Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Niewinny" to moja pierwsza styczność z twórczością Cobena. Zdecydowanie nie żałuję, że sięgnęłam po tę książkę. Akcja z początku rozwija się w sposób dość powolny, jednak z każdą stroną zyskuje tempa. Wątki pozornie ze sobą niezwiązane, z czasem składają się w spójną całość. Nie da się ukryć, że na pewnym etapie historia może stać się dla czytelnika dość przewidywalna - niemniej nie przeszkadza to w jej odbiorze. Mimo wszystko trzyma w napięciu do samego końca i oplata na tyle mocno, że nie sposób się od niej oderwać.

Historia opisana przez autora uświadomiła mi, że z przeszłością nigdy nie ma żartów. Każda nasza decyzja odbija na nas swego rodzaju piętno, całe życie ponosimy ich konsekwencje i nie ma w nim miejsca na zapomnienie. Nikt z nas bowiem nie dostanie na powrót "czystej kartki".

"Niewinny" to moja pierwsza styczność z twórczością Cobena. Zdecydowanie nie żałuję, że sięgnęłam po tę książkę. Akcja z początku rozwija się w sposób dość powolny, jednak z każdą stroną zyskuje tempa. Wątki pozornie ze sobą niezwiązane, z czasem składają się w spójną całość. Nie da się ukryć, że na pewnym etapie historia może stać się dla czytelnika dość przewidywalna -...

"Profil mordercy" jest książką łączącą przedmioty mojego zainteresowania: kryminalistykę oraz psychologię. Nie była najłatwiejszą lekturą - dotyczyła bowiem ludzkich tragedii, niejednokrotnego przedśmiertnego (lub też pośmiertnego) poniżenia. Jednak pomimo powszechnej znajomości większości poruszonych tutaj spraw i braku wartkich akcji, wyróżnia się ona tym, że autor uchyla nam rąbek tajemnicy związany z pracą profilera i uświadamia z jakim obciążeniem psychicznym mierzy się na co dzień taka osoba. Możemy poniekąd zobaczyć jak rozwiązywanie zagadek kryminalistycznych wygląda "od kuchni", obserwować cały proces układania "puzzli" jednocześnie natykając się na dosłowne/szczegółowe obrazowanie miejsc zbrodni. Ponadto, czytelnik przeprowadzany jest przez wnikliwą analizę psychiki przestępcy.
Z czystym sumieniem mogę polecić tę pozycję.

"Profil mordercy" jest książką łączącą przedmioty mojego zainteresowania: kryminalistykę oraz psychologię. Nie była najłatwiejszą lekturą - dotyczyła bowiem ludzkich tragedii, niejednokrotnego przedśmiertnego (lub też pośmiertnego) poniżenia. Jednak pomimo powszechnej znajomości większości poruszonych tutaj spraw i braku wartkich akcji, wyróżnia się ona tym, że autor uchyla...

Niemalże na każdym kroku spotykałam się z jakże ogromnym zachwytem nad tą książką, toteż sceptycznie do niej podchodziłam i co rusz odwlekałam chwilę, w której to mogłabym się na chwilę zatopić w owej lekturze.

Niesłusznie jednak. Dawno nie trzymałam w ręku tak dobrej lektury - tak wciągającej, angażującej emocjonalnie i sprawiającej, że błagałam o więcej. Nie byłam w stanie się od niej oderwać, a każda chwila spędzona w "rozłące" skutkowała wciąż i wciąż nasilającą się tęsknotą za jej stronicami. Tak, dobrze myślicie, tęskniłam za światem przedstawionym przez Zafóna, analizując jednocześnie wydarzenia, próbując połączyć fakty, szukając punktu zaczepienia by rozwiązać zagadkę. Mój umysł wrzał. Jednak z czasem można dojść jedynie do wniosku: "nie wiem NIC".

Zdecydowanie jedna z najlepszych książek, jaką przyszło mi przeczytać w życiu. Niebanalna historia, opisana w sposób niemalże poetycki, której to czytelnik poddaje się mimowolnie.

Zamykam oczy i widzę... Barcelonę. Widzę Cmentarz Zapomnianych Książek.
Ach, cóż to był za piękny czas.

Polecam każdemu!

Niemalże na każdym kroku spotykałam się z jakże ogromnym zachwytem nad tą książką, toteż sceptycznie do niej podchodziłam i co rusz odwlekałam chwilę, w której to mogłabym się na chwilę zatopić w owej lekturze.

Niesłusznie jednak. Dawno nie trzymałam w ręku tak dobrej lektury - tak wciągającej, angażującej emocjonalnie i sprawiającej, że błagałam o więcej. Nie byłam w...

Powszechny zachwyt wśród moich przyjaciół nad ową książką zachęcił mnie poniekąd by po nią sięgnąć. Jednak mimo tylu rekomendacji, pozytywnych opinii - bardzo się rozczarowałam. Nie byłam w stanie dotrzeć do końca.

Od dawna interesowałam się psychologią. W mniejszym stopniu, ale w kontekście relacji damsko-męskich również, toteż uznałam, że poradnik ten może być odpowiednim źródłem wiedzy. Na tę chwilę jestem zdania, iż zdecydowanie nim nie był. Odniosłam nieodparte wrażenie, że książka pełna jest "oczywistych oczywistości". Co więcej, odebrałam ją jako ukierunkowaną bardziej na "obsługę" męskiej części ludzkości o wydźwięku "obchodzić się z mężczyzną jak z jajkiem i wyrażać zrozumienie względem wszystkich jego dziwactw czy humorków" - być może jest to mylna interpretacja.
Niemniej treść książki wydała mi się nadzwyczaj sztuczna, naciągana i również... pseudonaukowa. Cenię sobie konkrety, smaczki naukowe (zamiast tych "naukowych":) ) - tego tutaj moim zdaniem zabrakło.

Jeśli jednak ktoś po prostu gustuje w poradnikach albo zwyczajnie ma chęć sięgnąć po coś mniej wymagającego (chociażby w ramach odpoczynku umysłowego), poczytać coś lżejszego do kawy czy po ciężkiej pracy, to sądzę, że jest to względnie dobra pozycja.

Kto wie, być może sama kiedyś po nią sięgnę ponownie i zmienię zdanie. Mimo wszystko, na tę chwilę jestem stanowczo na nie.

Powszechny zachwyt wśród moich przyjaciół nad ową książką zachęcił mnie poniekąd by po nią sięgnąć. Jednak mimo tylu rekomendacji, pozytywnych opinii - bardzo się rozczarowałam. Nie byłam w stanie dotrzeć do końca.

Od dawna interesowałam się psychologią. W mniejszym stopniu, ale w kontekście relacji damsko-męskich również, toteż uznałam, że poradnik ten może być...

Niemalże na każdym kroku spotykałam się z jakże ogromnym zachwytem nad tą książką, toteż sceptycznie do niej podchodziłam i co rusz odwlekałam chwilę, w której to mogłabym się na chwilę zatopić w owej lekturze.

Niesłusznie jednak. Dawno nie trzymałam w ręku tak dobrej lektury - tak wciągającej, angażującej emocjonalnie i sprawiającej, że błagałam o więcej. Nie byłam w stanie się od niej oderwać, a każda chwila spędzona w "rozłące" skutkowała wciąż i wciąż nasilającą się tęsknotą za jej stronicami. Tak, dobrze myślicie, tęskniłam za światem przedstawionym przez Zafóna, analizując jednocześnie wydarzenia, próbując połączyć fakty, szukając punktu zaczepienia by rozwiązać zagadkę. Mój umysł wrzał. Jednak z czasem można dojść jedynie do wniosku: "nie wiem NIC".

Zdecydowanie jedna z najlepszych książek, jaką przyszło mi przeczytać w życiu. Niebanalna historia, opisana w sposób niemalże poetycki, której to czytelnik poddaje się mimowolnie.

Zamykam oczy i widzę... Barcelonę. Widzę Cmentarz Zapomnianych Książek.
Ach, cóż to był za piękny czas.

Polecam każdemu!

Niemalże na każdym kroku spotykałam się z jakże ogromnym zachwytem nad tą książką, toteż sceptycznie do niej podchodziłam i co rusz odwlekałam chwilę, w której to mogłabym się na chwilę zatopić w owej lekturze.

Niesłusznie jednak. Dawno nie trzymałam w ręku tak dobrej lektury - tak wciągającej, angażującej emocjonalnie i sprawiającej, że błagałam o więcej. Nie byłam w...