Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdyby żył, dzisiaj, Mirek Nahacz obchodziłby swoje 30-ste urodziny i pewnie przeczytałby tłumaczenie swojej książki na język łemkowski. Na jednym ze spotkań autorskich zapytany czy czuje sie Łemkiem, odpowiedział "Ja się nie czuję, ja jestem Łemkiem".

Ja właśnie przeczytałam ten przekład. Dla mnie -to są szczególne emocje móc czytać tekst w najbliższym, tym pierwszym dla mnie - języku - łemkowskim.

Podziękowania Panu Piotrowi Krynickiemu za bardzo dobre tłumaczenie.

Gdyby żył, dzisiaj, Mirek Nahacz obchodziłby swoje 30-ste urodziny i pewnie przeczytałby tłumaczenie swojej książki na język łemkowski. Na jednym ze spotkań autorskich zapytany czy czuje sie Łemkiem, odpowiedział "Ja się nie czuję, ja jestem Łemkiem".

Ja właśnie przeczytałam ten przekład. Dla mnie -to są szczególne emocje móc czytać tekst w najbliższym, tym pierwszym dla...

Moja ocena książki nie jest obiektywna.
Jestem trzecim pokoleniem Łemków, którzy zostali wysiedleni w ramach akcji Wisła.
Według ostatniego Spisu Powszechnego z 2011, Łemków w Polsce jest 10 tys.

Lata represji komunistycznych zrobiły swoje....jakoś tak pozostało w głowach, że niektórzy ciągle się boją, że może czyjaś koncepcja na świat się zmieni i znowu będą traktowani jako gorsi (jeżeli jacyś jeszcze zostaną).
Łemkowie nie wiedzieli dlaczego i za co państwo komunistyczne w 1947 masowo ich wysiedliło.

Od wysiedleń minеły dziesiątki lat, upadł komunizm, weszliśmy do Unii Europejskiej, język łemkowski został wpisany na listę UNESCO - języków zagrożonych wymarciem, od kilku lat można zdawać maturę z języka łemkowskiego, Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji corocznie przydziela dotacje na realizacje rożnych projektów łemkowskich (czasopisma, książki, watry, radio internetowe itp) - pomimo tolerancji i ogólnej otwartości w stosunku do mniejszości - strach czy jakiś nawyk konspiracji pozostał. Ciągle, zdarza mi się słyszeć: " Тихо, не бeсiдуй так голосно, жебы дахто не чул"/ "Cicho, nie rozmawiaj tak głośno, żeby nikt nie usłyszał" gdy rozmawiamy w języku łemkowskim.

Moja ocena książki nie jest obiektywna.
Jestem trzecim pokoleniem Łemków, którzy zostali wysiedleni w ramach akcji Wisła.
Według ostatniego Spisu Powszechnego z 2011, Łemków w Polsce jest 10 tys.

Lata represji komunistycznych zrobiły swoje....jakoś tak pozostało w głowach, że niektórzy ciągle się boją, że może czyjaś koncepcja na świat się zmieni i znowu będą...

"Deje Andik?"/Gdzie jest Andik? - pytała w jezyku rusinskim Julia - matka Andy Warhola.

Doskonała biografia a ja zostałam fanką Warhola. Sama nie wiem w którym momencie urzekł mnie ten srebrzystowłosy artysta, mówiący o sobie, że jest "znikąd" . Tak nie do końca….był Rusinem (słowacki Łemko), którego rodzice przyjechali do Ameryki z Mikowa w Karpatach. Andy urodził się i wychował w Pittsburgu, gdzie cała rodzina regularnie uczęszczała w niedzielę do cerkwi greckokatolickiej. "Andy dużo z matką się modlił. Mam trzy jego modlitewniki zupełnie zaczytane" - wspomina brat.

Wiele, wiele lat póżniej nazwano go papieżem pop-artu, wielu uznawało za winnego kryzysu moralnego społeczeństwa amerykańskiego w latach siedemdziesiątych.

Artysta, którego największym dziełem był on sam.

Postać kontrowersyjna, raczej mało sympatyczna ale wytwarzająca wokół siebie niepowtarzalną aurę, która przyciągała jak magnes rzesze ludzi, którzy jak narkotyku pragnęli uwagi Andy Warhola.

Fanka Andika

"Deje Andik?"/Gdzie jest Andik? - pytała w jezyku rusinskim Julia - matka Andy Warhola.

Doskonała biografia a ja zostałam fanką Warhola. Sama nie wiem w którym momencie urzekł mnie ten srebrzystowłosy artysta, mówiący o sobie, że jest "znikąd" . Tak nie do końca….był Rusinem (słowacki Łemko), którego rodzice przyjechali do Ameryki z Mikowa w Karpatach. Andy urodził się ...

Cały czas intryguje mnie fenomen Andy Warhola i zastanawiam się w czym tkwi magnetyzm artysty, który tworzył dzieła kontrowersyjne i sam taki był.
Ja, nie umieściłabym w pokoju na ścianie obrazu krzesła elektrycznego czy puszki słynnej zupy Campbell, nie poszłabym na 6-8 godziny film Sleep, w którym nic się nie dzieję - kamera skierowana jest na śpiącego człowieka przez czas trwania całego filmu.
Andy, w wywiadach, bardzo trudny rozmówca, często bawi się z przeprowadzającym wywiad, na pytania zadawane przez dziennikarzy odpowiadał często bardzo lakonicznie używając mininmalnej ilości słów często zaledwie "yes" lub "no"; lub zdarzały się odpowiedzi w stylu, " dzisiaj jestem taki pusty, powiedz mi proszę co mam odpowiedzieć".

Cały czas intryguje mnie fenomen Andy Warhola i zastanawiam się w czym tkwi magnetyzm artysty, który tworzył dzieła kontrowersyjne i sam taki był.
Ja, nie umieściłabym w pokoju na ścianie obrazu krzesła elektrycznego czy puszki słynnej zupy Campbell, nie poszłabym na 6-8 godziny film Sleep, w którym nic się nie dzieję - kamera skierowana jest na śpiącego człowieka przez...