niesamowita. Co prawda niektóre fragmenty mocno się dłużyły, stąd 9 zamiast 10-ciu, aczkolwiek jest to książka, do której nie da się porównać (przynajmniej ja nie potrafię) znanych pozycji literatury. Niesamowicie wciągająca, niesamowicie realistyczna (gdzie trzeba) i niesamowicie napisana. Wątki fantastyczne są jakby...
więcej mniej Pokaż mimo to2020-04-19
Moim zdaniem książka 'Pułapka' jest rewelacyjna :) czyta się ją z wypiekami na twarzy i czeka się na to, co zdarzy się za chwilę, a właśnie w tym, zdawałoby się kluczowym momencie, Autorka przechodzi do kolejnego, spokojniejszego wątku. Sensacja, thriller i książka o Dolnym Śląsku jednocześnie. Po przeczytaniu książki aż strach znów jechać w Góry Izerskie, które zapewne kryją wiele nierozwikłanych dotąd tajemnic, nie wiem tylko czy akurat takich jak w powieści :)
Na marginesie nasuwa mi się jedno pytanie - dlaczego Autorka wymienia kilkukrotnie nazwę znanego polskiego kanału informacyjnego, którego nazwa składa się z 3 liter i 2 cyfr? PRZYPADEK? :)
Moim zdaniem książka 'Pułapka' jest rewelacyjna :) czyta się ją z wypiekami na twarzy i czeka się na to, co zdarzy się za chwilę, a właśnie w tym, zdawałoby się kluczowym momencie, Autorka przechodzi do kolejnego, spokojniejszego wątku. Sensacja, thriller i książka o Dolnym Śląsku jednocześnie. Po przeczytaniu książki aż strach znów jechać w Góry Izerskie, które zapewne...
więcej mniej Pokaż mimo to2018-09-15
Książka, nazywana "Biblią ateizmu", rzeczywiście może być tak odebrana. Autor - znakomity i zagorzały ewolucjonista, biolog - to niekwestionowany autorytet w świecie nauki. I w taki sposób podszedł też do kwestii wiary w Boga - naukowo. Szczególnie zaznacza się to w kolejnych rozdziałach, w których za pomocą nauki i jej metod dowodzenia kwestionuje istnienie wiary jako wiary i Boga jako Boga. Przeczytałem "Boga urojonego" dwa razy. Za pierwszym razem książka zrobiła na mnie piorunujące wrażenie i UWIERZYŁEM niemal we wszystko co napisał w niej Autor. Dzisiaj jestem już trochę bardziej sceptyczny, głównie z tego względu, że uważam, że wiara to wiara a nauka to nauka. Nie mniej jednak pozycja ta należy do tych, które trzeba w życiu przeczytać, aby wyrobić swój własny pogląd na kwestie, wiary i sensu życia, właśnie...
Książka, nazywana "Biblią ateizmu", rzeczywiście może być tak odebrana. Autor - znakomity i zagorzały ewolucjonista, biolog - to niekwestionowany autorytet w świecie nauki. I w taki sposób podszedł też do kwestii wiary w Boga - naukowo. Szczególnie zaznacza się to w kolejnych rozdziałach, w których za pomocą nauki i jej metod dowodzenia kwestionuje istnienie wiary jako...
więcej mniej Pokaż mimo to2019-11-15
Kapitalna powieść osadzona mocno w regionie Gór Sowich! Przeczytałem i nie żałuję. Książka rewelacyjna i wciągająca!
Kapitalna powieść osadzona mocno w regionie Gór Sowich! Przeczytałem i nie żałuję. Książka rewelacyjna i wciągająca!
Pokaż mimo to
Świetny początek regularnej fabuły o świecie Inkwizytorów (po cyklu opowiadań). Zmiana narracji, ciekawe historie w całości związane z głównym bohaterem. Nie zawiodłem się!
Świetny początek regularnej fabuły o świecie Inkwizytorów (po cyklu opowiadań). Zmiana narracji, ciekawe historie w całości związane z głównym bohaterem. Nie zawiodłem się!
Pokaż mimo to