Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dopadłam zbiorek z trochę innym składem, więc ku pamięci: "Gawęda staromiejska", "Targ niewolników", "Wielki strach", "Namiętności", "Amor nie przyszedł dziś wieczorem", "Krzyż", "Zbieg", "Port pragnień", "Planktony doktora X, czyli jeszcze jedna powiastka o samotności bohaterów", "Miesiąc Matki Boskiej", "Szukając gwiazd", "Powiedz im, kim byłem".

Chyba wolę twórczość Hłaski w opowiadaniach. To autor, który potrafi przekazać tak wiele na tak niewielu kartkach, jak tylko kilku poza nim.

Dopadłam zbiorek z trochę innym składem, więc ku pamięci: "Gawęda staromiejska", "Targ niewolników", "Wielki strach", "Namiętności", "Amor nie przyszedł dziś wieczorem", "Krzyż", "Zbieg", "Port pragnień", "Planktony doktora X, czyli jeszcze jedna powiastka o samotności bohaterów", "Miesiąc Matki Boskiej", "Szukając gwiazd", "Powiedz im, kim byłem".

Chyba wolę twórczość...

Pierwsze przeczytane przeze mnie dzieło Hłaska. Generalnie rzecz biorąc, chyba jestem za młoda, żeby do końca zrozumieć tragedię człowieka - buntownika, pragnącego wolności w państwie komunistycznym.
Niemalże żadnego utworu z przytaczanych przez Hłaska nie znałam, tak samo jak twórców, nie mam także większego pojęcia o dokładnej historii tamtych czasów. Stąd też brał się u mnie problem zrozumienia całości. Wymowa dotarła do mnie gdzieś w połowie. Potem było już tylko lepiej. W zasadzie, jestem przekonana, że to pierwsza, ale nie ostatnia, przeczytana przeze mnie książka tegoż autora.

Pierwsze przeczytane przeze mnie dzieło Hłaska. Generalnie rzecz biorąc, chyba jestem za młoda, żeby do końca zrozumieć tragedię człowieka - buntownika, pragnącego wolności w państwie komunistycznym.
Niemalże żadnego utworu z przytaczanych przez Hłaska nie znałam, tak samo jak twórców, nie mam także większego pojęcia o dokładnej historii tamtych czasów. Stąd też brał się u...

Nie opuszcza mnie wrażenie, miejmy nadzieję, że mylne, iż książka była zebraniem kilku opowiadań, historyjek, które w zasadzie nic nie wniosły do fabuły. Jakby Sapkowski nie miał o czym tak naprawdę pisać, ale pisał. Mnie to trochę zniesmaczyło, bo widzę w tym chęć skorzystania z popularności sagi, bo poprzednia książka została przez wielu okrzyknięta niewypałem.
Spodziewałam się czegoś lepszego. Nie fajerwerków, a konkretów. To było tylko przedłużenie historii Geralta z zaznaczeniem "to jeszcze nie koniec". Z tym, że autor wyraźnie jeszcze nie wie, jaki to koniec.

Książka napisana przyjemnym językiem, choć nadmiar makaronizmów męczył mnie niepomiernie. Ale forma nie odbiega poziomem od wcześniejszych części.

Nie opuszcza mnie wrażenie, miejmy nadzieję, że mylne, iż książka była zebraniem kilku opowiadań, historyjek, które w zasadzie nic nie wniosły do fabuły. Jakby Sapkowski nie miał o czym tak naprawdę pisać, ale pisał. Mnie to trochę zniesmaczyło, bo widzę w tym chęć skorzystania z popularności sagi, bo poprzednia książka została przez wielu okrzyknięta niewypałem....