Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety nie dobrnęłam do końca. Myślę, że pewnie gdybym miała 15lat ta książka w jakiś sposób zaciekawiłaby mnie. Może dla miłośników Zmierzchu byłaby to dobra lektura

Niestety nie dobrnęłam do końca. Myślę, że pewnie gdybym miała 15lat ta książka w jakiś sposób zaciekawiłaby mnie. Może dla miłośników Zmierzchu byłaby to dobra lektura

Przeczytałam pod wpływem osobistego poznania autora książki. Jest to typowa relacja z wyprawy oraz indywidualne spostrzeżenia autora.

Przeczytałam pod wpływem osobistego poznania autora książki. Jest to typowa relacja z wyprawy oraz indywidualne spostrzeżenia autora.

Niestety poddałam się po jakichś 100stronach. Zupełnie nie wiem jaki był pomysł autorki na tą książkę.

Niestety poddałam się po jakichś 100stronach. Zupełnie nie wiem jaki był pomysł autorki na tą książkę.

Książkę czytałam na raty i dość długo Nie wiem czym jest to spowodowane, czy to styl w jakim jest napisana, czy praktycznie brak akcji. Swoisty hołd dla poetów wyklętych oraz ukazanie czasu w sposób nieliniowy Zatruci śmiercią wczoraj, dziś, a może i jutro. I jeszcze sam bohater, którego nie sposób nie utożsamiać z autorem. Niepijący alkoholik, niedoszły samobójca niby kreuje się na dojrzałego człowieka. Jednak przez ten czas niewiele się zmienił, poza tym, że nie pije. Nadal jest narcystyczny, a niby bliskie mu osoby są w tle. Złości mnie, że wciąż ucieka od swoich problemów, a zajmuje się obcą dziewczyną. Wciąż tchórzy, uważa, że wie lepiej. Człowiek, który przepił swój czas, a teraz wydaje się wegetować na złość innym.

Książkę czytałam na raty i dość długo Nie wiem czym jest to spowodowane, czy to styl w jakim jest napisana, czy praktycznie brak akcji. Swoisty hołd dla poetów wyklętych oraz ukazanie czasu w sposób nieliniowy Zatruci śmiercią wczoraj, dziś, a może i jutro. I jeszcze sam bohater, którego nie sposób nie utożsamiać z autorem. Niepijący alkoholik, niedoszły samobójca niby...

Zbiór opowiadań, które łączy postać Franciszka Villona. Dla mnie najlepsza historia - "Pan z dębiny", tajemnicza, mroczna, momentami obrzydliwa, następnie "Klasztor i morze", "Herezjarcha" i "Danse Macabre", które czytało mi się najgorzej, chyba był to zbyt długi taniec po prostu. Ogólnie poprawnie, chociaż spodziewałam się więcej po panu Jacku Komudzie.

Zbiór opowiadań, które łączy postać Franciszka Villona. Dla mnie najlepsza historia - "Pan z dębiny", tajemnicza, mroczna, momentami obrzydliwa, następnie "Klasztor i morze", "Herezjarcha" i "Danse Macabre", które czytało mi się najgorzej, chyba był to zbyt długi taniec po prostu. Ogólnie poprawnie, chociaż spodziewałam się więcej po panu Jacku...

Rewelacyjna! Wszystko to co lubię, świetne wyczucie epoki, cudownie nakreślony klimat, krwawa zbrodnia, niebanalne postaci, a przy tym psychoanalityczna nutka. Wyśmienite jak strudel z jabłkami, kawa z bitą śmietaną i cukrem pudrem, zapach cygar oraz muzyka Straussa. Mniam :p Wiedeń to nie tylko miasto, a pewna filozofia życia.

Rewelacyjna! Wszystko to co lubię, świetne wyczucie epoki, cudownie nakreślony klimat, krwawa zbrodnia, niebanalne postaci, a przy tym psychoanalityczna nutka. Wyśmienite jak strudel z jabłkami, kawa z bitą śmietaną i cukrem pudrem, zapach cygar oraz muzyka Straussa. Mniam :p Wiedeń to nie tylko miasto, a pewna filozofia życia.

Książka nie wciągnęła mnie w ogóle,jedynie dzięki końcowym stronom dałam 3 gwiazdki. Postaci płaskie, trudno wyodrębnić ich osobowość na tle tłumu, a do głównego bohatera ciężko pałać sympatią lub choćby nienawiścią. Łatwo można się pogubić w świecie polityki, religii i nieco dziwacznej mitologii, gdzie właściwie nie wiadomo o co do końca chodzi. Podobnie jeśli chodzi o akcję, która jest niemrawa, autor skacze z tematu na temat, można zauważyć wiele niedopowiedzeń, a momentami nawet brak logiki. Zastanawiam się czy warto czytać kolejną część :/

Książka nie wciągnęła mnie w ogóle,jedynie dzięki końcowym stronom dałam 3 gwiazdki. Postaci płaskie, trudno wyodrębnić ich osobowość na tle tłumu, a do głównego bohatera ciężko pałać sympatią lub choćby nienawiścią. Łatwo można się pogubić w świecie polityki, religii i nieco dziwacznej mitologii, gdzie właściwie nie wiadomo o co do końca chodzi. Podobnie jeśli chodzi o...

Przeczytanie tej książki zajęło mi trochę czasu, i to nie ze względu na jej objętość, tylko raczej mało dynamiczną akcję. Czytałam, przerywałam na jakiś czas i wracałam. Na pewno nie jest to książka, którą pochłaniałam jednym tchem. Sądzę, że może być to spowodowane wieloma, jak dla mnie, zbędnymi opisami np. lot Hemy samolotem na początku książki, które niejako stopowały akcję. Wiem, że niektórym osobom przeszkadzały opisy medyczne, mi one jak najbardziej odpowiadały i za to właśnie wielki plus dla autora. Podsumowując, wycinając kilka zbędnych kawałków (pewnie ok.100 stron)byłoby całkiem nieźle, a ja nie byłabym taka zmęczona czytaniem ;)

Przeczytanie tej książki zajęło mi trochę czasu, i to nie ze względu na jej objętość, tylko raczej mało dynamiczną akcję. Czytałam, przerywałam na jakiś czas i wracałam. Na pewno nie jest to książka, którą pochłaniałam jednym tchem. Sądzę, że może być to spowodowane wieloma, jak dla mnie, zbędnymi opisami np. lot Hemy samolotem na początku książki, które niejako stopowały...

Serię rozpoczęłam od Ognistego krzyża, który zachęcił mnie do przeczytania początku serii. O wielu rzeczach nie wiedziałam i próbowałam sobie wyobrazić jak to było np. z przeniesieniem się Claire w czasie. Niestety chyba przeceniłam talent autorki, bo spodziewałam się mniej oczywistego opisu. "Obca" mnie nieco rozczarowała, szczególnie naiwne i momentami nachalne opisy pseudoerotyczne. Chyba po prostu spodziewałam się czegoś innego. Doceniam za to ciekawe kreacje bohaterów oraz świata, w którym żyją.

Serię rozpoczęłam od Ognistego krzyża, który zachęcił mnie do przeczytania początku serii. O wielu rzeczach nie wiedziałam i próbowałam sobie wyobrazić jak to było np. z przeniesieniem się Claire w czasie. Niestety chyba przeceniłam talent autorki, bo spodziewałam się mniej oczywistego opisu. "Obca" mnie nieco rozczarowała, szczególnie naiwne i momentami nachalne opisy...

"Poradnik dla pacjentów i ich rodzin" - dokładnie tak. Pomimo tego, że ma już swoje lata i pisana jest na gruncie amerykańskim objaśnia wiele ogólnych zagadnień związanych z depresją i chorobą afektywną dwubiegunową. Polecam dla tych, którzy chcieliby uzyskać podstawowe informacje na ten temat.

"Poradnik dla pacjentów i ich rodzin" - dokładnie tak. Pomimo tego, że ma już swoje lata i pisana jest na gruncie amerykańskim objaśnia wiele ogólnych zagadnień związanych z depresją i chorobą afektywną dwubiegunową. Polecam dla tych, którzy chcieliby uzyskać podstawowe informacje na ten temat.