Kiedy zobaczyłam tę książkę w zapowiedziach wydawniczych w zeszłym roku, od razu wiedziałam, że muszę ją przeczytać, gdyż nie dość, że dotyczy ona tematyki wojennej, czyli tej najbardziej mnie interesującej od ponad 15 lat, to jeszcze jest reportażem, opartym na wspomnieniach osoby, która żyła w tamtych przebrzydłych czasach. Dodatkowo zawiera opis interesującego mnie ostatnio wątku, czyli pogromów ludności Polskiej na Wołyniu, czyli jeszcze wtedy terytorium II Rzeczpospolitej.

Urzekło mnie w niej przede wszystkim to, że autor Mateusz Madejski przeprowadził ten wywiad ze swoją babcią Zofią Hołub (trochę mu nawet zazdroszczę, bo ja nie miałam takiej okazji, bo byłam jeszcze wtedy za mała, a na pewno byłyby to bardzo ciekawe rozmowy).
Jak sam stwierdził: "Wiedziałem, że babcia miała niezwykle ciekawe, choć i bardzo trudne życie. To taka historia Polski w pigułce. Składały się na nie - już całkiem świadome - lata międzywojenne, wybuch wojny światowej, rzeź wołyńska, ucieczka z transportu do Auschwitz, przeprowadzka na Ziemie Odzyskane, małżeństwo z żołnierzem wyklętym...", aczkolwiek jego wiedza była tylko pobieżna. Jednak, gdy jego babcia trafiła do szpitala stwierdził, że jej losy trzeba spisać, póki jest jeszcze taka możliwość. Dzięki tej decyzji powstała ta piękna pozycja.
Nie sposób też zapomnieć o tym, że losy tytułowej Zosi nierozerwalnie połączyły się z jeszcze z losami dwóch innych kobiet: Stanisławą Roztropowicz oraz Inką (obecnie Sabiną Heller), wtedy dziewczynką, uratowaną przez Zosię.
Autor zadał sobie trud, by z tymi kobietami również porozmawiać, dzięki czemu książka staje się pełniejsza w swym obrazie.
Dzięki temu, że Mateusz Madelski, który jest dziennikarzem, opublikował rozmowę ze swoją babcią, mamy możliwość poznania jako czytelnicy, jak wiele tajemnic, ale i tragicznych zdarzeń skrywają historie wielu polskich rodzin. Czasami niestety nie mamy już możliwości poznania tych wszystkich interesujących, aczkolwiek często nieszczęśliwych wydarzeń, które nasze rodziny przeżywały w czasach wojennych, które były podłe i okrutne.

Serdecznie polecam wszystkim zainteresowanym tą tematyką, ale i tym, którzy dopiero chcą się zacząć wgłębiać w literaturę dotyczącą II wojny światowej.

Kiedy zobaczyłam tę książkę w zapowiedziach wydawniczych w zeszłym roku, od razu wiedziałam, że muszę ją przeczytać, gdyż nie dość, że dotyczy ona tematyki wojennej, czyli tej najbardziej mnie interesującej od ponad 15 lat, to jeszcze jest reportażem, opartym na wspomnieniach osoby, która żyła w tamtych przebrzydłych czasach. Dodatkowo zawiera opis interesującego mnie...