Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rena Barron, czarnoskóra amerykańska pisarka, tworzy młodzieżowe książki fantasy osadzone w świecie afrykańskich legend i mitów. Są mroczne, niepokojące, niesamowite, nieco inne niż wszystkie klasyczne powieści YA, które podbijają listy przebojów. Takie jest Królestwo dusz, tom pierwszy nowej trylogii.

Szesnastoletnia Arrah przyszła na świat w rodzinie Ka-Kapłanki. Powinna mieć zdolności magiczne, a jednak wciąż się nie ujawniły. Nie potrafi tym samym wróżyć z kości ani przywoływać duchów przodków. Jest niemagiczna, stanowi rozczarowanie. Jeśli komuś się podoba, to tylko synowi wezyra, Rudjekowi, z którym się przyjaźni. I małemu chłopcu z bazaru, który pewnego dnia znika. Najwyraźniej ktoś porywa mieszkające w mieście dzieci.

Odkrycie tej tajemnicy będzie dla bohaterki olbrzymim dramatem. Niemalże złamie ją, a z całą pewnością zniszczy jej rodzinę. A to dopiero początek poruszającej, nieźle napisanej historii. Napisanej z perspektywy pierwszej osoby i obfitującej w opisy z niewielką tylko liczbą dialogów. To sprawia, że książkę czyta się powoli, z namaszczeniem. Sporo tu też słów obcego pochodzenia czy wręcz wymyślonych przez autorkę. Orisze, owahyat, tobachi – trzeba się do tego przyzwyczaić, podobnie jak do różnych rytuałów i wierzeń, które nie zawsze są dokładnie wyjaśnione.

Królestwo dusz ma klimat. Akcja rozwija się nieśpiesznie, pozwalając czytelnikowi chłonąć świat, powoli wgłębiać się w niego, rozumieć emocje bohaterów. To akurat zaleta, zwłaszcza w porównaniu z współczesnymi powieściami sensacyjnymi, które wnętrzu postaci i ich przemyśleniom nie zostawiają wiele miejsca. Trzeba jednak taki styl polubić – a wtedy polubi się i powieść. Ma ona wiernych fanów, bez dwóch zdań!

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Rena Barron, czarnoskóra amerykańska pisarka, tworzy młodzieżowe książki fantasy osadzone w świecie afrykańskich legend i mitów. Są mroczne, niepokojące, niesamowite, nieco inne niż wszystkie klasyczne powieści YA, które podbijają listy przebojów. Takie jest Królestwo dusz, tom pierwszy no...

Rozwiń Zwiń

Filmy o Mumii – te z przełomu wieków z Brendanem Fraserem w roli głównej – doczekały się też serii książeczek dla nastolatków o jakże pięknym tytule Kroniki Mumii. To niezależne, dość krótkie powieści powiązane ze sobą postaciami bohaterów, nastolatków w ten czy inny sposób powiązanych z Egiptem.

Tym razem chodzi o dołączenie do tajnej organizacji chroniącej egipskiego dziedzictwa. Oby zostać Med Jai, trzeba ukończyć szkolenie. Aby ukończyć szkolenie, trzeba się na nie dostać. To znaczy przejść test i zostać uznanym za godnego. Dwunastoletni Alex, syn cenionego archeologa, liczy, że tak właśnie się stanie. Razem z nim na egzamin stawia się troje innych śmiałków. Mają odnaleźć jako feniksa, które wpadło w ręce beduińskich kupców, a następnie odpowiednio je zabezpieczyć.

Kroniki Mumii: Lot feniksa to powieść przygodowa dla nastolatków, a to oznacza wartką akcję. Bohaterowie będą musieli przedzierać się przez pustynię bez opieki dorosłych, dogadywać się z narowistymi wielbłądami i szukać tropów wśród bezkresnych piasków. Napotkają też rozbójników, a także zabawią w złodziei. Nudy nie ma, podobnie jak i scen, których nie powinny czytać dzieciaki.

Choć to czysta, pozbawiona ambicji rozrywka, przekazuje młodym odbiorcom wartości takie jak uczciwość, odwaga, troska o świat i przyrodę. Do tego uczy paru arabskich zwyczajów. Rozczarowuje otwarte zakończenie, sugerujące kontynuację, która nigdy nie powstała. No i brakiem mumii. Co to za Kroniki Mumii bez gości w bandażach?

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Filmy o Mumii – te z przełomu wieków z Brendanem Fraserem w roli głównej – doczekały się też serii książeczek dla nastolatków o jakże pięknym tytule Kroniki Mumii. To niezależne, dość krótkie powieści powiązane ze sobą postaciami bohaterów, nastolatków w ten czy inny sposób powiązanych z E...

Rozwiń Zwiń

Żniwiarz dusz to kontynuacja mrocznej powieści fantasy zatytułowanej Królestwo dusz. Kontynuacja, która rozpoczyna się wkrótce po zakończeniu wydarzeń w niej opisanych. Bohaterką jest ta sama Arrah, młoda dziewczyna teraz już obdarzona magią, która musiała stoczyć bój z swoją półdemoniczną siostrą, byle tylko nie uwolnić Króla Demonów.

Myślicie, że jej się udało? Oczywiście, że nie. Zagrożenie niby zażegnała, ale królestwo obróciło się w perzynę. Więc podczas gdy Rudjek, jej ukochany książę koronny, poluje wraz ze strachopłochami na niedobitki armii demonów, ona sama wyrusza na poszukiwania plemion, które mogły jakimś cudem przetrwać zagładę. Skrywa też mroczny sekret. Gdzieś w głębi głowy słyszy głos Króla Demonów, który szeptem snuje jej kolejne opowieści. Przemawia do niej. Mami. Kusi.

Tom drugi swym mrokiem przypomina pierwszy. Od trupów jest aż gęsto. Ludzie padają tysiącami, giną też ważni dla historii bohaterowie, odchodzą bogowie. W Żniwiarzu dusz Rena Barron wyjawia kolejne ich tajemnice, pracowicie tkając złożoną i interesującą mitologię. Nie stroni przy tym od przemocy i bólu. Bohaterowie niemal bez przerwy cierpią, bez przerwy odnoszą rany, są rozcinani, torturowani, zatruwani strzałami. Żyją, bo mogą się regenerować, ale Żniwiarz dusz to jedno wielkie cierpienie.

W Żniwiarzu dusz akcja jest szybsza, a dialogów jakby więcej. Opisy pozostały, jednak znajdują się nieco bardziej w tle, przez co czytelnikom łatwiej będzie się powieść czytać. Znaczenia nabierają wątki uczuciowe, i to w różnych konfiguracjach, a opowieść skacze pomiędzy postaciami i wymiarami. W końcu poznajemy przeszłość Króla Demonów i jego miłości do Dimmy. Żniwiarz dusz jest lepszy od tomu pierwszego – i oby trzeci okazał się jeszcze bardziej wciągający!

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Żniwiarz dusz to kontynuacja mrocznej powieści fantasy zatytułowanej Królestwo dusz. Kontynuacja, która rozpoczyna się wkrótce po zakończeniu wydarzeń w niej opisanych. Bohaterką jest ta sama Arrah, młoda dziewczyna teraz już obdarzona magią, która musiała stoczyć bój z swoją półdemoniczną...

Rozwiń Zwiń

Michael Palmer to nieżyjący już autor wielu popularnych thrillerów medycznych i powieści sensacyjnych. Sam był lekarzem, więc w tej tematyce czuł się najlepiej. I choć nieraz konfabulował, wymyślając niestworzone historie, to jednak pisał na tyle nieźle, że do dziś cieszy się popularnością. Stąd nie dziwi mnie, że Przysięga to bestseller, a przy okazji lekka i szybka lektura.

Przysięga otwiera miniserię poświęconą Lou Welcome, lekarzowi mającemu za sobą problemy alkoholowe. Co prawda od lat już nie pije i pomaga w problemach alkoholowych innym lekarzom, ale wciąż dla niektórych jest trefny. Więc kiedy jego podopieczny, też lekarz, zabija pod swoim gabinetem kilkoro osób, a następnie sam popełnia samobójstwo, bohaterowi grozi utrata praw do wykonywania zawodu…

Stąd facet decyduje się rozpocząć śledztwo. Ustalić, co pchnęło tamtego gościa do tak nieracjonalnego czynu. Wspomnę tylko, że wkrótce zauważa inne nieracjonalne zachowania u innych ludzi mieszkających w okolicy. Odbija im za kółkiem czy w pracy. Akcja rozwija się szybko i zahacza o Biały Dom. Pierwsza Dama jest tu postacią drugoplanową, ale ważną dla rozwoju fabuły. Oczywiście przedstawioną w sposób całkowicie nierealistyczny. Palmer nie przejmuje się rysunkiem psychologicznym postaci, tak jak nie przejmują się nim twórcy hollywoodzkich blockbusterów. Po prostu opowiada wciągającą historię.

I jasne, wyssane to jest wszystko z palca, ale czy rzeczywiście ma to jakieś znaczenie? Przysięga od początku jest tylko thrillerem, powieścią napisaną tylko po to, by zapewnić czytelnikom rozrywkę. Być może dzięki takim książkom wychowują się kolejne pokolenia płaskoziemców wierzących w szalone spiski, ale rozwiązaniem tego problemu jest edukacja. Być może reforma szkolnictwa. Względnie wizyta u psychiatry, jeśli nie potrafi się rozróżnić w tak oczywistych sytuacjach prawdy od fikcji.

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Michael Palmer to nieżyjący już autor wielu popularnych thrillerów medycznych i powieści sensacyjnych. Sam był lekarzem, więc w tej tematyce czuł się najlepiej. I choć nieraz konfabulował, wymyślając niestworzone historie, to jednak pisał na tyle nieźle, że do dziś cieszy się popularnością...

Rozwiń Zwiń

Wilczyca z Francji to piąty tom serii historycznej Królowie przeklęci autorstwa Maurice Druona, francuskiego pisarza i polityka, przez pewien czas nawet ministra kultury. Zaangażowany w działalność społeczną, zawsze znajdował czas, by pisać. Królów… napisał aż siedem tomów, opisując w nich okres od czasów panowania ostatnich Kapetyngów do początków wojny stuletniej. Zrobił to n tyle dobrze, że wydawano go w kilkudziesięciu krajach świata, a nawet nakręcono dwa seriale na podstawie jego tekstów (1972, 2005).

W Wilczycy z Francji, rozgrywającej się gdzieś na początku XIV wieku, dzieje się sporo. Sprawny i pracowity władca, Filip V Długi, umiera w wieku 28 lat, napiwszy się zanieczyszczonej wody. Na tron wstępuje jego brat, Karol IV zwany Pięknym, człowiek niewyrazisty i pozbawiony mocy sprawczej. De facto krajem zaczyna rządzić Karol de Valois, a następnie Robert d’Artois. Francja żyje też zarazą, krucjatą pastuszków, kolejnymi rewoltami. Dlatego dla autora znaczenia nabierają wydarzenia z Anglii, gdzie niejakiemu Rogerowi Mortimerowi, zaprzysięgłemu wrogowi Edwarda II, udaje się uciec z Tower.

Tytułową Wilczycą z Francji jest żona Edwarda II, królowa Izabela Angielska, córka Filipa IV Pięknego, a więc siostra Karola IV. Z historii wiemy, że była to niezwykle silna kobieta. Doprowadziła do obalenia swojego męża i wyniesienia na tron syna. Przez wiele lat żyła w związku z Mortimerem, wspólnie mocno angażowali się w politykę. Stąd ten tom Królów Przeklętych opisuje tak naprawdę historię dwóch krajów i ich wzajemne powiązania.

Książka ma swoje lata – powstała w połowie XX wieku. Tym samym nie jest to tak lekka lektura jak niektóre współczesne thrillery Cobena. Akcja nie toczy się na złamanie karku, autor poświęca sporo czasu na opisy miejsc czy zdarzeń, skąpiąc chwilami dialogów. Oczywiście sporo sobie wyobraża, ale bazuje na faktach. I dzięki niemu te fakty poznają kolejne pokolenia czytelników. Zaskakujące, jakim powodzeniem książka cieszy się do dziś. Na Lubimyczytac, największym polskim portalu czytelniczym, Wilczyca z Francji wciąż ma wiele opinii…

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Wilczyca z Francji to piąty tom serii historycznej Królowie przeklęci autorstwa Maurice Druona, francuskiego pisarza i polityka, przez pewien czas nawet ministra kultury. Zaangażowany w działalność społeczną, zawsze znajdował czas, by pisać. Królów… napisał aż siedem tomów, opisując w nich...

Rozwiń Zwiń