Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pożądasz nie tego, co widzisz, lecz tego, co sobie wyobrażasz.

Pożądasz nie tego, co widzisz, lecz tego, co sobie wyobrażasz.

Najwspanialsi ludzie są zawsze najskromniejsi. Jedynie głupcy i ubodzy duchem czują potrzebę mówienia o sobie, żeby urosnąć we własnych oczach.

Najwspanialsi ludzie są zawsze najskromniejsi. Jedynie głupcy i ubodzy duchem czują potrzebę mówienia o sobie, żeby urosnąć we własnych oczach.

Zamartwianie to właściwe podejście do życia. Życie jest jednym wielki powodem do zamartwiania.

Zamartwianie to właściwe podejście do życia. Życie jest jednym wielki powodem do zamartwiania.

Hedon. Był chyba taki grecki bóg? A raczej bożek, jak się to pewnie nazywało tu, na poświęconej ziemi. To niezła arogancja określać wszystkich innych bogów oprócz tego, którego samemu się wymyśliło, bożkami. "Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną". Oczywisty nakaz każdego dyktatora dla poddanych. Komizm polegał tylko na tym, że sami chrześcijanie nie dostrzegali tkwiącego w tym mechanizmu. To samospełnianie, samowzmacnianie, samonarastanie sprawiło, że dwa tysiące lat zdołał przetrwać przesąd, którego kluczowe pojęcie - zbawienie - było zastrzeżone dla szczęśliwców urodzonych w okresie będącym zaledwie mrugnięciem okiem w historii ludzkości. W dodatku zamieszkiwali oni ten maleńki skrawek Ziemi, do którego w ogóle dotarło przesłanie, dzięki czemu mogli się ustosunkować do krótkiego hasła reklamowego: "Raj".

Hedon. Był chyba taki grecki bóg? A raczej bożek, jak się to pewnie nazywało tu, na poświęconej ziemi. To niezła arogancja określać wszystkich innych bogów oprócz tego, którego samemu się wymyśliło, bożkami. "Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną". Oczywisty nakaz każdego dyktatora dla poddanych. Komizm polegał tylko na tym, że sami chrześcijanie nie dostrzegali tkwiącego ...

Drzwi do zakrystii znalazłem z boku za ołtarzem [...] nie było żadnego wina mszalnego, jedynie dwa pudełka opłatków z nadrukiem "Piekarnia Olsena". Włożyłem do ust cztery czy pięć, ale poczułem się tak, jakbym jadł bibułę - pęczniejąc, wysuszyły mi śluzówkę, musiałem więc je wypluć...

Drzwi do zakrystii znalazłem z boku za ołtarzem [...] nie było żadnego wina mszalnego, jedynie dwa pudełka opłatków z nadrukiem "Piekarnia Olsena". Włożyłem do ust cztery czy pięć, ale poczułem się tak, jakbym jadł bibułę - pęczniejąc, wysuszyły mi śluzówkę, musiałem więc je wypluć...

-Ha, ty jeszcze nie wiesz, jak to jest, kiedy twoi znajomi się starzeją, dziwaczeją, powtarzają się w kółko, a w końcu umierają. Kobity bez przerwy czegoś chcą, ale nie mówią dokładnie czego, a kiedy im to dasz, wtedy cię porzucają. A dzieci nabijają się z ciebie, ponieważ są przekonane, że one będą żyły inaczej i lepiej.

-Ha, ty jeszcze nie wiesz, jak to jest, kiedy twoi znajomi się starzeją, dziwaczeją, powtarzają się w kółko, a w końcu umierają. Kobity bez przerwy czegoś chcą, ale nie mówią dokładnie czego, a kiedy im to dasz, wtedy cię porzucają. A dzieci nabijają się z ciebie, ponieważ są przekonane, że one będą żyły inaczej i lepiej.