Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przekombinowana.

Przekombinowana.

Na pewno zaskakujące zakończenie. Moim zdaniem cięzko napisac dobry kryminał zeby nie przekombinowac, tu się udało w przeciwienstwie do Nie mów nikomu.

Na pewno zaskakujące zakończenie. Moim zdaniem cięzko napisac dobry kryminał zeby nie przekombinowac, tu się udało w przeciwienstwie do Nie mów nikomu.

PO przeczytaniu "Mary Rose postanawia życ" chciałam poznać inne pozycje autorki, żeby przekonać się, czy tylko tamta jedna powieść jest napisana takim specyficznym stylem, czy to po prostu jej styl. I tak, to jej styl. Druga pozycja, czyli "Zapach cedru" napisana jest podobnie - mieszają się wątki, przeszłość z przyszłością, dużo jest niedokończeń, dwuznaczności, dużo pisania w trybie reportażu. Ale temat ważny, dobrze ujęty. Nie mogłam oprzec się wrazeniu, że pisarka jest pod wpływem Hellingera, który od dawna głosi, że umarli, zapomniani i tak funkcjonują w rodzinie. I im bardziej pewne sprawy chce się przemilczeć, zbagatelizować, nazwać inaczej, tym bardziej one wracają, a nastrój w rodzinie jest ciężki i mdły.

PO przeczytaniu "Mary Rose postanawia życ" chciałam poznać inne pozycje autorki, żeby przekonać się, czy tylko tamta jedna powieść jest napisana takim specyficznym stylem, czy to po prostu jej styl. I tak, to jej styl. Druga pozycja, czyli "Zapach cedru" napisana jest podobnie - mieszają się wątki, przeszłość z przyszłością, dużo jest niedokończeń, dwuznaczności, dużo...