Lela Santos decyzją Sędzi powraca do Rhode Island jako Kapitan oddziału terenowego. Zespół, którym dowodzi to zdegradowany do stopnia porucznika Malachi oraz Strażnicy z innych piekieł – niesubordynowany Jim oraz rezolutny Henry. Lela, za dnia wcielająca się w rolę „zwykłej” nastolatki, nocą zaś łowczyni Mazikinów, musi stawić czoła rosnącemu zagrożeniu. Tym bardziej, że to właśnie na dziewczynie i jej bliskich skupia się uwaga tych mrocznych kreatur, które w ludzkim świecie radzą sobie coraz lepiej i pewniej. Nie pomagają jej komplikacje we własnym życiu, które mimo pokonania barier i otwarcia na otoczenie wcale nie maleją.

„Ludzka zdolność do samooszukiwania się nie zna granic.”

Tym razem autorka osadza akcję we współczesnym świecie, przez co klimat tej części jest zdecydowanie inny. Tempo wydarzeń jest nadal wysokie, ale oprócz historii Strażników fabuła w dużej mierze skupia się na codzienności grupy nastolatków. To oni obok swoich prywatnych rozterek muszą mierzyć się z problemem samobójstw, bezdomności, czy troską o przyjaciół. Fine pokazuje jak ważne jest wyjście z własnej strefy komfortu i zwrócenie uwagi na kogoś obok. Myślę, że jej doświadczenie psychologiczne i praca z dziećmi miały duży wpływ na tę tematykę. Nie jest to jednak żaden wywód terapeuty, a wciągająca przygoda pełna wątków pobocznych oraz napięcia między bohaterami, obraz ich lęków, marzeń i nadziei. Jako dorośli w pewnym momencie zapominamy, że problemy, które dla dojrzałych już ludzi wydają się błahe, u progu dorosłości potrafią urastać do rangi dramatów. A brak pomocy i zainteresowania najbliższych może niekiedy mieć opłakane skutki.

Można próbować przyporządkować tę książkę do kategorii urban fantasy, czy paranolam romance, zarzucać jej schematyczność, czy prostotę. Dla mnie jest to po prostu wciągająca przygoda, która mimo młodych postaci nie razi niedojrzałością, ani nie wkurza. W dodatku autorka serwuje takie zakończenie, że chce się od razu gnać po kolejną część, bo wszystko wskazuje na to, że akcja ponownie będzie osadzona w zaświatach, a to jest coś czym Sarah Fine mnie przekonała. A tu zonk… bo jak dotąd ostatni tom u nas nie został wydany.
Trafił mi się właśnie jeden z dramatów seryjnego książkoholika.

Lela Santos decyzją Sędzi powraca do Rhode Island jako Kapitan oddziału terenowego. Zespół, którym dowodzi to zdegradowany do stopnia porucznika Malachi oraz Strażnicy z innych piekieł – niesubordynowany Jim oraz rezolutny Henry. Lela, za dnia wcielająca się w rolę „zwykłej” nastolatki, nocą zaś łowczyni Mazikinów, musi stawić czoła rosnącemu zagrożeniu. Tym bardziej, że to...