"Trylobity. Opowiadania zebrane" Breece'a D'J Pancake'a poruszyły mnie zdecydowanie najbardziej z tomów wydanych w serii "Opowiadania amerykańskie".
Zresztą w tym przypadku używanie słowo tom nie pasuje i pasuje równocześnie. Nie pasuje, bo to w sumie niewielka książka, zawierająca 12 krótkich opowiadań. Pasuje, bo ogromny jest ich potencjał emocjonalny i literacki. Nie wiemy niestety, jak rozwinąłby się talent autora, bo to wszystko, co po sobie zostawił (w sensie pisarskim rzecz jasna). Popełnił samobójstwo w 1979 roku, mając 27 lat.
Miejscem akcji wszystkich opowiadań jest Wirginia Zachodnia. Pełno tam pyłu węglowego i ludzi, których współcześnie niektórzy nazwaliby zapewne przegrywami. Nie ma tu jednak mowy o wykluczeniu społecznym, bo cała lokalną społeczność jest taka.
Nie ma tu też miejsca na nadzieję i lepsze kiedyś. To taki rodzaj beznadziei, jaką spotykamy też w powieściach Cormaca McCarthy'ego.
Tę ponurą krainę zamieszkują górnicy pracujący w biedaszybach i farmerzy z trudem wiążący koniec z końcem (a właściwie to nie wiążący). Są też ci, którzy nie mieszczą się w schematach - marzyciele i szaleńczy. Czasem ktoś próbuje się wyrwać z tego zaklętego koła, ale nawet ucieczka/wyjazd na niewiele się zdaje.
Poruszające historie, wyjątkowy język opowieści (brawa także dla tłumacza, Macieja Świerkockiego), niepowtarzalny, brutalny klimat całości sprawiają, że trudno się od tej niewielkiej książki oderwać.
No i żal jest wielki, że ciągi dalsze nie nastąpiły.
Zapraszam na profil Sczytalim na Instagramie!

"Trylobity. Opowiadania zebrane" Breece'a D'J Pancake'a poruszyły mnie zdecydowanie najbardziej z tomów wydanych w serii "Opowiadania amerykańskie".
Zresztą w tym przypadku używanie słowo tom nie pasuje i pasuje równocześnie. Nie pasuje, bo to w sumie niewielka książka, zawierająca 12 krótkich opowiadań. Pasuje, bo ogromny jest ich potencjał emocjonalny i literacki. Nie...