Cytat dnia
W tamtą niedzielę życie podzieliło się na dwie części. Pomiędzy tym, co minęło, a tym , co nadejdzie , wyrósł mur. Trzeba się było nauczyć n...
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC- Patronat LC
Słonecznikowa zima Nora Schuurman 
Po lekturze przez długi czas został ze mną powidok irytacji, wzbudzanie we mnie przez całą narracje. Główna bohaterka, Emma to dziewczynka, która próbuje poradzić sobie z żałobą bo śmierci mamy. Trudną sytuacje wzbudza fakt, że ojciec okazuje się być niedojrzałym mężczyzną, który sam potrzebuje opieki więc nie jest w stanie zapewnić jej poczucia bezpieczeństwa. Do tego Emma wchodzi w rolę rodzica dla swojej młodszej siostry.
Podobało mi się to jak autorka przedstawiła emocje kłębiące się w dziewczynce. Na przykład to jak próbuje poradzić sobie ze swoimi odczuciami tworząc dla nich wizualizacje w postaci galopującego konia. Książka jest krótka, ale tyle treści wystarczyło by pokazać mi cała tę trudna sytuacje rodzinną i w pełni zrozumieć emocjonalny rollercoaster w głowie Emmy.
Słonecznikowa zima Nora Schuurman
Książkę wypożyczyłam tylko ze względu na jej opis. Przeczytałam, że jest o śmierci i jeździe konnej, więc wypożyczyłam bez większego zastanowienia.
Później wyszło, że książka okazała się bardzo smutna i może trochę pogmatwana. Czy mi się podobała? Sama nie wiem. Po prostu ją przeczytałam, ale bez większych emocji. Tylko ten jeden fragment wprowadził mnie w jakieś takie zamyślenie:
"Koncentruję myśli na białym koniu, koniu ze snów. Siedzę na jego grzbiecie, koń galopuje miarowo. Tak jak moje serce, wolne i nieustraszone. Krok za krokiem tęsknota oddala się i mogę znów patrzeń przed siebie. Koń oddycha, a ja oddycham w tym samym rytmie. Widziałam do we śnie, we śnie, którego już nie pamiętam. Pamiętam tylko, że nagle się obudziłam i chciałam go zatrzymać. Zawsze, kiedy czuję, że nie daję już rady, myślę o moim białym koniu ze snu, siedzę na nim, a on biegnie spokojnie w rytmie serca.
A potem, kiedy jestem bezpieczna i czuję się znów dobrze, koń znika i zostaje po nim pustka. Cień tęsknoty. Tęsknota za snem, którego za nic nie mogę sobie przypomnieć.
________________________________________________
Smutek to taki sprawdzian na wytrzymałość serca...
