Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niby dramatycznie, a jednak co chwilę się śmiałam. Kłótnie Lecha i Gwinony bezcenne, św. Gwalbert jest pocieszny na swój sposób, a Ślaz to w ogóle nie wiem skąd się urwał. Genialne, polecam.

Niby dramatycznie, a jednak co chwilę się śmiałam. Kłótnie Lecha i Gwinony bezcenne, św. Gwalbert jest pocieszny na swój sposób, a Ślaz to w ogóle nie wiem skąd się urwał. Genialne, polecam.

Nie czytam zbyt wiele komiksów, więc nie mam z czym za bardzo tego porównywać. Sama historia przedstawiona tutaj jest naprawdę interesująca i w bardzo przystępny sposób przybliża nam życiorys Artemizji Gentileschi. Czytało się ją bardzo dobrze. Niestety ilustracje pozostawiają dużo do życzenia pod względem wykonania. W prawdzie kolorystyka jest przepiękna, jednak postacie często są narysowane w złych proporcjach i po prostu (moim zdaniem) brzydko. Pomimo tego całość broni się akcją, więc uważam, że ,,Artemizja" jest warta przeczytania.

Nie czytam zbyt wiele komiksów, więc nie mam z czym za bardzo tego porównywać. Sama historia przedstawiona tutaj jest naprawdę interesująca i w bardzo przystępny sposób przybliża nam życiorys Artemizji Gentileschi. Czytało się ją bardzo dobrze. Niestety ilustracje pozostawiają dużo do życzenia pod względem wykonania. W prawdzie kolorystyka jest przepiękna, jednak postacie...

Być może nie jest to dzieło literatury. Zwłaszcza początek nie był dla mnie przekonujący. Z czasem jednak zaczęłam się coraz bardziej przekonywać do tej książki. Historia w niej opisana jest niezwykle poruszająca. Czytając często odczuwałam wielkie poczucie niesprawiedliwości co do zasad, jakie panowały w środowisku, w którym wychowywała się autorka. Na moją ocenę może również wpływać to, że część tematów poruszanych w ,,Unorthodox" jest mi dosyć bliska i łatwo mi było utożsamić się z odczuciami głównej bohaterki. Tak więc ja osobiście książkę polecam. Porusza ona ważne tematy i jest napisana bardzo interesująco, przyjemnym językiem. Zdecydowanie warta przeczytania.

Być może nie jest to dzieło literatury. Zwłaszcza początek nie był dla mnie przekonujący. Z czasem jednak zaczęłam się coraz bardziej przekonywać do tej książki. Historia w niej opisana jest niezwykle poruszająca. Czytając często odczuwałam wielkie poczucie niesprawiedliwości co do zasad, jakie panowały w środowisku, w którym wychowywała się autorka. Na moją ocenę może...

Być może nie jest to książka dla każdego. Dla niektórych będzie za dziwna, dla innych za wolna, jeszcze innym może się nie spodobać z powodu, którego sama nie jestem w stanie tutaj znaleźć. Ja jednak jestem oczarowana. To jest po prostu moja książka. Przemówiła ona do mnie tematami jakie porusza, klimatem, tym, jak jest zbudowany świat oraz przepięknym językiem. Czytanie niemal każdego zdania było dla mnie jak delektowanie się przepysznym jedzeniem. Jak widać autorka po prostu potrafi operować językiem. Uwielbiam w tej książce też to, ile nawet po przeczytaniu jej pozostaje niewiadomych, ile można na jej temat myśleć. Uważam, że każdy powinien chociaż spróbować ją przeczytać ze względu na tematy, jakie porusza. Bardzo polecam, ja jestem zakochana.

Być może nie jest to książka dla każdego. Dla niektórych będzie za dziwna, dla innych za wolna, jeszcze innym może się nie spodobać z powodu, którego sama nie jestem w stanie tutaj znaleźć. Ja jednak jestem oczarowana. To jest po prostu moja książka. Przemówiła ona do mnie tematami jakie porusza, klimatem, tym, jak jest zbudowany świat oraz przepięknym językiem. Czytanie...

Nie spodziewałam się po tej książce niczego szczególnego i tak sobie teraz myślę, że chyba to dobrze. Całość czytało się szybko i przez większość czasu przyjemnie, jednak książka ta ma swoje minusy. W moim odczuciu była momentami przedramatyzowana. Z tego powodu nie mogłam brać akcji do końca na poważnie, ponieważ chciało mi się śmiać, a jestem pewna, że autorka nie miała na celu wzbudzenia we mnie takich emocji pisząc to, co napisała. Poza tym główna bohaterka mnie niezwykle irytowała. Na początku powieści byłam skłonna darzyć ją sympatią, jednak z czasem postępowania akcji mój pozytywny odbiór zaczął spadać. Aleksandra mówiła, że jest chrześcijanką, jednak nie zachowywała się jakby nią była. W życiu jej celem nie było bycie dobrym człowiekiem, ale zostanie zapamiętaną. Nie mówię, że te dwie rzeczy muszą się wykluczać, jednak dla głównej bohaterki liczyło się tylko to i nie obchodziło ją, jak swój cel osiągnie. Krótko mówiąc trochę hipokryzja, przynajmniej w moim odczuciu.
Zdecydowanie nie jest to książka dla każdego, jednak osoby zainteresowane kulturą wschodu, przedstawionym tutaj okresem historycznym czy też fani Wspaniałego Stulecia mogą z niej wyciągnąć coś dla siebie.

Nie spodziewałam się po tej książce niczego szczególnego i tak sobie teraz myślę, że chyba to dobrze. Całość czytało się szybko i przez większość czasu przyjemnie, jednak książka ta ma swoje minusy. W moim odczuciu była momentami przedramatyzowana. Z tego powodu nie mogłam brać akcji do końca na poważnie, ponieważ chciało mi się śmiać, a jestem pewna, że autorka nie miała...

Z początku podobał mi się koncept całej książki (w oryginale nie poznajemy płci głównego bohatera), jednak ostatecznie książka okazała się niewypałem. Być może w gdybym przeczytała ją po angielsku, to podeszłabym do niej nieco bardziej przychylnie, kto wie. Niestety, ostatecznie poznawanie w kółko byłych i obecnych partnerek i partnerów głównej bohaterki oraz czytanie o jej nieciekawych jak dla mnie rozmyślaniach w moim wypadku się nie sprawdziło. Po prostu się zanudziłam. Ostatnie dziesięć stron czytałam przez pół godziny. Być może to nie był dla mnie najlepszy moment, być może nie umiem czegoś w niej docenić. Nie wiem. Jednak ja nie mogę jej polecić z czystym sercem, ponieważ jedyne, co mi się w niej podobało to styl i początkowy zamysł.

Z początku podobał mi się koncept całej książki (w oryginale nie poznajemy płci głównego bohatera), jednak ostatecznie książka okazała się niewypałem. Być może w gdybym przeczytała ją po angielsku, to podeszłabym do niej nieco bardziej przychylnie, kto wie. Niestety, ostatecznie poznawanie w kółko byłych i obecnych partnerek i partnerów głównej bohaterki oraz czytanie o jej...

Cztery zamiast trzech gwiazdek dałam tylko ze względu na to, że pierwsza połowa książki nie była zła i miała jeszcze jakiś potencjał. Niestety w drugiej połowie opowieść zeszła moim zdaniem na trochę inny tor, który w ogóle mi się nie podobał. Piper, jedna z sióstr, bardzo mnie irytowała, za to jej chłopak był aż zbytnio wyidealizowany. W dodatku wystąpiła tu moim zdaniem wielka dziura fabularna. Mówienie, na czym polegała, było by niestety spojlerem, jednak mogę zapewnić, że każdy czytelnik jet w stanie ją dostrzec. Jednych końcowe rozwiązanie do siebie przekonało, innych nie. Ja należę do tych, których ono nie przekonało.
Pomimo tego myślę, że mniej wymagającemu czytelnikowi, który dopiero zaczyna przygodę z literaturą i lubi tajemnicze historie, książka ta może się spodobać. Mojej 12-letniej siostrze spodobała się bardzo. Ja się z nią nie polubiłam, ale jestem w stanie zrozumieć, dlaczego komuś mogła się spodobać. Księdze Kłamstw nie można odmówić klimatu, ani tego, ze czyta się ją szybko i bardzo łatwo, bez przystanków na refleksje. Pomimo tego, ja osobiście raczej jej nie polecam.

Cztery zamiast trzech gwiazdek dałam tylko ze względu na to, że pierwsza połowa książki nie była zła i miała jeszcze jakiś potencjał. Niestety w drugiej połowie opowieść zeszła moim zdaniem na trochę inny tor, który w ogóle mi się nie podobał. Piper, jedna z sióstr, bardzo mnie irytowała, za to jej chłopak był aż zbytnio wyidealizowany. W dodatku wystąpiła tu moim zdaniem...

To jest naprawdę dobra książka. W dość przystępny sposób przekazuje wiedzę na temat historii filozofii i zaznajamia nas z jej nurtami na przestrzeni wieków. Ja osobiście, choć miałam na to nadzieję, nie zapamiętałam, kto wymyślił jaki nurt i na czym on dokładnie polegał, a tym bardziej nie zapamiętałam który filozof był który, ponieważ informacji było za dużo, żeby wszystko spamiętać. Myślę jednak, że nie to jest w Świecie Zofii najważniejsze. Najważniejszy jest tutaj sam fakt, że lektura tej książki zmusza nas do myślenia i analizowania, a przecież o to przede wszystkim w filozofii chodzi. Myślę, ze spodobać się może ona za równo osobom, które miały już z filozofią do czynienia, jak i tym, które są w tym temacie zupełnie zielone. Ponadto warto zaznaczyć, że cała książka nie jest tylko zapisaną przystępnie historią filozofii, ponieważ mamy tu też wątek życia Zofii, które ulega zmianą dzięki filozofowi oraz inny tajemniczy wątek, który najlepiej będzie, jeżeli czytelnik będzie odkrywał samodzielnie. Jak najbardziej polecam

To jest naprawdę dobra książka. W dość przystępny sposób przekazuje wiedzę na temat historii filozofii i zaznajamia nas z jej nurtami na przestrzeni wieków. Ja osobiście, choć miałam na to nadzieję, nie zapamiętałam, kto wymyślił jaki nurt i na czym on dokładnie polegał, a tym bardziej nie zapamiętałam który filozof był który, ponieważ informacji było za dużo, żeby wszystko...

Aż trudno wyrazić, jak wielkie emocje wywołała u mnie ta książka.
Z początku nie było mi łatwo wgryźć się w historię, ze względu na wiele przeskoków czasowych. Pomimo tego czytałam z zaciekawieniem, chociaż brak stałej, wartkiej akcji sprawił, że nie miałam większej potrzeby dowiadywać się, co też będzie dalej. Czy to źle? Niekoniecznie. Myślę, że gdybym przeczytała Małe Życie na raz, dawka emocji dostarczona mi za jednym zamachem byłaby zbyt mocna dla mojej psychiki. Wiem, że są osoby, które były w stanie pochłonąć Małe Życie w dwa dni, jednak ja zdecydowanie do nich nie należę. Sądzę, że ta książkę wręcz lepiej czytać wolniej, aby być w stanie wszystko przemyśleć i odpowiednio przyswoić.
Co do emocji które we mnie wywołała ta lektura... brak mi słów, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu. W prawdzie to, co czułam zdecydowanie nie było przyjemne, jednak jak najbardziej warte odczuwania. Żadna książka nigdy nie wywołała u mnie tylu łez, tak wielkiego poczucia niesprawiedliwości i bezradności, takiej ilości empatii dla bohaterów.
Uwaga: nie polecam osobom, które same teraz przechodzą trudny okres w swoim życiu. Taka dawka smutku i złości w połączeniu z tym, cokolwiek teraz trudnego człowiek odczuwa nie jest najlepszym połączeniem. W taki wypadku polecam poczekać na spokojniejszy, lepszy moment.
Podsumowując: w 100% warte przeczytania

Aż trudno wyrazić, jak wielkie emocje wywołała u mnie ta książka.
Z początku nie było mi łatwo wgryźć się w historię, ze względu na wiele przeskoków czasowych. Pomimo tego czytałam z zaciekawieniem, chociaż brak stałej, wartkiej akcji sprawił, że nie miałam większej potrzeby dowiadywać się, co też będzie dalej. Czy to źle? Niekoniecznie. Myślę, że gdybym przeczytała Małe...

Historia bardzo krótka i łatwo przyswajalna, jednak w swojej prostocie potrafi sprawić, że człowiek spojrzy na własne życie z zupełnie innej perspektywy. Naprawdę warto przeczytać.

Historia bardzo krótka i łatwo przyswajalna, jednak w swojej prostocie potrafi sprawić, że człowiek spojrzy na własne życie z zupełnie innej perspektywy. Naprawdę warto przeczytać.

Świetna książka. Sprawdziła się idealnie gdy cierpiałam na niedobór narkotyków, którymi byli Olimpijscy Herosi i Kroniki Rodu Kane. Polecam dla wszystkich fanów świata mitologii wujcia Ricka.

Świetna książka. Sprawdziła się idealnie gdy cierpiałam na niedobór narkotyków, którymi byli Olimpijscy Herosi i Kroniki Rodu Kane. Polecam dla wszystkich fanów świata mitologii wujcia Ricka.