Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"- Bierzecie prąd od innych? -Juliette czuła narastającą frustrację. Ile kluczowych kwestii ten mężczyzna uznawał za coś błahego? - Chcesz coś dodać - zapytała. - Masz może latający kombinezon, który zabierze mnie do mojego silosu? A może tajne przejście, dzięki któremu tam dotrzemy?
Solo zaśmiał się i popatrzył na nią, jakby była szalona.
- Nie odparł. - Wtedy byłoby jedno ziarenko, nie wiele. Jeden zły dzień zrujnowałby nas wszystkich."

Miałem bardzo duże oczekiwania wobec tej książki i muszę o dziwo stwierdzić -co widać zresztą po ocenie - nie zawiodłem się choć ta ósemka odrobinę naciągana ale jest. Autor po prostu trafił do mnie swoim stylem, bardzo podobał mi się jego warsztat literacki, intensywna dawka emocjonalna no i przede wszystkim świetna postać główna ;>

Przez pierwsze kilkadziesiąt stron mamy trochę taki "festiwal" smutku i śmierci, także jest dość melancholijnie ale jednocześnie wszystko jest bardzo dobrze opisane, choć akcja toczy się dość wolno to emocje nie pozwalają oderwać się od lektury. Niedługo trzeba czekać a akcja rozkręca się na dobre, fabuła sama w sobie nie jest może super wybitna, jest bardzo dobra a poza tym liczą się inne aspekty które są bardzo mocne, samo zakończenie także do nich należy. Tom 2 i 3 już pod ręką :D

"- Bierzecie prąd od innych? -Juliette czuła narastającą frustrację. Ile kluczowych kwestii ten mężczyzna uznawał za coś błahego? - Chcesz coś dodać - zapytała. - Masz może latający kombinezon, który zabierze mnie do mojego silosu? A może tajne przejście, dzięki któremu tam dotrzemy?
Solo zaśmiał się i popatrzył na nią, jakby była szalona.
- Nie odparł. - Wtedy byłoby jedno...

"Zabawne, kiedyś gdy był jeszcze internet, mieliśmy tak łatwy dostęp do wiedzy, wiadomości. Teraz szykujemy się niczym na wojnę, idąc po jedną książkę do biblioteki".

Książkę Pauliny Hendel charakteryzuje minimalistyczny, konkretny styl. Autorka skupiła się na krótkich dialogach i wydarzeniach które zalewają książkę i w większości składają się z prozaicznych czynności życia na wsi... oraz strzelania do "wiedźmińsko znajomych" potworów w lesie czy na polu. Geneza i opis całej tej dystopii jest cienki jak skrzydło ważki, ale ostatecznie nie jest tak tragicznie, czyta się szybko, jest trochę akcji, bohaterowie skromnie opisani ale konkretni, znają swoje miejsce w szeregu, pojawia się ich w książce wielu.
Nie jest to nic dobrego ani ambitnego, niemniej było znośne i dostarczyło rozrwyki w dość płytkim i wiejskim klimacie post apo, gdyby jeszcze zakończenie było normalne...

"Zabawne, kiedyś gdy był jeszcze internet, mieliśmy tak łatwy dostęp do wiedzy, wiadomości. Teraz szykujemy się niczym na wojnę, idąc po jedną książkę do biblioteki".

Książkę Pauliny Hendel charakteryzuje minimalistyczny, konkretny styl. Autorka skupiła się na krótkich dialogach i wydarzeniach które zalewają książkę i w większości składają się z prozaicznych czynności...

"To Biblioteka jest największą potęgą na świecie i najbardziej okrutną"

Naprawdę dobra fantastyka, trochę przygodówka, dużo akcji, przyzwoite dialogi, ciekawi, wiarygodni bohaterowie. Szkoda że tylko 1 tom przetłumaczony...

"To Biblioteka jest największą potęgą na świecie i najbardziej okrutną"

Naprawdę dobra fantastyka, trochę przygodówka, dużo akcji, przyzwoite dialogi, ciekawi, wiarygodni bohaterowie. Szkoda że tylko 1 tom przetłumaczony...