"Słonecznikowa zima" to króciutka książka z intrygującą nazwą i piękną okładką. Znalazłam ją w księgarni i po prostu poczułam, że muszę ją mieć. Niezmiernie się cieszę, że wpadła w moje ręce, bo była naprawdę cudna. Nie spodziewałam się po niej zbyt wiele, a dostałam ogromną dawkę wzruszenia, przygnębienia i smutku. Ale to właśnie było piękne. Autorka na zaledwie 138 stronach wzbudziła we mnie takie emocje i wzruszenie, że jeszcze kilka dni po przeczytaniu tej książki, nie mogłam przestać o niej myśleć.
Powieść jest o utracie matki. Życie sióstr - Emmy i Sanni - całkowicie się zmienia. Mocno przeżywają utratę oraz to, że ich ojca nigdy nie ma w domu. Ucieczką stają się pasje dziewczynek, które przynoszą im chwilową ulgę. Każda kartka książki jest przepełniona bólem i smutkiem, dzięki czemu potrafimy postawić się na miejscu sióstr i wyobrazić sobie, co czują.
Mnie ta opowieść wręcz zaczarowała, choć wiem, że nie każdemu się ona spodoba. Myślę jednak, że warto się z nią zapoznać między innymi dlatego, że jest króciutka i nie zajmie nam dużo czasu, a można z niej wyciągnąć naprawdę ważne wartości.

"Słonecznikowa zima" to króciutka książka z intrygującą nazwą i piękną okładką. Znalazłam ją w księgarni i po prostu poczułam, że muszę ją mieć. Niezmiernie się cieszę, że wpadła w moje ręce, bo była naprawdę cudna. Nie spodziewałam się po niej zbyt wiele, a dostałam ogromną dawkę wzruszenia, przygnębienia i smutku. Ale to właśnie było piękne. Autorka na zaledwie 138...