Świat się zmienia i współczesna rodzina jest inna niż te, które funkcjonowały 10, 20 czy więcej lat temu. Kiedyś najpopularniejszy był model 2+2, później 2+1, a obecnie nierzadko 1+1.Młodym ludziom często trudno jest zrozumieć dlaczego ich rodzina wygląda tak, a nie inaczej i dlaczego jest z nimi tylko jedno z rodziców.
Seria „Tata i ja” (autor: Michale Wagner, ilustracje: Gus Gordon, wydawnictwo: Drzewko Szczęścia) opowiada właśnie o takiej trochę „innej” rodzinie. Josh Undy (syn) opowiada o życiu ze swoim Tatą (żartobliwie zwanym Pupciem). Mamy w tej rodzinie brak, ponieważ zmarła gdy chłopiec był malutki. Czasami bywa z tego powodu troszkę smutno, ale prawdę powiedziawszy, z takim tatą jak Pupcio, trudno mieć nos zwieszony na kwintę dłużej niż kilka sekund.
Pupcio (Phil Undy) jest tatą zwariowanym, higiena oraz porządek nie są jego podstawowym zmartwieniem. Pracuje na pół etatu jako grabarz, by móc więcej czasu poświęcić synowi. Czas ten spędzają na szalonych zabawach. Ich kreatywność nie zna granic. Wyścig Szczurów, Dwunastopiętrowy mecz Futbolowy czy Brzuchonatarcie, to tylko kilka spośród ich rozgrywek – szczegółowe objaśnienie ich zasad znajdziecie w książkach.

Nie czarujmy się, ale młodzież obecnie woli robić mnóstwo innych rzeczy a nie czytać. Ta lektura jednak doskonale motywuje: oprócz samej fabuły, w książce znajdziemy nagrody za przeczytanie kolejnych rozdziałów. Myślę, że to doskonały pomysł.

Świat się zmienia i współczesna rodzina jest inna niż te, które funkcjonowały 10, 20 czy więcej lat temu. Kiedyś najpopularniejszy był model 2+2, później 2+1, a obecnie nierzadko 1+1.Młodym ludziom często trudno jest zrozumieć dlaczego ich rodzina wygląda tak, a nie inaczej i dlaczego jest z nimi tylko jedno z rodziców.
Seria „Tata i ja” (autor: Michale Wagner, ilustracje:...