Lekcje historii dzielą się na te, podczas których uczniowie na zasadzie 3Z — zakuć, zdać, zapomnieć — uczą się dat i na te, gdzie ta historia ożywa. Młody nauczyciel – Pan Bartley jest jednym z najbardziej lubianych i szanowanych nauczycieli w Riviere High School. Swoje lekcje prowadzi tak, aby jego uczniowie z pasją podeszli do omawianych tematów. Starając pobudzić się ich kreatywność i dać dotknąć historii przydziela im projekt, który będzie miał znaczący wpływ na końcową ocenę. Uczniowie mają odtworzyć konferencję w Wannsee z 1942 roku, wcielić się w rolę nazistów i rozważyć zalety „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”. To zadanie stanie się zapalnikiem gorącej debaty w całej szkole i poza jej murami.

Dwoje uczniów — Cade i Logan walczyć będą ze szkolnym systemem, w imię moralności i (nie)zwykłej ludzkiej przyzwoitości. Tych dwoje odważnych maturzystów wiedziało, że muszą stanąć w obronie tego, w co wierzyli. Czuli, że to zadanie może obudzić w części uczniów zachowania antysemickie, rasizm i uprzedzenia. Ich początkowe próby sprzeciwu wobec zadania jeszcze w murach szkolnych nie przyniosą oczekiwanego efektu. Wtedy wkroczy prasa, a małe miasteczko podzieli się opinią. O tym, do jakich konsekwencji doprowadzi jedno domowe zadanie, przekonać będziecie się musieli sami.

Całą historię poznajemy z różnych perspektyw, dzięki czemu mamy szanse obserwować całe spektrum postaw, wobec zawartych w książce problemów, z jakimi mierzą się bohaterowie. Przeważnie widzimy Cade'a i Logana, ale mamy również rozdziały z perspektywy innych uczniów oraz pana Bartleya. Pokazują bardziej zniuansowaną wersję, niż byśmy widzieli, gdybyśmy tylko przeczytali ją z punktu widzenia głównych bohaterów. Dzięki temu możemy nie tylko ocenić samych bohaterów, ich motywacje, ale zastanowić się, kim w tej sytuacji my byśmy się stali.

Mogłoby się wydawać, że mamy tu do czynienia z kolejną umoralniającą fikcją… A jednak takie historie dzieją się w rzeczywistym świecie. Lizy M. Wiemer oparła swoją książkę na prawdziwym wydarzeniu, takim jak to, które przydarzyło się nastolatkom z NY w 2017.

Historią, którą przedstawiła, pobudza do rozważań o moralności, dyskryminacji, autorytecie i kształtowaniu własnego systemu wartości. Przy takich książkach jak ta, zadaję sobie często pytanie, dlaczego nie dopuszcza się tak wspaniałych i wartościowych książek dla młodzieży, do kanonu lektur szkolnych… chociażby tych, do wyboru własnego. Choć temat był czasami niewygodny, to ta książka jest niezwykle ważna, zwłaszcza w naszym obecnym klimacie społecznym…

A czy Ty byłbyś/byłabyś w stanie usprawiedliwić czystą nienawiść?

Aleksandra Wróblewska