Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dużo hałasu o nic. Dla dorosłych to książka nie jest, bo za bardzo bajkowa, dla dzieci też nie, bo za wiele wulgaryzmów.

Dużo hałasu o nic. Dla dorosłych to książka nie jest, bo za bardzo bajkowa, dla dzieci też nie, bo za wiele wulgaryzmów.

Cały Eliade. Książka bardzo interesująca, jednak zbyt wiele w niej powtórzeń tych samych myśli i wątków, przez co lektura momentami jest cholernie nużąca. Poza tym diabelnie ciekawa rzecz, zmienia człowiekowi mózg:D

Cały Eliade. Książka bardzo interesująca, jednak zbyt wiele w niej powtórzeń tych samych myśli i wątków, przez co lektura momentami jest cholernie nużąca. Poza tym diabelnie ciekawa rzecz, zmienia człowiekowi mózg:D

Karen Horney nadała Freudowi sens:)

Karen Horney nadała Freudowi sens:)

Najsłabsza część. Nadal dobra, ale taka sobie w porównaniu z pozostałymi.

Najsłabsza część. Nadal dobra, ale taka sobie w porównaniu z pozostałymi.

Ciekawa i rzeczowa, choć trochę lania wody i powtarzania informacji. Niemniej, dobra.

Ciekawa i rzeczowa, choć trochę lania wody i powtarzania informacji. Niemniej, dobra.

Rewelacja! Dawno nie czytałem tak dobrej polskiej fantastyki!

Rewelacja! Dawno nie czytałem tak dobrej polskiej fantastyki!

Trudno ocenić taką książkę. Ocena tak niska, bo w zasadzie niczego nowego się nie dowiedziałem, pełna mdłych pochwał, dupolizania i słodkopierdzenia na najniższym i najbardziej obrzydliwym poziomie. Mimo to jednak książka zawiera kilka interesujących myśli i rozsądnych uwag. Dawka gówna, jaka jest nam przy tym serwowana, jest jednak jak na mój gust - zdecydowanie zbyt wielka.

Trudno ocenić taką książkę. Ocena tak niska, bo w zasadzie niczego nowego się nie dowiedziałem, pełna mdłych pochwał, dupolizania i słodkopierdzenia na najniższym i najbardziej obrzydliwym poziomie. Mimo to jednak książka zawiera kilka interesujących myśli i rozsądnych uwag. Dawka gówna, jaka jest nam przy tym serwowana, jest jednak jak na mój gust - zdecydowanie zbyt wielka.

Niezwykły klimat, przypominający PT. Bardzo się wciągnąłem, zwłaszcza pod koniec.

Niezwykły klimat, przypominający PT. Bardzo się wciągnąłem, zwłaszcza pod koniec.

Dzieło sztuki

Dzieło sztuki

Nie do końca mam pojęcie czym jest ta książka. Bardziej opowiadanie pisane trochę w stylu bajek dla dzieci.

Nie do końca mam pojęcie czym jest ta książka. Bardziej opowiadanie pisane trochę w stylu bajek dla dzieci.

Klasyka.

Klasyka.

Pierwszy raz przeczytałem w 2007-2008 roku. Wówczas zrobiła na mnie większe wrażenie, ale nadal uważam ją za ciekawą pozycję.

Pierwszy raz przeczytałem w 2007-2008 roku. Wówczas zrobiła na mnie większe wrażenie, ale nadal uważam ją za ciekawą pozycję.

Pierwszy raz przeczytana w drugiej połowie 2008 roku.

Pierwszy raz przeczytana w drugiej połowie 2008 roku.

Trochę nieścisłości, niespójna i nierówna. Autorowi chyba czasem brakło pomysłów. Mimo wszystko - przyjemna i interesująca lektura, wywołała we mnie emocje, przywiązanie do postaci jakich dawno nie czułem. Ocena w pełni subiektywna.

Trochę nieścisłości, niespójna i nierówna. Autorowi chyba czasem brakło pomysłów. Mimo wszystko - przyjemna i interesująca lektura, wywołała we mnie emocje, przywiązanie do postaci jakich dawno nie czułem. Ocena w pełni subiektywna.

- nudna
- przydługawa
- na siłę
- powielane pomysły
- miejscami niesmaczna

- nudna
- przydługawa
- na siłę
- powielane pomysły
- miejscami niesmaczna

Trochę szkoda. Jedno naprawdę dobre opowiadanie, kilka przeciętnych. Jedno tak żałosne, że aż się złościłem czytając. Napaliłem się na tę książkę po lekturze "Ukochani zmarli", która to również jest antologią opowiadań w hłodzie HPL. Niestety jednak, "Cienie spoza czasu" zdecydowanie mnie zawiodły.

Trochę szkoda. Jedno naprawdę dobre opowiadanie, kilka przeciętnych. Jedno tak żałosne, że aż się złościłem czytając. Napaliłem się na tę książkę po lekturze "Ukochani zmarli", która to również jest antologią opowiadań w hłodzie HPL. Niestety jednak, "Cienie spoza czasu" zdecydowanie mnie zawiodły.