Podejrzewam, że w latach 80-tych XX wieku nie dawałbym grupie T. Love szansy na długowieczność. Tymczasem z przerwami zespół funkcjonuje już prawie 42 lata. Zasłużenie doczekał się monografii (ba, nawet aktualizowanej, bo na rynku mamy do dyspozycji także wydanie z 2017 r.). Książkę czytałem już dość dawno (wersja pierwsza AD 2007), ale pamiętam, że bardzo dobrze ją przyjąłem. Tamto wydanie wydało mi się trochę surowe (tak jak to bywało z wydawnictwem „Lampa i Iskra Boża”). Porządkowało jednak moją wiedzę na temat losów T. Love, co biorąc pod uwagę liczne zmiany składów, zawirowania fonograficzne oraz zmiany w stylistyce muzycznej nie było zadaniem prostym. Ucieszyła mnie też dołączona płyta CD z wersjami demo piosenek; kto mógł by przypuszczać jak brzmiała pierwotnie „Warszawa” ?
Jakkolwiek nie wszystkie albumy grupy podobały mi się w równym stopniu (osobiście za ostatni znakomity album uważam ziemniaczany „Model 01”), to doceniam ich muzykę i teksty, w czym duża zasługa Muńka. Myślę że lekturę warto uzupełnić o wywiad-rzekę „King!” przeprowadzoną z liderem zespołu.

Podejrzewam, że w latach 80-tych XX wieku nie dawałbym grupie T. Love szansy na długowieczność. Tymczasem z przerwami zespół funkcjonuje już prawie 42 lata. Zasłużenie doczekał się monografii (ba, nawet aktualizowanej, bo na rynku mamy do dyspozycji także wydanie z 2017 r.). Książkę czytałem już dość dawno (wersja pierwsza AD 2007), ale pamiętam, że bardzo dobrze ją...