Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie urzekła ani mnie ani moich dzieci. Nie polecam. Nie podoba mi się w niej zupełnie nic.

Nie urzekła ani mnie ani moich dzieci. Nie polecam. Nie podoba mi się w niej zupełnie nic.

Jeśli chcecie zrobić na złość wrogowi, to kupcie mu tę książkę na prezent, ale najlepiej nie kupujcie. Nie wspierajcie takiego 'autora' 🤞

Jeśli chcecie zrobić na złość wrogowi, to kupcie mu tę książkę na prezent, ale najlepiej nie kupujcie. Nie wspierajcie takiego 'autora' 🤞

Totalna grafomania. Nie wiem jak nie wstyd autorowi wystawiać takie 'dzieła'. Żal. Uk

Totalna grafomania. Nie wiem jak nie wstyd autorowi wystawiać takie 'dzieła'. Żal. Uk

Nudna, nieciekawa, powtarzalna... Taka ta książka absolutnie nie jest! 😁

Jest to fenomenalna opowieść o losach młodej i silnej kobiety. Książka pełna akcji, błyskotliwych tekstów i z kroplą wzruszeń. Przy tej książce nie da się nudzić, a już na pewno, nie da się jej odłożyć na później. Pochłania się ją w całości pragnąc więcej!!! ❤️❤️❤️

Nie mogę się doczekać, aż jej papierowa wersja zagości na mojej półce 🥺❤️

Nudna, nieciekawa, powtarzalna... Taka ta książka absolutnie nie jest! 😁

Jest to fenomenalna opowieść o losach młodej i silnej kobiety. Książka pełna akcji, błyskotliwych tekstów i z kroplą wzruszeń. Przy tej książce nie da się nudzić, a już na pewno, nie da się jej odłożyć na później. Pochłania się ją w całości pragnąc więcej!!! ❤️❤️❤️

Nie mogę się doczekać, aż jej...

Akcja dzieje się bardzo szybko. Z tej książki możnaby spokojnie zrobić z dwie, ale autorka chyba należy do tych bardziej nieciepliwych. Nie urzekła mnie osobiście ani sama historia ani bohaterowie. Nie jest to jednak najgorsza pozycja jaką czytałam, ale znajduje się w ścisłej czołówce.

Akcja dzieje się bardzo szybko. Z tej książki możnaby spokojnie zrobić z dwie, ale autorka chyba należy do tych bardziej nieciepliwych. Nie urzekła mnie osobiście ani sama historia ani bohaterowie. Nie jest to jednak najgorsza pozycja jaką czytałam, ale znajduje się w ścisłej czołówce.

'Gliny z innej gliny' to już 10 tom powieści z komisarzem Zygą Maciejewskim na czele. Ostatnia część serii została ujęta w ciekawy sposób. Jest to zbiór ośmiu opowiadań wraz z epilogiem wieńczącym książkę i zarazem całą serię. Troszkę ciężko się wypowiadać o całości zaczynając od końca. Historie są bardzo ciekawe, a opowiadania dodatkowych autorów są czymś czego się nie spodziewałam. Muszę przyznać, że nie wszystko rozumiałam, ale pewnie to przez to, że nie przeczytałam poprzednich części. Warto też zaznaczyć, że nie przepadam za kryminałami, ale retro kryminał to termin, z którym się wcześniej nie spotkałam. Nie da się ukryć, że od razu polubiłam komisarza Maciejewskiego. Wszystkich wielbicieli kryminałów zapraszam do zapoznania się z twórczością Marcina Wrońskiego.. Myślę, że warto! :)

Książkę otrzymałam dzięki współpracy z portalem Czytam Pierwszy <3

'Gliny z innej gliny' to już 10 tom powieści z komisarzem Zygą Maciejewskim na czele. Ostatnia część serii została ujęta w ciekawy sposób. Jest to zbiór ośmiu opowiadań wraz z epilogiem wieńczącym książkę i zarazem całą serię. Troszkę ciężko się wypowiadać o całości zaczynając od końca. Historie są bardzo ciekawe, a opowiadania dodatkowych autorów są czymś czego się nie...

Dzisiaj przeniesiemy się w świat smaków, zapachów i idealnych kompozycji.
A co jeśli można manipulować uczuciami, zachowaniami innych dzięki potrawom?



Znajdujemy się w imperium osmańskim w XVII wieku. Poznajemy tutaj młodego i wybitnie utalentowanego kucharza, który dzięki swojemu kunsztowi i niemałej pasji dostaje się do pałacowej kuchni. Jednakże jego celem nie jest sława, rozgłos czy bogactwo. Młody kucharz planuje zemstę. W trakcie całej książki odkrywamy tak naprawdę całą historię chłopaka. 
Jak potoczą się jego dalsze losy oraz całego pałacu? 



Turcja bez wątpienia kojarzy się z aromatycznym światem przeróżnych przypraw i mieszanek. W tą magiczną podróż postanowił nas zabrać autor książki Saygin Ersin.
Jest to turecki pisarz zajmujący się głównie literaturą science-fiction. Autor ma na swoim koncie już pięć pozycji, ale tylko 'Basza Smaku" została przetłumaczona na język polski i wydana. 



"Mamy cztery główne smaki, lecz liczba ich odcieni jest nieskończona."


"Tej nocy Kucharz odkrył, że najgorszy wstyd bierze się nie z tego, co się uczyniło albo w czym się zawiodło, lecz z tego, czego nie doprowadziło się do końca."



To jak, zaintrygowała Was historia kucharza? A może sami chcielibyście otrzymywać książki do recenzji? W tym ostatnim przypadku chętnie pomogę. Wbijajcie na CzytamPierwszy.pl , dzięki któremu możecie otrzymywać książki.
Psst.. Teraz doszła opcja wymiany punktów na bony (np. empik, allegro), koszulki lub inne fantastyczne produkty 🙂

Miłego dnia!

Dzisiaj przeniesiemy się w świat smaków, zapachów i idealnych kompozycji.
A co jeśli można manipulować uczuciami, zachowaniami innych dzięki potrawom?



Znajdujemy się w imperium osmańskim w XVII wieku. Poznajemy tutaj młodego i wybitnie utalentowanego kucharza, który dzięki swojemu kunsztowi i niemałej pasji dostaje się do pałacowej kuchni. Jednakże jego celem nie jest...

Wieczny dwór jest to druga część trylogii irlandzkiego pisarza Dave'a Ruddena.

Mija pół roku od ostatnich wydarzeń, które zakończyły pierwszą część książki. 
Denizen szkoli się na Rycerza Pożyczonego Mroku. Pewnego dnia dowiaduje się, że Bezkresny Król pragnie mu podziękować za uratowanie córki. Czy to zaszczyt? A może jednak pułapka?  

Rycerze pożyczonego mroku. Wieczny dwór to książka z gatunku literatury młodzieżowej. Napisana prostym językiem wprowadzi czytelnika w magiczny świat. Książka swą historią często jest przyrównywana do historii Harrego Pottera, lecz ja nie czytałam tej pozycji więc ciężko mi potwierdzić tą informację.

Jeśli tak jak ja chcielibyście recenzować książki to zachęcam Was do odwiedzenia portalu Czytam Pierwszy

Wieczny dwór jest to druga część trylogii irlandzkiego pisarza Dave'a Ruddena.

Mija pół roku od ostatnich wydarzeń, które zakończyły pierwszą część książki. 
Denizen szkoli się na Rycerza Pożyczonego Mroku. Pewnego dnia dowiaduje się, że Bezkresny Król pragnie mu podziękować za uratowanie córki. Czy to zaszczyt? A może jednak pułapka?  

Rycerze pożyczonego mroku. Wieczny...

"Rycerze pożyczonego mroku" to pierwsza książka i pierwsza część trylogii autorstwa Dave'a Ruddena. Jest to powieść z gatunku fantasy, czyli zupełnie nie moje klimaty, lecz ta pozycja jest pełna humoru (a to akurat lubię). Skierowana raczej do młodzieży, opowieść o trzynastoletnim chłopcu. Denizen Hardwick wychowujący się w sierocińcu, prowadził na pozór spokojne życie, aż do dnia swoich urodzin. Wtedy bowiem dowiedział się, że należy do Zakonu broniącego świat przed ciernistymi potworami z mroku. Zostaje wciągnięty w sidła walki i rozpoczyna przygodę. Musi jak najszybciej odeprzeć atak wroga i najazd mroku. 

Książka 'Rycerze pożyczonego mroku" to nie tylko opowieść o magii rycerzach i Hardwicku. To również opowieść o uczuciach, relacjach rodzinnych, relacjach z przyjaciółmi czy po prostu odkrywaniu na czym tak naprawdę polega życie. Jest to jednak na tyle wplecione w cały charakter książki, że nie tworzy to z niej poradnika, a przyjemną lekturę z ukrytymi wartościami. Jeśli więc macie 12-16 lat, to myślę, że ta historia wciągnie Was bez pamięci. 

Ciekawostka.
Prawa do zekranizowania trylogii wykupił już autor filmu Zombieland reżyser Ruben Fleischer. 

Jeśli tak jak ja chcielibyście czytać i recenzować książki, to zapraszam Was do odwiedzenia strony Czytam Pierwszy

"Rycerze pożyczonego mroku" to pierwsza książka i pierwsza część trylogii autorstwa Dave'a Ruddena. Jest to powieść z gatunku fantasy, czyli zupełnie nie moje klimaty, lecz ta pozycja jest pełna humoru (a to akurat lubię). Skierowana raczej do młodzieży, opowieść o trzynastoletnim chłopcu. Denizen Hardwick wychowujący się w sierocińcu, prowadził na pozór spokojne życie, aż...

Dziś po raz kolejny przeniesiemy się w alternatywny świat przedstawiony przez inną polską pisarkę.

‚Banda niematerialnych szaleńców’ to opowieść o losach Dannego Moona, który zostaje zmuszony aby wyjechać do Polski. W wyniku niespodziewanych wydarzeń zobowiązany jest wraz ze swoją kuzynką do walki przeciwko pewnemu człowiekowi, który wykorzystuje duchy do niecnych celów.

Banda niematerialnych szaleńców’ to książka raczej skierowana do młodzieży, ale i dorosły znajdzie w niej coś dla siebie. Książkę czyta się szybko, łatwo i przyjemnie, a sama historia wciąga już od pierwszych stron.

Autorką tej powieści jest Maria Krasowska, młoda pisarka i youtuberka. Swoją debiutancką książkę ‚Wyspa X” wydała w 2015 roku mając zaledwie 18 lat. Na Youtubie działa od 2012 roku tworząc najpierw kanał ‚Zwariowani” a następnie ‚Książki rządzą’ czy „Świat oczami Marysi”.

Lubicie książki o takim charakterze? Jeśli tak jak ja chcecie recenzować taką lub podobne książki to zachęcam Was do odwiedzenia portalu Czytam Pierwszy.

Dziś po raz kolejny przeniesiemy się w alternatywny świat przedstawiony przez inną polską pisarkę.

‚Banda niematerialnych szaleńców’ to opowieść o losach Dannego Moona, który zostaje zmuszony aby wyjechać do Polski. W wyniku niespodziewanych wydarzeń zobowiązany jest wraz ze swoją kuzynką do walki przeciwko pewnemu człowiekowi, który wykorzystuje duchy do niecnych...

Czy zastanawialiście się kiedyś czy istnieje życie po śmierci?

Mila, główna bohaterka książki, boleśnie się o tym przekonuje. Pewnego dnia budzi się ona w zaświatach zwanych Tryjonem. Dowiaduje się także, że nie żyje, a przed śmiercią dopuściła się okrutnej zbrodni. Od teraz Mila chce zrobić wszystko aby oczyścić się z zarzutów.

Świat przedstawiony w tej powieści jest niesamowity. Opisy miejsc oraz ich charakterystyka zapiera dech w piersiach. Jest tutaj również miejsce na wątek psychologiczny. Interesująco opisane dzieje ludzkiej osobowości oraz zaburzenia psychiczne bardzo mi się spodobały. Zakończenie książki zachwyca i zaskakuje.
Według autorki książki, „Tryjon” jest książką z gatunku fantasy z elementami dramatu oraz romansu psychologicznego. A kim jest sama autorka? Melissa Darwood to polska pisarka działająca właśnie pod tym pseudonimem. Nie udało mi się znaleźć jej prawdziwego nazwiska, ale jak sama mówi…

„Przybrany pseudonim pozwala mi zatrzeć granicę między rzeczywistością, a fikcją literacką. Gdy piszę zatracam się całkowicie w nierzeczywistym świecie swoich bohaterów. Przeżywam z nimi radości, namiętności, ale też smutki i rozczarowania. Dzięki nim żyję podwójnie.”

Cytat pochodzi ze strony autorki. Gorąco zachęcam do odwiedzenia strony i poczytania wywiadów. Jestem pewna, że ciekawi Was fakt pisania pod pseudonimem. Tam znajdziecie odpowiedź 😉

Jeśli tak jak ja chcielibyście recenzować książki to zapraszam do odwiedzenia strony Czytam Pierwszy.

„Czasami droga do celu wzbogaca nas bardziej niż jego osiągnięcie.”
„Nasza osobowość to glina, emocje to woda. Woda stanowi spoiwo dla gliny, sprawia, że dzięki niej budulec staje się plastyczny i ułatwia formowanie trwałych przedmiotów. Wypierając emocje, pozbawiamy się spoiwa, dzięki któremu stanowimy całość. Im mniej wody, tym glina jest mniej podatna na formowanie, aż w końcu kruszeje i się rozpada – na dwa, trzy, a może nawet więcej kawałków.”

Czy zastanawialiście się kiedyś czy istnieje życie po śmierci?

Mila, główna bohaterka książki, boleśnie się o tym przekonuje. Pewnego dnia budzi się ona w zaświatach zwanych Tryjonem. Dowiaduje się także, że nie żyje, a przed śmiercią dopuściła się okrutnej zbrodni. Od teraz Mila chce zrobić wszystko aby oczyścić się z zarzutów.

Świat przedstawiony w tej powieści jest...

Czy tkwi w Tobie artystyczna dusza? A może jesteś czyjąś muzą?

Bogini niewiary to opowieść o Yarze Philips, która za cel w życiu obrała sobie, można powiedzieć, podróżowanie. Spotyka się głównie z artystami, dla których może być muzą. Tkwi przy nich do czasu, aż nabiorą wiatru w żagle, a potem nagle wyjeżdża. Nazwałabym ją ‚męczennicą’ bo przedkłada dobro czyjeś nad własne. David Lisey jest utalentowanym muzykiem, ale bez lirycznej inspiracji. Kiedy spotyka na swojej drodze Yarę wie, że to ta jedyna. Praktycznie od razu proponuje jej małżeństwo.

Jak zwykle przed rozpoczęciem pisania mojej własnej recenzji, zaglądam w oceny innych użytkowników. Czasem się z nimi zgadzam, a czasem nie.
Tym razem ta wędrówka była inspirująca. Jako, że to moje pierwsze spotkanie z twórczością Tarryn Fisher to opinie innych użytkowników pomogły mi w lepszym zrozumieniu tej książki. Sama autorka, nie boi się trudnych tematów, a jej konikiem jest psychologia. Nie bez powodu, bo ukończyła taki kierunek na Florydzie. Ktoś napisał, że w każdej książce Fisher ,choć jeden bohater musi borykać się z jakąś chorobą psychiczną. W Bogini Niewiary pojawia się temat depresji Davida, ale wydaje mi się bardzo pominięty. Ta niewątpliwie poważna choroba duszy, z pewnością powinna być szerzej opisana. Książka w ten sposób mogłaby nie tylko relaksować, ale i uczyć. Innych chorób psychicznych nie udało mi się dostrzec. No bo nie wydaje mi się, żeby Yara borykała się z jakąś chorobą. Wydaje mi się, że jej lekko masochistyczny styl życia wybrała sobie sama.

Całą książkę czyta się dość przyjemnie i szybko, ale to opinie innych użytkowników zachęciły mnie do sięgnięcia po kolejną pozycję tej autorki.

Ciekawa jestem jednak Waszego zdania co do Bogini Niewiary. Jak Wy rozumiecie tę książkę? Lubicie twórczość Tarryn Fisher? A może jeszcze nie mieliście okazji zagłębić się w tę historię? W tym ostatnim przypadku chętnie pomogę 🙂 Klikajcie w baner po prawej stronie, a przeniesie on Was do portalu CzytamPierwszy, dzięki któremu możecie otrzymywać książki w zamian za recenzje.
Psst.. Teraz doszła opcja wymiany punktów na bony (np. empik, allegro), koszulki lub inne fantastyczne produkty :)

Czy tkwi w Tobie artystyczna dusza? A może jesteś czyjąś muzą?

Bogini niewiary to opowieść o Yarze Philips, która za cel w życiu obrała sobie, można powiedzieć, podróżowanie. Spotyka się głównie z artystami, dla których może być muzą. Tkwi przy nich do czasu, aż nabiorą wiatru w żagle, a potem nagle wyjeżdża. Nazwałabym ją ‚męczennicą’ bo przedkłada dobro czyjeś nad...

"Życie jest podróżą pośród śmiechu i łez. Podążając przed siebie, napotykamy innych ludzi, by dzielić się z nimi dalszą drogę i trudy. Ale jesteśmy też wszyscy bez wyjątku, tułaczami odbywającymi jeszcze wspanialszą podróż, taką, która nie ma końca, a której celem jest znalezienie odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Jednak nie lękaj się, bo choć musimy podróżować samotnie, los nagradza dobre uczynki i dowodzi, że wszystko to, czego odmawia nam życie, nigdy nie stanie się klatką dla naszych dusz. „

Tym przydługim aczkolwiek pięknym cytatem chciałabym Was zabrać w kolejną podróż po różnych epokach i krajach.

Podróżniczka jest kontynuacją Pasażerki, o której możecie przeczytać tutaj. Drugą i ostatnią częścią tej krótkiej serii. Opowieść zaczyna się od prologu, z którego dowiadujemy się, co przytrafiło się Rose Linden gdy była jeszcze dzieckiem. Następnie przenosimy się do Etty, która w skutek osierocenia przez czas z Damaszku przeniosła się do odległego o setki kilometrów i lat Teksasu. Przed Ettą znów stoi zadanie odnalezienia i zniszczenia Astrolabium jednak nie wszystko okaże się takie łatwe. Czy będzie mogła zaufać osobom spotkanym na swojej drodze? A gdzie Nick zapytacie… Nick oczywiście będzie się starał odnaleźć Ettę jednakże musi zmagać się z tym, że jest ścigany.
Czy młodzi bohaterowie odnajdą się? Jak wiele poświęcą dla Astrolabium i czy tak naprawdę gra jest warta świeczki?


„Czas to nasze dziedzictwo, nasza narodowość, nasza historia.”

Z żalem przyznaję, że bardzo mi przykro, że ta historia już się kończy. Nawiązania do legend i faktycznych wydarzeń historycznych jest imponująca. Przyznaję.. w trakcie czytania sprawdzałam sobie kilka rzeczy w googlach aby sprawdzić czy coś takiego faktycznie miało miejsce i oczywiście wszystko się zgadzało co tylko wzbudza szacunek dla tak rozległej wiedzy autorki.

Jeśli chcecie wiedzieć o czym mówię to musicie się koniecznie zabrać do czytania. Książka jest dostępna naprawdę w wielu księgarniach, ale możecie ją również dostać w serwisie Czytam Pierwszy!

"Życie jest podróżą pośród śmiechu i łez. Podążając przed siebie, napotykamy innych ludzi, by dzielić się z nimi dalszą drogę i trudy. Ale jesteśmy też wszyscy bez wyjątku, tułaczami odbywającymi jeszcze wspanialszą podróż, taką, która nie ma końca, a której celem jest znalezienie odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Jednak nie lękaj się, bo choć musimy podróżować samotnie,...

Szczerze przyznam, że nie przepadam za książkami o tematyce kryminalnej.. Być może z powodu mojej zbyt bujnej wyobraźni, a może z powodu oklepanych schematów czyli morderstwo -> poszlaki -> ujęcie mordercy, który jednak okazuje się niewinny -> ujęcie prawdziwego mordercy -> kurtyna. Ta książka wydaje się być nieco bardziej rozbudowana, a przez to dużo ciekawsza.

20180309_141718 (Copy)
‚Matki tak po prostu mają. Strach o dziecko pojawia się, kiedy po raz pierwszy słyszą krzyk niemowlęcia i towarzyszy im już zawsze. W dobrych chwilach tkwi gdzieś w najciemniejszych zakamarkach mózgu przykryty grubym dywanem pogodnych myśli i tli się ledwo, ledwo. Nigdy jednak nie gaśnie i niewiele potrzeba, by wybuchnął jasnym, gorącym płomieniem.’
Już na początku powinnam zaznaczyć, że ta książka jest autorstwa polskiego pisarza i dziennikarza Wojciecha Chmielarza. Publikował między innymi dla ‚Pulsu Biznesu’, ‚Polityki’ czy ‚Nowej Fantastyki’. W latach 2013-2014 nominowany do Nagrody Wielkiego Kalibru, a jej laureatem został w 2015 roku za powieść ‚Przejęcie’

‚Cienie’ są piątą z kolei częścią serii o komisarzu Jakubie Mortce. Co ważne.. Nie trzeba czytać czterech poprzednich książek aby połapać się o co chodzi w tej ostatniej.

Ciała partnerki i córki znanego gangstera zostają odnalezione w Milanówku. Wychodzi na jaw, że zastrzelono je z broni podkomisarza Kochana, którego nikt nie może odnaleźć. Jakub Mortka musi oczyścić przyjaciela z zarzutów. Z kolei aspirantka Sucha zajmuje się sprawą młodego chłopaka, na którym ktoś dopuścił się gwałtu. Śledztwa głównych bohaterów zaczynają się ze sobą splatać.

20180518_103929 (Copy)
‚Pierwsza rzecz, której cię uczą, gdy zaczniesz pracę w hotelu – bądź uważnym obserwatorem. Druga rzecz – szybko zapominaj to, co zobaczyłeś. Logiczne. Gościom zależy na tym, by obsługa była zawsze obok nich, gdy potrzebują pomocy. A nawet jeszcze wcześniej. Żeby to osiągnąć, trzeba patrzeć. Ale jak jeden taki biznesmen przyjeżdża na dwudniową delegację i zamawia sobie panienkę do pokoju dla rozluźnienia, to zależy mu przede wszystkim na dyskrecji. A najlepszym gwarantem dyskrecji jest niepamięć. Dlatego też te dwa słowa – ‚patrz i zapominaj’ – powinny być uznane za maksymę hotelarskiej branży’
Jakub Mortka jest wyjątkowym policjantem. Ze wszystkich bohaterów filmów kryminalnych, które obejrzałam ( jak wspominałam nie przepadam za książkami o tej tematyce) on jest wyjątkowo zwyczajny. Totalnie niczym się nie wyróżnia w przeciwieństwie do swojej partnerki Suchej, która jest twardą i nadzwyczajną kobietą, która w ‚świecie mężczyzn’ musi sobie jakoś radzić. Uważam, że wychodzi jej to świetnie.
Cała akcja książki jest szybka, ale nie na tyle aby się pogubić. Fabuła nie nudzi, a co jakiś czas zaskakuje. Domyślam się, że sam Wojciech Chmielarz tak upodobał sobie Mortkę, że z pewnością będzie kontynuował tę serię czego życzę mu z całego serca 🙂 Teraz wypadałoby zacząć zagłębiać się w tę historię od początku 🙂

Książkę otrzymałam dzięki portalowy Czytam Pierwszy.
http://www.czytampierwszy.pl

Szczerze przyznam, że nie przepadam za książkami o tematyce kryminalnej.. Być może z powodu mojej zbyt bujnej wyobraźni, a może z powodu oklepanych schematów czyli morderstwo -> poszlaki -> ujęcie mordercy, który jednak okazuje się niewinny -> ujęcie prawdziwego mordercy -> kurtyna. Ta książka wydaje się być nieco bardziej rozbudowana, a przez to dużo...

Ciężko opisać tę książkę nie zdradzając zanadto fabuły.
Graffiti Moon to historia o sztuce, pasji i emocjach. Lucy to młoda kobieta zakochana w ulicznych malunkach niejakiego Shadow’a. Jest przekonana o tym, że za tak cudownymi pracami musi stać cudowny, wrażliwy artysta wprost stworzony dla niej. Shadow wraz z kolegą o pseudonimie Poeta upiększają swoje miasto grafikami często o głębszym znaczeniu niż może się to pozornie wydawać. W wyniku niespodziewanych wydarzeń Lucy wraz ze swoimi przyjaciółkami Jazz i Daisy postanawiają odnaleźć Shadow’a.
Główny wątek w książce mieści się w 24 godzinach, ale jest przeplatany różnymi wydarzeniami z przeszłości. Nie mogę Wam zdradzić więcej choć bardzo bym chciała.
Książkę mogę polecić każdej nastolatce, ale i starszym. Opowieść jest napisana prostym językiem i fajnie się ją czyta.

Ciężko opisać tę książkę nie zdradzając zanadto fabuły.
Graffiti Moon to historia o sztuce, pasji i emocjach. Lucy to młoda kobieta zakochana w ulicznych malunkach niejakiego Shadow’a. Jest przekonana o tym, że za tak cudownymi pracami musi stać cudowny, wrażliwy artysta wprost stworzony dla niej. Shadow wraz z kolegą o pseudonimie Poeta upiększają swoje miasto grafikami...

‚Zmiana‚ to już drugie spotkanie z bohaterami serii The Perfect Game, czyli z Cassie i Jackiem.
Czy było ono zaskakujące? Owszem, ale niestety nie w pozytywnym tego słowa znaczeniu. ‚Zmiana’ jest po prostu mdła. Niechętnie odnoszę wrażenie, że autorka nie miała na nią konkretnego pomysłu, a jedynie napisała ją pod naciskiem fanów pierwszej części.

Sto pierwszych stron opowiada o tym, jak wyglądało półroczne rozstanie bohaterów z perspektywy Jacka. ( W pierwszej części była to perspektywa Cassie.). Odgrzewanie tego samego tematu po raz kolejny było, uważam, średnim pomysłem. Historię można było opisać w maksymalnie kilkunastu zdaniach. Nic nowego to nie wniosło. Dalej wcale nie było lepiej. Bardzo niedojrzałe zachowanie Cass aż ‚biło po oczach’. Ciągle czekałam na jakąś intrygę, nagły zwrot akcji… może coś o chłopaku, który zaczepił ich w barze podczas pierwszej randki w ‚Rozgrywce’ ? Może coś więcej o rodzicach Cassie? Według mnie, historii można by dopisać wiele, jednak autorka zdecydowała się pójść na łatwiznę i trochę ‚na siłę’.

Aby nie wyjść na taką osobę ‚na nie’ to zagłębiłam się w oceny tej książki na innych stronach internetowych. Niestety większość komentujących ma podobne zdanie do mojego.
O ile pierwszą część książki przeczytałam w kilka godzin, tak z drugą męczyłam się dwa tygodnie. Niestety nie jest to pozycja, po którą sięgnę ponownie.
Jestem zawiedziona i lekko zażenowana kontynuacją Rozgrywki. Mam nadzieję, że Jenn Sterling weźmie sobie niektóre rady swoich czytelników do serca i jej kolejna książka ( niekoniecznie z serii The Perfect Game) będzie już dużo lepsza.

‚Zmiana‚ to już drugie spotkanie z bohaterami serii The Perfect Game, czyli z Cassie i Jackiem.
Czy było ono zaskakujące? Owszem, ale niestety nie w pozytywnym tego słowa znaczeniu. ‚Zmiana’ jest po prostu mdła. Niechętnie odnoszę wrażenie, że autorka nie miała na nią konkretnego pomysłu, a jedynie napisała ją pod naciskiem fanów pierwszej części.

Sto pierwszych stron...

Książka z serii 'The Perfect Game' czyli #1 Rozgrywka autorki Jenn Sterling to opowieść o losach na pozór cwaniakowatego chłopaczka - Jacka i utalentowanej dziewczyny - Cassie. On - gwiazdor drużyny baseballowej. Ona - cicha studentka fotografii. 

Historia zaczyna się od ich pierwszego spotkania w college'u. Cassie miała dość wyrobione zdanie na temat chłopaków, wokół których ustawiał się wianuszek dziewcząt. Jack jednak nie odpuszczał i *puff* nagle stali się parą. Oczywiście można było się tego spodziewać. To jest domena książek o tej tematyce. Nie powiem bo akcja dzieje się dość szybko i nie wszystkie sytuacje rozumiem.. W znaczeniu "nie wiem co autorka chciała przekazać pisząc te zdania". Cała książka jest jednak spójna i łatwo się ją czyta. Nie wymaga pokładów czasu, ponieważ pochłonęłam ją w ciągu jednego wieczoru. Bohaterów połączyła nie tylko miłość, ale i ich własna przeszłość. Oboje nie mieli w życiu kolorowo i niestety przez to nie są w stanie zaufać drugiej osobie w 100%. Nie chcę Wam za wiele spojlerować, bo może znajdzie się tutaj ktoś, kto dopiero zaczął ją czytać, ale jeśli w te chłodne zimowe dni się nudzicie, to gorąco zachęcam do sięgnięcia po tą pozycję. Może troszkę rozgrzeje Was od środka :) 

Książka z serii 'The Perfect Game' czyli #1 Rozgrywka autorki Jenn Sterling to opowieść o losach na pozór cwaniakowatego chłopaczka - Jacka i utalentowanej dziewczyny - Cassie. On - gwiazdor drużyny baseballowej. Ona - cicha studentka fotografii. 

Historia zaczyna się od ich pierwszego spotkania w college'u. Cassie miała dość wyrobione zdanie na temat chłopaków, wokół...

Czy da się tę książkę streścić w kilku zdaniach? Będzie bardzo ciężko bowiem, każda strona wnosi coś nowego.
W ogromnym skrócie mogę powiedzieć, że ta książka jest takim małym poradnikiem motywacyjnym dla kobiet. Została ona wzbogacona o zabawne ilustracje i napisana w sposób bardzo nowoczesny. Autorzy książki przedstawiają nasze życie jako smartfon. Posiadamy różne ‚aplikacje’, które musimy w sobie ‚zaktualizować’. Poradnik ma za zadanie uzmysłowić nam pewne rzeczy, na które dotąd nie zwracaliśmy uwagi. Mogę nawet stwierdzić, że jest to książka ‚interaktywna’, ponieważ do wykonania mamy liczne codzienne zadania np. ‚najbardziej bezczelne ‚nie’ jakie powiedziałaś?’ lub ‚ co spotkało Cię dziś pozytywnego?’ albo ‚ wypisz 3 komplementy na swój temat’.

Myślę, że książka może mieć delikatne podłoże terapeutyczne, a z pewnością będzie się nadawała dla zagorzałych pesymistów. Powiem więcej! Uważam, że skłania nas do refleksji, ponieważ każdego dnia muszę przysiąść i zastanowić się co mnie dzisiaj spotkało dobrego:) To świetne ćwiczenie! Najlepsze efekty osiągnie się czytając po jednej aplikacji dziennie, ale strasznie mnie korci, aby przeczytać całą książkę na raz.

Czy da się tę książkę streścić w kilku zdaniach? Będzie bardzo ciężko bowiem, każda strona wnosi coś nowego.
W ogromnym skrócie mogę powiedzieć, że ta książka jest takim małym poradnikiem motywacyjnym dla kobiet. Została ona wzbogacona o zabawne ilustracje i napisana w sposób bardzo nowoczesny. Autorzy książki przedstawiają nasze życie jako smartfon. Posiadamy różne...

‚Wózkiem przez świat’ to historia Zbigniewa Graczyka, który pomimo swojej niepełnosprawności przełamuje bariery i nie tkwi z założonymi rękoma.
Książka jest napisana w sposób osobliwy i nie sposób się w nią nie wczuć.
Autor książki zachorował w wieku 3 lat na zanik mięśni. Choroba ta dotknęła również jego 9 lat starszą siostrę. Matka autora wykazała się niesamowitym samozaparciem i jak sam napisał, jest jej za to szalenie wdzięczny. W książce wraz z autorem odwiedzamy kilka Państw m.in Japonię czy Meksyk. Ta podróż jest wyjątkowa. Skłania do refleksji, a świat ukazany z perspektywy osoby na wózku inwalidzkim intryguje. Żeby było jasne!
Intrygujący jest tutaj nie sam wózek, ale problemy i przeszkody, które musi pokonać autor.
Przytoczę tutaj ciekawe zdanie :

W całej Skandynawii kładzie się bowiem duży nacisk na to, by miejsca publiczne były dostępne dla niepełnosprawnych. I faktycznie, można było to odczuć podczas całej wyprawy. Tak prozaiczna sprawa, jak odpowiednio przystosowane toalety na stacjach benzynowych, podjazdy, automatyczne drzwi – to wszystko niewątpliwie ułatwia życie i może sprawić, że człowiek o niepełnej sprawności ruchowej nie czuje się balastem dla innych.

Wisiałam nad tym cytatem kilka dobrych minut analizując w głowie moją najbliższą okolicę.. Doszłam do bardzo przykrych wniosków. Około 3/4 budynków jest niedostosowanych dla osób niepełnosprawnych… Ludzie, którzy nie muszą korzystać z wózków inwalidzkich rzadko kiedy zwracają uwagę na infrastrukturę. Z tej książki dowiedziałam się wiele… drugie tyle sobie uzmysłowiłam. Uważam, że każdy w wolnej chwili powinien ją przeczytać bez względu na to czy jest pełnosprawny czy nie.

Podsumowując.

Autor opisuje w książce podróż po wspaniałych krajach przeplatając je urywkami z dzieciństwa i wspaniałymi zdjęciami. Książka jest pokrzepiająca i skłaniająca do dłuższego rozważania.

‚Wózkiem przez świat’ to historia Zbigniewa Graczyka, który pomimo swojej niepełnosprawności przełamuje bariery i nie tkwi z założonymi rękoma.
Książka jest napisana w sposób osobliwy i nie sposób się w nią nie wczuć.
Autor książki zachorował w wieku 3 lat na zanik mięśni. Choroba ta dotknęła również jego 9 lat starszą siostrę. Matka autora wykazała się niesamowitym...

Passenger" to powieść o przygodach młodej skrzypaczki Henrietty Spencer. W wyniku niespodziewanych wydarzeń zaczyna ona podróżować po świecie i w czasie. Wraz z poznanym w pewnej epoce marynarzem Nicholasem Carterem poszukują tajemniczego artefaktu, który jak się okazało, ukryła matka Etty - Rose.
Swoją podróż rozpoczyna na Atlantyku w roku 1776. To tam poznaje szczegóły, które przyprawiają o ból głowy.
Czy Ettcie uda się uchronić najbliższą jej osobę przed straceniem?
Czy poradzi sobie w czasach, o których czytała tylko w książkach?
Czy uda jej się wrócić do swojego czasu rzeczywistego?

Szczerze powiem, że niezbyt przepadam za książkami przygodowymi jaką niewątpliwie jest 'Pasażerka'. Nie dla mnie Robinson Cruzoe ;)Jednak ta opowieść napisana jest w tak intrygujący sposób, że nie mogłam się jej oprzeć. Zaledwie 420stron pochłonęłam w 3 dni. Przeczytałabym ją znacznie szybciej, ale oprócz książek jest też normalne życie. W powieści pojawia się również  mój ulubiony wątek, czyli wątek miłosny. Nie ukrywam, że książka jest napisana prostym językiem i jest dość przewidywalna, ale nie do końca. Pomimo wszystko czyta się ją dobrze.

Passenger" to powieść o przygodach młodej skrzypaczki Henrietty Spencer. W wyniku niespodziewanych wydarzeń zaczyna ona podróżować po świecie i w czasie. Wraz z poznanym w pewnej epoce marynarzem Nicholasem Carterem poszukują tajemniczego artefaktu, który jak się okazało, ukryła matka Etty - Rose.
Swoją podróż rozpoczyna na Atlantyku w roku 1776. To tam poznaje szczegóły,...