Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety, ale nie dałem rady. Książka zupełnie nie w moim guście, dłużyła mi się, zero polotu. Reszty niestety nie przeczytam....

Niestety, ale nie dałem rady. Książka zupełnie nie w moim guście, dłużyła mi się, zero polotu. Reszty niestety nie przeczytam....

Moja pierwsza przeczytana książka Olgi Tokarczuk. I powiem szczerze, że jestem mocno zaskoczony. Nie wiem tylko, czy na plus, czy na minus. Bez wątpienia sztukę posługiwania się językiem Autorka ma opanowaną niemal do perfekcji. Natomiast w zupełności nie kupuję sfery światopoglądowej tej powieści. Pomijając fakt, że niekiedy było dość nudno, to zawsze zastanawiała mnie nieskrywana i niczym nieskrępowana niechęć do polskości samej w sobie, prezentowana przez niektórych polskich (!) pisarzy. Z podobnym sposobem przedstawienia Polaków spotkałem się w Trylogii Husyckiej Sapkowskiego. W tym cyklu, jak i w Empuzjonie Polacy przedstawiani są jako hałaśliwi, z daleka rozpoznawalni...buce, bo chyba tak to najłatwiej można określić 😉 Tak jak napisałem, ciężko mi to pojąć, no ale cóż, taka to już chyba specyfika naszych znakomitych Twórców.

Moja pierwsza przeczytana książka Olgi Tokarczuk. I powiem szczerze, że jestem mocno zaskoczony. Nie wiem tylko, czy na plus, czy na minus. Bez wątpienia sztukę posługiwania się językiem Autorka ma opanowaną niemal do perfekcji. Natomiast w zupełności nie kupuję sfery światopoglądowej tej powieści. Pomijając fakt, że niekiedy było dość nudno, to zawsze zastanawiała mnie...

Niestety, ale nie dałem rady dobrnąć do końca. W porównaniu z pozostałymi książkami Autorki znakomicie osadzonymi w regionie dolnośląskim, których bez wątpienia jestem fanem, to był jakiś (nie zawaham się tak napisać) horror. Duży minus

Niestety, ale nie dałem rady dobrnąć do końca. W porównaniu z pozostałymi książkami Autorki znakomicie osadzonymi w regionie dolnośląskim, których bez wątpienia jestem fanem, to był jakiś (nie zawaham się tak napisać) horror. Duży minus